TK rozpoznawał skargę konstytucyjną mężczyzny zwolnionego z kosztów sądowych w I instancji, któremu nie uwzględniono apelacji, gdyż nie uiścił opłaty sądowej.
Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego, sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty: pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, środki odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną) podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej (obliczonej od wartości przedmiotu zaskarżenia).
Mężczyzna złożył zażalenie na decyzję o odrzuceniu apelacji. Utrzymywał, że skoro został zwolniony od kosztów sądowych w I instancji, to decyzja ta rozciąga się na postępowanie apelacyjne. Sąd nie podzielił jego opinii i zażalenie oddalił. Sprawa trafiła do Trybunału Konstytucyjnego.
Trybunał orzekł, że _ brak podstaw do uznania, że nałożony przez ustawodawcę rygor odrzucenia nieopłaconej apelacji, wniesionej przez stronę reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika, narusza prawo do zaskarżenia orzeczenia wydanego przez sąd pierwszej instancji, a tym samym prawo do sądu _.
