Wyrok z dnia 19 marca 2003 r.
III KRS 7/02

Uchybienie przez sędziego terminowi, o którym mowa w § 29 ust. 2 roz-
porządzenia Prezydenta RP z dnia 22 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowego
trybu działania Krajowej Rady Sądownictwa i postępowania przed Radą (Dz.U.
Nr 152, poz. 1725), upływającemu przed wejściem w życie tego rozporządzenia,
nie mogło być podstawą oddalenia przez Krajową Radę Sądownictwa wniosku
sędziego o wyrażenie ponownej zgody na dalsze zajmowanie stanowiska.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Beata Gudowska (spra-
wozdawca), Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2003 r. sprawy
z odwołania Danuty S. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 14 maja 2002
r. [...] w sprawie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez
sędziego, który ukończył 65 rok życia

u c h y l i ł zaskarżoną uchwałę i przekazał sprawę Krajowej Radzie Sądow-
nictwa do ponownego rozpoznania.

U z a s a d n i e n i e

Uchwałą [...] z dnia 14 maja 2002 r. Krajowa Rada Sądownictwa nie wyraziła
zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez Danutę Jadwigę S., sędzię Sądu
Okręgowego w P. Uchwała została podjęta w trybie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia
27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 100, poz. 1082), po roz-
patrzeniu wniosku o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sę-
dziego, który ukończył 65 rok życia, złożonego w czasie korzystania z przedłużenia
udzielonego do dnia 30 czerwca 2002 r. Odmowa wynikała ze stwierdzenia, że wnio-
sek o wyrażenie takiej zgody został złożony w dniu 25 marca 2002 r., a więc z naru-
szeniem terminu wynikającego z art. 69 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z § 28 ust.
1 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 22 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowe-
go trybu działania Krajowej Rady Sądownictwa i postępowania przed Radą (Dz.U. Nr
152, poz. 1725) i stanowiskiem Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 13 listopada 2001
r. (KRS 141-23-2001).

W odwołaniu Danuta S. zarzuciła sprzeczność uchwały z powołanymi w niej
przepisami i wniosła o jej uchylenie i przekazanie sprawy Krajowej Radzie Sądow-
nictwa do ponownego rozpoznania.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 69 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów
powszechnych, który stanowi dopełnienie przepisu art. 180 ust. 4 Konstytucji, sędzia
przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65 roku życia, chyba że Krajowa
Rada Sądownictwa na wniosek sędziego, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwe-
go sądu, wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska, nie dłużej jednak niż do
ukończenia przez sędziego 70 roku życia. Wniosek, o którym mowa, składa się -
zgodnie z art. 69 § 3 - do Krajowej Rady Sądownictwa najpóźniej na sześć miesięcy
przed ukończeniem przez sędziego 65 roku życia.
W związku z tym unormowaniem w praktyce Krajowej Rady Sądownictwa oraz
w piśmiennictwie pojawił się problem, czy wniosek sędziego o wyrażenie zgody na
dalsze zajmowanie stanowiska może być złożony tylko jednokrotnie, nie później niż
sześć miesięcy przed ukończeniem 65 roku życia, czy też takich wniosków może być
więcej, w szczególności w sytuacjach, w których uchwała Rady - jak w sprawie ni-
niejszej - wyraziła zgodę na zajmowanie stanowiska przez sędziego na czas niesię-
gający jego siedemdziesiątego roku życia. Ostatecznie przyjęto dopuszczalność
wielokrotnego składania wniosków o wyrażenie zgody na zajmowanie stanowiska, co
znalazło swój normatywny wyraz w § 29 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia
22 grudnia 2001 r., zgodnie z którym sędzia może ponownie wystąpić z wnioskiem o
wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska, z tym że wniosek w tym przed-
miocie powinien złożyć najpóźniej w terminie sześciu miesięcy przed upływem daty
określonej w poprzedniej uchwale Rady.
Termin ten - wobec treści zaskarżonej uchwały, w której nie przytoczono prze-
pisu § 29 wspomnianego rozporządzenia - nie był przez Radę rozpatrywany, co
oznacza, że odmowa dalszego zajmowania stanowiska przez Danutę S. oparta zo-
stała wyłącznie na przepisie art. 69 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z § 28 ust.
1 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 22 grudnia 2001 r. Skoro jednak w uchwale
powołano się także na stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 13 listopada
2001 r. (KRS 141-23-2001), należało przyjąć, że Rada brała ten termin pod uwagę.
W stanowisku, o którym mowa, wyrażony został pogląd dotyczący dopusz-
czalności wielokrotnego składania wniosków o wyrażenie zgody na zajmowanie sta-
nowiska, przyjęty w praktyce Krajowej Rady Sądownictwa. Rada uznała w nim rów-
nież, że po upływie okresu, na który udzielono zgodę, krótszego niż żądał sędzia,
konieczne jest ponowienie wniosku. W tej sytuacji należało przyjąć, że Rada, odma-
wiając w zaskarżonej uchwale zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez Da-
nutę S., dopatrzyła się przekroczenia przez nią tego właśnie terminu, choć nie dała
temu wyrazu przez przytoczenie powołanego wyżej przepisu.
Jeżeli tak, to - zdaniem Sądu Najwyższego - skarżąca trafnie powołała się w
odwołaniu na okoliczności związane z niezachowaniem sześciomiesięcznego termi-
nu poprzedzającego datę, do której obowiązywało poprzednie przedłużenie. Wska-
zała bowiem, że skoro termin udzielonego już przedłużenia upływał w dniu 30
czerwca 2002 r., to jej wniosek o dalsze przedłużenie powinien być złożony - sto-
sownie do stanowiska Rady - do dnia 30 grudnia 2001 r. W tej dacie jednak rozpo-
rządzenie Prezydenta RP z dnia 22 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowego trybu
działania Krajowej Rady Sądownictwa i postępowania przed Radą nie było jeszcze
ogłoszone, toteż nie sposób uznać, aby wskazany termin, określony wówczas wy-
łącznie w stanowisku Rady, które nie miało żadnej mocy normatywnej, miał dla skar-
żącej moc wiążącą.
Mając to na względzie Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39313 KPC).
========================================