99/5/A/2008

POSTANOWIENIE

z dnia 30 czerwca 2008 r.

Sygn. akt SK 15/07

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski - przewodniczący

Marek Kotlinowski

Ewa Łętowska - sprawozdawca

Marek Mazurkiewicz

Bohdan Zdziennicki,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 czerwca 2008 r., wniosku pełnomocnika skarżącej Violetty Kulińskiej o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

1. Postanowieniem z 30 czerwca 2008 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Violetty Kulińskiej, umorzył postępowanie w sprawie zbadania zgodności art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, ze zm.) z art. 67 ust. 1 Konstytucji ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że przyczyna wskazywanego przez skarżącą naruszenia prawa konstytucyjnego nie leżała w normatywnej treści kwestionowanego w skardze konstytucyjnej przepisu.

2. Pełnomocnik skarżącej, wraz ze złożeniem skargi konstytucyjnej, wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zasądzenie kosztów postępowania i „określenie wysokości kosztów radcy prawnego reprezentującego skarżącą z uwzględnieniem charakteru sprawy i wkładu pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia”.

3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) zwrot kosztów postępowania orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK). Orzeczenie takie ma jednak charakter wyjątkowy jako odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK. Trybunał, rozpoznając wniosek złożony w niniejszej sprawie, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania.

Trybunał Konstytucyjny jeszcze raz podkreśla to, co zostało wyraźnie zaznaczone w uzasadnieniu postanowienia z 30 czerwca 2008 r. o umorzeniu postępowania, że przyczyna wskazywanego przez skarżącą naruszenia prawa konstytucyjnego nie leżała w normatywnej treści kwestionowanego w skardze konstytucyjnej przepisu. Uzasadnienie skargi i odwołania w sprawie dowodziły, że skarżąca (jej pełnomocnik) dostrzegała, że kwestionowany przez nią jako niekonstytucyjny i przyjęty przez organy orzekające w jej sprawie sposób obliczania wysokości zasiłku nie wynika wprost z treści art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych, ale że wiąże się ze stosowaniem art. 36-47 tej ustawy.

W tej sytuacji nie można dopatrzeć się w treści skargi i podniesionych w niej argumentach cech mogących uzasadniać wyjątkowe przyznanie zwrotu kosztów postępowania.

2