Postanowienie z dnia 12 lutego 1997 r.
III SZ 7/96

O odmowie przyjęcia odwołania od orzeczenia Naczelnego Sądu Le-
karskiego rozstrzyga postanowieniem Naczelny Sąd Lekarski art. 46 ust. 3 ustawy
z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158) w związku z § 53
rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 września 1990 r. w
sprawie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy (Dz.
U. Nr 69, poz. 406).

Przewodniczący SSN: Andrzej Wróbel, Sędziowie SN: Adam Józefowicz
(sprawozdawca), Henryk Kwaśny.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lutego
1997 r. w sprawie obwinionego lekarza Romualda M., na skutek zażalenia obwinionego
na zarządzenie Przewodniczącego Naczelnego Sądu Lekarskiego w W. z dnia 21
listopada 1996 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

u c h y l i ć zaskarżone zarządzenie


U z a s a d n i e n i e

Przewodniczący Naczelnego Sądu Lekarskiego w W. zarządzeniem z dnia 21
listopada 1996 r. [...] odmówił przyjęcia odwołania dr Romualda M. od orzeczenia
Naczelnego Sądu Lekarskiego z dnia 3 października 1996 r., jako niedopuszczalnego
środka odwoławczego z mocy art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach
lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158). W pouczeniu poinformowano Romualda M. o
przysługującym prawie złożenia odwołania od powyższego zarządzenia w terminie 7 dni
od otrzymania odpisu zarządzenia. Przy piśmie z dnia 6 grudnia 1996 r. Przewod-
niczący Naczelnego Sądu Lekarskiego przedstawił odwołanie obwinionego Romualda
M. z dnia 2 grudnia 1996 r. W uzupełnieniu poprzedniego pisma z dnia 6 grudnia 1996
r., Przewodniczący N.S.L. przy piśmie z dnia 5 lutego 1997 r. nadesłał akta Naczelnego
Sądu Lekarskiego [...] wraz z dowodami doręczenia obwinionemu odpisu zarządzenia z
dnia 21 listopada 1996 r. Przewodniczący N.S.L. wniósł o potraktowanie odwołania
obwinionego lekarza jako zażalenia na powyższe zarządzenie wobec błędnego
poinformowania o możliwości złożenia odwołania. Jednocześnie Przewodniczący N.S.L.
w piśmie swym potwierdził wniesienie przez obwinionego zażalenia w terminie.
Obwiniony lekarz Romuald M. w swym zażaleniu nazwanym odwołaniem od
zarządzenia z dnia 21 listopada 1996 r. (doręczonego mu 28 listopada 1996 r.) zarzucił
temu zarządzeniu obrazę przepisów prawa materialnego i procesowych oraz wniósł o
jego uchylenie.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 wymienionej ustawy o izbach lekarskich,
Okręgowy Sąd Lekarski może wymierzyć kary wymienione w tym przepisie między
innymi karę wymienioną w pkt 3, tj. zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza na
okres od sześciu miesięcy do trzech lat. Z art. 42 ust. 2 wynika, że lekarzowi
ukaranemu przez Naczelny Sąd Lekarski w II instancji karą zawieszenia prawa
wykonywania zawodu lekarza powyżej sześciu miesięcy, przysługuje prawo wniesienia
odwołania do Sądu Najwyższego w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz
z uzasadnieniem. Z załączonego do akt orzeczenia Naczelnego Sądu Lekarskiego z
dnia 5 października 1996 r. [...] wynika, że Sąd ten po rozpoznaniu odwołania
obwinionego lekarza Romualda M. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie
Okręgowego Sądu Lekarskiego w O, z dnia 13 marca 1996 r. [...], w którym Sąd ten
wymierzył obwinionemu lekarzowi karę 12 miesięcy zawieszenia prawa wykonywania
zawodu lekarskiego. Zdaniem Sądu Najwyższego, tylko od orzeczenia Naczelnego
Sądu Lekarskiego, który orzekając w II instancji wymierzył obwinionemu lekarzowi karę
zawieszania prawa wykonywania zawodu lekarza na okres przekraczający sześć
miesięcy do trzech lat, przysługuje obwinionemu lekarzowi prawo wniesienia odwołania
do Sądu Najwyższego. Według § 46 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki
Społecznej z dnia 26 września 1990 r. w sprawie postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej lekarzy (Dz. U. Nr 69, poz. 406) obwinionemu lekarzowi
przysługuje prawo odwołania od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w I
instancji oraz w przypadku przewidzianym w art. 42 ust. 2 ustawy o izbach lekarskich w
terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia lub postanowienia wraz z uzasadnieniem
oraz pouczeniem o terminie i trybie wniesienia odwołania. Przepis § 46 ust. 3 i 4 w
związku z § 53 wymienionego rozporządzenia uregulował kwestię odmowy przyjęcia
środka odwoławczego, stanowiąc, że od postanowienia o odmowie przyjęcia środka
odwoławczego przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania odwołania w
terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia. Według art. 57 ust. 1 ustawy o
izbach lekarskich tylko "w sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie do
postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio
przepisy kodeksu postępowania karnego". Wobec uregulowania w § 46 ust. 3 i 4 w
związku z § 53 z cyt. rozporządzenia kwesti odmowy przyjęcia środka odwoławczego,
nie mają w tym przedmiocie zastosowania przepisy Kodeksu postępowania karnego,
wymienione w pouczeniu przesłanym obwinionemu tj. art. 378 i art. 414 § 2 KPK,
odmiennie regulujące odmowę przyjęcia środka odwoławczego. W związku z tym
zażalenie obwinionego lekarza nazwane odwołaniem na zarządzenie
Przewodniczącego NSL jest zasadne, gdyż postanowienie o odmowie przyjęcia środka
odwoławczego, wydaje Naczelny Sąd Lekarski, a nie Przewodniczący NSL. Dlatego
wymienione zarządzenie o odmowie przyjęcia odwołania, podlega uchyleniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy postanowił, jak w sentencji.

========================================