Wyrok z dnia 1 grudnia 1997 r.
II UKN 369/97

Bezzasadny jest zarzut kasacji naruszenia art. 5 KPC, skoro strona bę-
dąca osobą prawną składała pisma zgodnie z zasadami procedury cywilnej, nie
wykazywała nieporadności i skorzystała w postępowaniu kasacyjnym z facho-
wej z pomocy prawnej, a mogła to uczynić wcześniej.

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska, Sędziowie SN: Roman Kuczyński
(sprawozdawca), Stefania Szymańska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 1997 r. sprawy z powództwa
Janiny J. przeciwko Związkowi Spółek Wodnych w K. o uznanie zdarzenia za wypa-
dek przy pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 8 maja 1997 r. [...]

o d d a l i ł kasację.

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 7 listopada 1996 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Kępnie usta-
lił, że wypadek jakiemu w dniu 7 maja 1993 r. uległ Marian J., mąż ubezpieczonej
Janiny J., jest wypadkiem przy pracy. Sąd ten w oparciu o opinie biegłych sądowych
lekarzy uznał, że z uwagi na rodzaj pracy wykonywanej przez Mariana J. w tym dniu
(czyszczenie rowów) przyczyną zawału mięśnia sercowego był nadmierny wysiłek.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu wyrokiem z
dnia 8 maja 1997 r. oddalił apelację pozwanego Związku Kółek Wodnych w Kępnie.
Kasacja od powyższego wyroku zarzuca naruszenie prawa materialnego - art.
6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy
pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.) oraz narusze-
nie przepisów postępowania - art. 5 KPC przez niepouczenie pozwanego przez Sąd
o możliwości wezwania do udziału w sprawie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

- 2 -


Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:

Kasacja jest nieuzasadniona. Rozpoznając kasację w jej granicach (art. 39311
KPC) Sąd Najwyższy stwierdza, że do ustalenia, iż Marian J. uległ wypadkowi przy
pracy doszło wskutek wnikliwej i nie przekraczającej zasady swobodnej oceny dowo-
dów analizy całokształtu materiału dowodowego, dokonanej przez Sąd I instancji w
sposób niewadliwy. Sąd ten zawiesił postępowanie w celu wyczerpania postępowa-
nia powypadkowego (sporządzenia protokołu powypadkowego) i wyjaśnił stronom
stan prawny [...], zaś wobec negatywnych ustaleń tego protokołu przesłuchał szereg
świadków, zgromadził dokumentację lekarską i przesłuchał biegłych, przy czym wo-
bec lakoniczności opinii dr Barbary M. ustanowił biegłych z Instytutu Medycyny
Pracy, których opinię uznał za przekonującą i miarodajną do rozstrzygnięcia sprawy.
W apelacji pozwany nie zarzucił wyrokowi Sądu I instancji naruszenia przepisów
postępowania, zaś Sąd II instancji przed wydaniem zaskarżonego wyroku nie prze-
prowadził uzupełniającego postępowania dowodowego, co jest równoznaczne z po-
dzieleniem trafności ustaleń Sądu Rejonowego.
Skoro w wyniku prawidłowych ustaleń faktycznych doszło do uznania zdarze-
nia za wypadek przy pracy, brak jest podstaw do przyjęcia, że naruszony został art. 6
ust. 1 cyt. ustawy wypadkowej, bowiem oznacza to, że śmierć męża powódki nas-
tąpiła wskutek zdarzenia nagłego, wywołanego przyczyną zewnętrzną, pozostają-
cego w związku z pracą, a tym samym zarzut kasacji z art. 3931 pkt 1 KPC jest
nieuzasadniony.
Bezzasadny jest też zarzut naruszenia art. 5 KPC, ponieważ pozwany jest
osobą prawną, Sąd przed zawieszeniem postępowania dokonał stosownego
pouczenia stron [...]. W rozprawach sądowych uczestniczył kierownik pozwanego
zakładu osobiście, bądź przy udziale przewodniczącego zarządu, pisma procesowe
składane były zgodnie z wymogami procedury cywilnej, trudno zatem przypisywać
stronie pozwanej nieporadność. Umiała też ona we właściwym stadium procesu (ka-
sacja) skorzystać z pomocy prawnej, a nie istniały przeszkody, by mogła to uczynić
wcześniej. Tym samym zarzut naruszenia - i to przez Sąd II instancji, gdyż od jego
wyroku służy kasacja - art. 5 KPC nie może się ostać.

- 3 -

W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 39312 KPC jak w
sentencji wyroku.
========================================