29

Postanowienie

z dnia 13 lutego 1991 r.

(S. 1/91)

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Przewodniczący: prezes TK Mieczysław Tyczka

Sędziowie TK: Czesław Bakalarski

Tomasz Dybowski

Kazimierz Działocha

Antoni Filcek

Henryk Groszyk

Maria Łabor-Soroka

Wojciech Łączkowski

Leonard Łukaszuk

Remigiusz Orzechowski

Andrzej Zoll

na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 lutego 1991 r., w związku z rozpoznaną na rozprawie w dniu 29 stycznia 1991 r. sprawą sygn. akt K. 11/90 z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich dot. legalności powrotu do szkół nauczania religii w roku szkolnym 1990/91,

postanawia

zasygnalizować Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, iż ustawa z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania (Dz.U. Nr 32, poz. 160 ze zm.), a zwłaszcza jej art. 2, nie jest spójna z systemem prawnym Rzeczypospolitej Polskiej - w szczególności z Konstytucją RP, z ustawą z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) oraz z ustawą z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155 ze zm.).

Trybunał Konstytucyjny widzi potrzebę pilnego uchwalenia nowej ustawy o systemie oświaty i wychowania, tym bardziej że prace w tym kierunku zostały już podjęte.

Inicjatywę w tej sprawie podjął Senat RP, a także Ministerstwo Edukacji Narodowej. Według informacji złożonej na rozprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym przez przedstawiciela MEN istnieje już gotowy projekt nowej ustawy.

W tej sytuacji podjęcie inicjatywy ustawodawczej przez Sejm przyczyniłoby się do ostatecznego usunięcia istniejących w prawie niespójności, o których szerzej mowa w uzasadnieniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 stycznia 1991 r.