Postanowienie SN - II UKN 750/99
Izba: | Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych |
Sygnatura: | II UKN 750/99 |
Typ: | Postanowienie SN |
Opis: | Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 2001/18/569 |
Data wydania: | 2000-01-18 |
Postanowienie z dnia 18 stycznia 2000 r.
II UKN 750/99
Kasacja, w której jako stronę wskazano organ rentowy inny niż ten, który
wydał decyzję będącą przedmiotem rozstrzygnięcia zaskarżonego kasacją
orzeczenia sądu drugiej instancji, jest niedopuszczalna z mocy art. 392 § 1 KPC
i podlega odrzuceniu.
Przewodniczący SSN Maria Tyszel (sprawozdawca), Sędziowie SN: Andrzej
Kijowski, Barbara Wagner.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2000 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Janiny S. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego-Oddział Regionalny w B. o emeryturę rolniczą, na skutek kasacji wnios-
kodawczyni od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 listopada
1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d r z u c i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 30 listopada 1999 r., Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku, [...], oddalił zażalenie Janiny S. na posta-
nowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 lute-
go 1999 r., odmawiającej jej przyznania prawa do emerytury rolniczej, wobec braku
wymaganego okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników.
Od tego postanowienia pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł kasację na pod-
stawie art. 3931 pkt 2 KPC zarzucając naruszenie art. 316 KPC.
W kasacji tej, jako organ rentowy wobec którego skierowane są roszczenia
wnioskodawczyni pełnomocnik wskazał Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B.
Rozpoznając zażalenie Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, co następuje:
Sprawa zakończona zaskarżonym wyrokiem została wszczęta odwołaniem
wnioskodawczyni od decyzji organu rentowego, którym była Kasa Rolniczego Ubez-
pieczenia Społecznego-Oddział Regionalny w B. i ten organ rentowy był stroną w
postępowaniu przed sądami obu instancji. Kasacja jest szczególnym środkiem zas-
karżenia, środkiem o charakterze ściśle prawnym, przysługującym - zgodnie z art.
392 KPC - od wyroków lub postanowień sądu drugiej instancji kończących postępo-
wanie w sprawie. Zaskarżone postanowienie nie kończy postępowania w sprawie
roszczeń wnioskodawczyni określonych w uzasadnieniu kasacji, wobec Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych. Zakład ten nie był stroną w postępowaniu zakończonym
zaskarżonym orzeczeniem, a więc skierowane wobec niego żądania nie mogą też
być przedmiotem rozpoznania kasacyjnego, nie były bowiem przedmiotem sporu.
Oczywiste jest, że stosownie do art. 392 KPC - kasację można wnieść wy-
łącznie od istniejącego orzeczenia. Skoro zatem wnoszący kasację jako jedną ze
stron wskazuje inny organ rentowy niż ten, który wydał decyzję stanowiącą przedmiot
sporu zaskarżonego postanowienia, to kasacja ta - jako zaskarżająca nieistniejące
orzeczenie - jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3938 § 1 KPC
orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia: