Kontrakt menedżerski, nazywany też umową o zarządzanie czy umową o sprawowanie zarządu, w polskim prawie nie występuje jako odrębny rodzaj umowy. Dlatego strony mogą zawrzeć między sobą zarówno umowę o pracę, jak i umowę cywilnoprawną, co skutkuje dużą rozbieżnością w zakresie uprawnień i obowiązków menedżera.
Nawiązując współpracę z kadrą menedżerską na podstawie typowych umów o pracę, przedsiębiorca musi pamiętać o wielu ograniczeniach, jakie nakłada na niego prawo. Menedżer jest bowiem specyficznym pracownikiem. Nie ma podstaw do tego, aby realizował charakterystyczne dla stosunku pracy obowiązki, tj. przestrzegał ustalonego w zakładzie pracy czasu pracy czy regulaminu pracy. *Menedżer nie ma stosować się do poleceń przełożonych i wykonywać je pod ich nadzorem, *ale ma sam podejmować wszelkie działania wpływające na rozwój, a tym samych zwiększone dochody przedsiębiorstwa. Jeśli faktycznie ma on być osobą zarządzającą przedsiębiorstwem, zasadnym jest zawarcie z nim umowy menedżerskiej opartej na przepisach Kodeksu cywilnego.
Kontrakt menedżerski należy do grupy umów nienazwanych, której przewodnią ideą jest powierzenie profesjonaliście zarządzania konkretnym przedsiębiorstwem. Zasadnym jest uznanie go jako umowy o świadczenie usług, co prowadzi, na podstawie art. 750 Kodeksu cywilnego, do stosowania w stosunku do niego, odpowiednio, przepisów o zleceniu.
Zgodnie z zasadą swobody umów równorzędne strony umowy menedżerskiej mogą w sposób dowolny kształtować wzajemne obowiązki i uprawnienia. Odwołując się do celu, jakiemu ma służyć dana umowa, zasadnym jest – w przeciwieństwie do norm wynikających ze stosunku pracy – uzależnienie wynagrodzenie menedżera od osiągniętych dzięki niemu wyników finansowych przedsiębiorstwa. Kontrakt menedżerski jest umową starannego działania zarządcy. Skoro menedżer, co do zasady, nie jest zobowiązany do osiągnięcia oznaczonego rezultatu swoich działań, np. określonego dochodu, uzasadnione jest wprowadzenie do kontraktu menedżerskiego elementów zobowiązujących menedżera nie tylko do starannego działania, ale również do osiągnięcia wskazanego, mierzalnego ich efektu.
[
]( http://prawo.money.pl/aktualnosci/okiem-eksperta/artykul/opodatkowanie;kontraktow;menedzerskich,139,0,326795.html )Opodatkowanie kontraktów menedżerskich
Ważnym elementem kontraktu jest precyzyjne określenie stopnia samodzielności menedżera *przy podejmowaniu działań zarządczych. Można go określić poprzez ustalenie kwoty, której przekroczenie przy rozporządzaniu majątkiem spółki lub zaciągnięciu zobowiązań wiąże się z koniecznością uzyskania zgody rady nadzorczej. Rozwiązaniem może też być *wymienienie konkretnych przedsięwzięć wymagających zgodny organu nadzorczego.
**
**
W kontrakcie menedżerskim warto zawrzeć też precyzyjne określenie obowiązków, formę i zakres odpowiedzialności zarządcy. Wskazana odpowiedzialność jest oparta na ogólnych zasadach prawa cywilnego, zatem menedżer odpowiada za szkodę, którą spowodował niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem swego zobowiązania, w pełnej wysokości.
Możliwym jest jednak żądanie od menedżera dodatkowych zabezpieczeń, mających ochronić przedsiębiorstwo przed stratami. Celowym jest zastrzeżenie w umowie menedżerskiej kar umownych, które menedżer zobowiązany byłby zapłacić w wypadku niewykonania któregoś z określonych w umowie obowiązków.
W umowie menedżerskiej można zawrzeć również postanowienia dotyczące płatnego wypoczynku menedżera (określona ilość dni w roku) czy kwestie wynagrodzenia podczas jego choroby.
Kontrakt menedżerski może być zawarty zarówno *na czas określony, jak i nieokreślony. *Dlatego ważnymi postanowienia takiej umowy będą kwestie związane z jej wypowiedzeniem. W przypadku umowy czasowej zasadnym będzie wskazanie konkretnych przyczyn natychmiastowego rozwiązania przez strony przedmiotowej umowy.
Autorka jest aplikantką radcowską z Chałas i Wspólnicy Kancelarii Prawnej, Oddział w Gdańsku
Czytaj w Money.pl Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej