Repertorium: | Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu. |
Sygnatura: | Ts 22/99 |
Tytuł: | Postanowienie z dnia 1999-04-14 |
Publikacja w Z.U. | Z.U. 1999 / 3 / 70 |
70
POSTANOWIENIE
z dnia 14 kwietnia 1999 r.
Sygn. Ts 22/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Krzysztof Kolasiński
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Henryki M.
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej z 26 lutego 1999 r. skarżąca wniosła o uchylenie wyroku Sądu Wojewódzkiego w Ł. z 29 czerwca 1989 r., zarzucając mu naruszenie swoich konstytucyjnych uprawnień wynikających z zasady równości wobec prawa.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 16 marca 1999 r. skarżąca wezwana została do usunięcia braków formalnych złożonej do Trybunału Konstytucyjnego skargi konstytucyjnej, w szczególności poprzez dokładne określenie przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, w stosunku do których domaga się stwierdzenia ich niezgodności z konstytucją.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) warunkiem rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny skargi konstytucyjnej jest dokładne określenie w skardze ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o wolnościach lub prawach skarżącego określonych w konstytucji. Jak wynika z treści złożonej skargi, nie spełnia ona powyższego wymogu, ponieważ nie wskazuje przepisu, któremu skarżąca zarzuca niezgodność z konstytucją. Pomimo wyraźnych wskazówek zawartych w zarządzeniu sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 16 marca 1999 r. wzywającym do usunięcia braków formalnych skargi konstytucyjnej, w piśmie procesowym z 29 marca 1999 r. w dalszym ciągu nie określono przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, w stosunku do których skarżąca domaga się stwierdzenia ich niezgodności z konstytucją. Z treści skargi konstytucyjnej oraz pisma procesowego uzupełniającego, w wykonaniu zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego, braki niniejszej skargi wynika, iż rzeczywistym przedmiotem zaskarżenia są orzeczenia sądów naruszające, zdaniem skarżącej, przepisy kodeksu postępowania cywilnego oraz konstytucyjną zasadę równości wobec prawa.
W tym stanie rzeczy należy uznać, że skarżąca nie wskazała przepisu ustawy lub innego aktu normatywnego na podstawie którego orzeczono ostatecznie o jej wolnościach lub obowiązkach określonych w konstytucji, a tym samym niniejsza skarga nie spełnia warunku rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny wynikającego z treści art. 79 ust. 1 Konstytucji RP w związku z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
dokument | publikacja | Ts 93/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02 |
Z.U. 2012 / 1B / 132 | Ts 93/11 Postanowienie z dnia 2011-07-04 |
Z.U. 2012 / 1B / 131 | Ts 9/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15 |
Z.U. 2012 / 1B / 107 | Ts 9/11 Postanowienie z dnia 2011-04-14 |
Z.U. 2012 / 1B / 106 | Ts 85/11 Postanowienie z dnia 2011-12-05 |
Z.U. 2012 / 1B / 130 |