38/3/A/2009

postanowienie

z dnia 25 marca 2009 r.

Sygn. akt SK 34/07

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Mazurkiewicz - przewodniczący

Marian Grzybowski

Wojciech Hermeliński

Andrzej Rzepliński

Mirosław Wyrzykowski - sprawozdawca,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 marca 2009 r., wniosku pełnomocnika skarżącego Artura Zielińskiego o orzeczenie zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

Uzasadnienie

Pełnomocnik skarżącego, wraz ze złożeniem skargi konstytucyjnej 11 czerwca 2007 r. wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o orzeczenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Po przeprowadzeniu rozprawy, na której nie stawił się ani skarżący, ani jego pełnomocnik, Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 24 lutego 2009 r. orzekł, że art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882, ze zm.; dalej: ustawy o komornikach sądowych), w brzmieniu obowiązującym do dnia 12 listopada 2004 r., jest zgodny: a) z art. 64 ust. 2 w związku z zasadą poprawnej legislacji, wywodzoną z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, b) z art. 64 ust. 2 w związku z zasadą sprawiedliwości społecznej, wywodzoną z art. 2 Konstytucji, c) z art. 64 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji.

Ponadto, Trybunał Konstytucyjny postanowił na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawy o TK) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK zwrot kosztów postępowania orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W wydanym w niniejszej sprawie wyroku Trybunał Konstytucyjny orzekając o zgodności art. 23 ustawy o komornikach sądowych ze wskazanymi przez skarżącego wzorcami kontroli nie uwzględnił skargi konstytucyjnej.

W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK). Zwrot kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej.

Obowiązek wykazania, że - pomimo nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej -zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym mowa w ustawie o TK, ciąży na zainteresowanym pełnomocniku skarżącego. W rozpatrywanej sprawie pełnomocnik skarżącego wniosku w żaden sposób nie uzasadnił.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.