Wyrok SN - II UKN 446/00
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:II UKN 446/00
Typ:Wyrok SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2003/7/182
Data wydania:2001-06-27

Wyrok z dnia 27 czerwca 2001 r.
II UKN 446/00

Naruszenie art. 328 § 2 KPC nie może być kwalifikowane jako wpływają-
ce w istotny sposób na wynik sprawy w rozumieniu art. 3931 pkt 2 KPC.


Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie: SN Maria
Tyszel, SA Bogumiła Blok.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2001 r. sprawy z wniosku
Piotra S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o rentę z
tytułu niezdolności do pracy w związku z deportacją do ZSRR, na skutek kasacji
wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2000 r.
[...]

o d d a l i ł kasację.

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 16 lutego 1999 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Warszawie oddalił odwołanie wnioskodawcy Piotra S. od decyzji
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w W. z dnia 9 lipca 1998 r. odmawiają-
cej przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z deportacją do ZSRR
w latach 1940 - 1942, po ustaleniu, na podstawie przeprowadzonego postępowania
dowodowego, w tym z opinii biegłych sądowych lekarzy: internisty, neurologa i psy-
chiatry, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy w związku z deportacją.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd powołał brak przesłanek wymie-
nionych w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz
niektórych innych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojen-
nego (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r Nr 142, poz. 950 ze zm.).
Stanowisko to podzielił Sąd Apelacyjny w Warszawie i oddalił apelację wnio-
skodawcy wyrokiem z dnia 2 lutego 2000 r. [...].
Powyższy wyrok zaskarżył kasacją wnioskodawca i zarzucając naruszenie
przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy - art. 233, 217,
286, 278 oraz 328 § 2 KPC - wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do po-
nownego rozpoznania ,,właściwemu Sądowi". W ocenie skarżącego opinie biegłych
nie były wyczerpujące i jednoznaczne, nadto winny być one składane, ze względu na
charakter schorzeń, przez lekarza kardiologa nie zaś internistę, oraz ortopedę a nie
neurologa.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Kasacja nie jest uzasadniona. Podniesione w niej zarzuty sprowadzają się do
zakwestionowania trafności ustaleń faktycznych, a także częściowo kompletności
przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego, zaś ich uzasadnienie
stanowi w istocie polemikę z ustaleniami Sądu poczynionymi na podstawie przepro-
wadzonych dowodów, w tym zwłaszcza z opinii biegłych.
W sprawie przesłanką najistotniejszą była ocena stanu zdrowia wnioskodawcy
oraz jego związku z pobytem na deportacji w latach 1940-1942. W świetle zebranego
materiału wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy w związku z pobytem na depor-
tacji, mimo rozpoznanych schorzeń, te jednak powstały prawdopodobnie z powodu
wielu czynników, wiele lat po wojnie. Z akt rentowych wynika, że wnioskodawca po
powrocie do kraju pracował zawodowo 35 lat, od 1949 do 1984 r. i po osiągnięciu
wieku 60 lat przeszedł na emeryturę. Rozpoznane schorzenia, w tym zwłaszcza na-
czyniopochodne uszkodzenie mięśnia sercowego, nie pozostają w związku z depor-
tacją. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy został trafnie przez Sąd oceniony,
zaś fakt, że stosownie do ustaleń Sądu brak podstaw do orzekania niezdolności do
pracy w związku z pobytem na deportacji, nie jest wystarczającą podstawą do uzu-
pełniania materiału dowodowego o dalsze opinie biegłych.
W orzecznictwie kasacyjnym Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że nie
ma usprawiedliwionych podstaw kasacja, oparta na ogólnikowym zarzucie narusze-
nia przez sąd art. 233 § 1 KPC w sytuacji gdy dokonane przez sąd ustalenia są nie-
wadliwe i zgodne z treścią zebranego materiału dowodowego (por. wyroki z dnia 14 i
18 lutego 1997 r., II UKN 77/96 i II UKN 89/96 - OSNAPiUS 1997 nr 21, poz. 426 i
427).
Fakt, że strony mogą do zamknięcia rozprawy przytaczać dowody na uzasad-
nienie swoich twierdzeń, nie oznacza, że muszą być one uwzględniane przez sąd,
ten bowiem pomija je po uznaniu, że sporne kwestie zostały w toku dotychczasowe-
go postępowania wyjaśnione ( art. 217 § 2 KPC ). Podobnie - jako niezasadny - na-
leży ocenić zarzut naruszenia przez Sąd art. 278 i 286 KPC. Przepisy te dotyczące
postępowania dowodowego uprawniają sąd do dopuszczenia dowodu z opinii bie-
głego lub biegłych jeżeli w sprawie istnieje potrzeba wyjaśnienia okoliczności wyma-
gających wiadomości specjalnych, a nadto do zażądania ustnego uzupełnienia opinii
złożonej na piśmie, w sytuacji gdy opinia nie jest wyczerpująca lub też z innych
względów, według oceny sądu, wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Powyższe
instrumenty procesowe mogą być wykorzystywane stosownie do potrzeb sprawy,
przy czym potrzebą taką nie może być jedynie przeświadczenie strony, że dalsze
opinie pozwolą na udowodnienie korzystnej dla strony tezy.
Warto też zauważyć, że stosownie do art.393 1 pkt 2 KPC podstawą kasacji
nie może być naruszenie jakichkolwiek przepisów postępowania, ale tylko takich,
których naruszenie mogło wywrzeć istotny wpływ na wynik sprawy. Ta ostatnia oko-
liczność winna być w uzasadnieniu kasacji opartej na takim zarzucie wykazana. Nie
może nim być, w przypadku kasacji opartej na zarzutach dotyczących postępowania
dowodowego, jak to wyżej zauważono, przekonanie strony, że dalsze postępowanie
wykaże zasadność jej twierdzeń. W kontekście tych uwag nie można także podzielić
zarzutu, że naruszenie art. 328 § 2 KPC, pomijając jego nietrafność w okoliczno-
ściach sprawy, w istotny sposób wpłynęło na wynik sprawy. Przepis ten wymienia
konieczne ,, składniki " uzasadnienia wyroku, a jego naruszenie z całą pewnością nie
może być kwalifikowane jako wpływające, i to w istotny sposób, na wynik sprawy.
Uzasadnienie wyroku wyjaśnia przyczyny, dla jakich orzeczenie zostało wydane,
sporządzane jest już po rozstrzygnięciu sprawy ( ex post ) i, co oczywiste, sporzą-
dzenie go nawet z naruszeniem wymagań ustawowych, nie może wpływać istotnie
na sposób rozstrzygnięcia.
Gdy więc kasacja nie zawiera usprawiedliwionych podstaw należało orzec o
jej oddaleniu po myśli art. 393 12 KPC.
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] II UKN 582/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/4/71
2002-09-27 
[IA] II UKN 581/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 2002/23/581
2002-09-27 
[IA] II UKN 565/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/4/69
2002-08-20 
[IA] II UKN 524/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/4/68
2002-08-20 
[IA] II UKN 512/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/4/67
2002-08-20 
  • Adres publikacyjny: