Beate Zschaepe. Neonazistka przed sądem w Monachium

33-letni Carsten S. rozpoczął składanie zeznań dopiero po południu, gdyż wcześniej sąd musiał rozpatrzyć szereg wniosków złożonych przez adwokatów oskarżonych.

Obrończyni głównej oskarżonej domagała się wstrzymania procesu ze względu na _ napiętnowanie _ jej klientki przez przedstawicieli państwa jeszcze przed rozpoczęciem procesu jako _ członka bandy morderców _. Taką pełną uprzedzeń postawę zarzuciła między innymi prokuratorowi generalnemu Niemiec Haraldowi Range. Przewodniczący składu sędziowskiego Manfred Goetzl odrzucił ten i inne wnioski, których celem było przewlekanie postępowania.

Jak poinformowała telewizja publiczna ARD, Carsten S. udzielił wyczerpujących informacji o swoich pierwszych kontaktach ze środowiskiem skrajnej prawicy. Jako 17-latek nawiązał kontakty z neonazistami, by następnie obejmować kolejne funkcje w strukturach skrajnie prawicowej Narodowo-Demokratycznej Partii Niemiec (NPD). Jak zeznał, sam zerwał w 2000 roku kontakty z neonazistami ze względu na swój homoseksualizm, zdając sobie sprawę, że jego orientacja seksualna jest zwalczana przez skrajną prawicę.

Carsten S. jest oskarżony o współudział w zbrodniach. Jak przyznał w śledztwie, to właśnie on dostarczył członkom NSU pistolet czeskiej produkcji Ceska, z którego w latach 2000-2006 zastrzelono dziewięć osób. Po zerwaniu z NPD został objęty programem ochrony świadków. Oczekuje się, że jego zeznania obciążą Zschaepe, która odmówiła ich składania, oraz że pomogą znaleźć dowody na związki NSU z NPD.

38-letnia Zschaepe oskarżona jest o współudział w zamordowaniu 10 osób, w tym ośmiu Turków. Razem z nią przed sądem stanęły cztery osoby oskarżone o współudział w morderstwach bądź o udzielanie terrorystom pomocy.

Zschaepe należała do organizacji Narodowosocjalistyczne Podziemie (NSU), której członkowie Uwe Boehnhardt i Uwe Mundlos zabili w latach 2000-2007 dziewięciu drobnych przedsiębiorców - ośmiu tureckich i jednego greckiego - oraz niemiecką policjantkę. Dokonali ponadto 15 napadów na banki i dwóch zamachów bombowych.

Obaj mężczyźni popełnili w listopadzie 2011 roku samobójstwo, otoczeni przez policję po nieudanym napadzie na bank. Zschaepe sama zgłosiła się wówczas na policję.

Policja przez lata uważała, że zabici padli ofiarą porachunków między rywalizującymi ze sobą cudzoziemskimi gangami, i ignorowała przesłanki wskazujące na skrajnie prawicowe podłoże przestępstw. Niemieckie władze przyznały się do poważnych błędów w śledztwie. Prezydent Joachim Gauck i kanclerz Angela Merkel publicznie przeprosili rodziny ofiar za uchybienia.

Proces miał się pierwotnie rozpocząć 17 kwietnia, ale przełożono go na 6 maja z powodu sporu o akredytacje prasowe. Przyznawanie akredytacji musiano powtórzyć, ponieważ Federalny Trybunał Konstytucyjny zakwestionował zastosowany początkowo system _ kto pierwszy, ten lepszy _.

Wśród mediów, którym przyznano stałe miejsca, nie znalazła się wówczas żadna turecka redakcja, chociaż większość ofiar NSU miała tureckie korzenie. Ostatecznie cztery miejsca zarezerwowano dla dziennikarzy z Turcji.