Postanowienie z dnia 12 maja 2000 r.
II UKN 532/99

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych podlega odrzuceniu ka-
sacja zarzucająca naruszenie przepisów dotyczących innej decyzji organu
emerytalnego niż zaskarżona przez ubezpieczonego w odwołaniu do sądu
pracy i ubezpieczeń społecznych.


Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski
(sprawozdawca), Andrzej Kijowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2000 r. sprawy z wniosku
Aleksandra S. przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowemu Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych i Administracji w W. o wysokość świadczenia, na skutek kasacji wnio-
skodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 stycznia 1999 r. [...]

p o s t a n o w i ł :


o d r z u c i ć kasację.

U z a s a d n i e n i e


Aleksander S., działając przez pełnomocnika będącego adwokatem, w spra-
wie przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowemu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
i Administracji o wysokość świadczenia, wniósł kasację od wyroku Sądu Apelacyjne-
go w Warszawie z dnia 6 stycznia 1999 r. [...]. Zaskarżonym wyrokiem oddalono
apelację wnioskodawcy od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Warszawie z dnia 8 czerwca 1998 r. [...] . Zakres orzekania przez
Sąd Wojewódzki nie został w tym wyroku jasno określony. Postępowanie sądowe
zostało wszczęte przez wnioskodawcę wskutek złożenia przez niego odwołania od
decyzji organu rentowego z dnia 1 lipca 1996 r. dotyczącej waloryzacji emerytury
policyjnej za marzec 1992 r. W sentencji wyroku Sąd Wojewódzki wskazał, iż rozpo-
znawał odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji. Jednakże później w trakcie postę-
powania, wnioskodawca rozszerzał żądania i domagał się wyższej emerytury na
podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariu-
szy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożar-
nej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214 ze zm.), a także pod-
wyższenia przysługującej mu również emerytury rolniczej. Sąd Wojewódzki oddalił
odwołanie od decyzji z dnia 1 lipca 1996r., a sprawę waloryzacji emerytury rolniczej
przekazał do rozpoznania właściwemu oddziałowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego. W uzasadnieniu Sąd Wojewódzki wskazał, iż dokonane decyzją z dnia
1 czerwca 1994 r. przeliczenie policyjnej emerytury powoda było zgodne z ustawą z
dnia 18 lutego 1994 r. Pogląd ten podzielił Sąd Apelacyjny podnosząc także, iż decy-
zja z dnia 1 czerwca 1994 r. nie została zaskarżona przez wnioskodawcę.

W kasacji zarzucono naruszenie art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 1 oraz art. 58 ust. 1
pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r., podnosząc argumenty przemawiające
za zasadnością podwyższenia policyjnej emerytury powoda na ich podstawie.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Kasacja jest niedopuszczalna i dlatego podlega odrzuceniu.

Sądy Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rozpatrują odwołania od decyzji orga-
nów rentowych - w pierwszej instancji sąd okręgowy (uprzednio wojewódzki - art.
4778 KPC), a w drugiej sąd apelacyjny. Przedmiotem postępowania jest zgodność z
prawem tylko tej zaskarżonej decyzji. Jeżeli wnoszący odwołanie zgłasza przed są-
dem żądania niezwiązane ze sprawami objętymi decyzją, to sąd nie może ich rozpa-
trywać. W niniejszej sprawie oznacza to, iż skoro wnioskodawca odwołał się od de-
cyzji z dnia 1 lipca 1996 r. dotyczącej obliczenia jego emerytury policyjnej za marzec
1992 r., to żądania dotyczące decyzji z dnia 1 czerwca 1994 r. odnoszącej się do
przeliczenia tej emerytury na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r., nie mogą
być przedmiotem rozpoznania przez Sąd. Są to bowiem różne sprawy, dotyczące
różnych decyzji organu rentowego, rozstrzygających o innych uprawnieniach wnios-
kodawcy. W takiej sytuacji sąd powinien nadać temu pisemnemu żądaniu (dotyczą-
cemu przeliczenia emerytury na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r.) właściwy
bieg, przekazując je do organu rentowego po to, aby zostały spełnione wymogi z art.
4779 § 1 KPC (odwołanie wnosi się do organu, który wydał decyzję). Tak słusznie
uczynił Sąd pierwszej instancji w odniesieniu do żądania dotyczącego emerytury rol-
niczej. Jednakże w odniesieniu do żądań wnioskodawcy odnoszących się do przeli-
czenia emerytury policyjnej Sąd ten nie rozważał w uzasadnieniu prawidłowości obli-
czenia emerytury w zaskarżonej decyzji z dnia 1 lipca 1996 r. dotyczącej marca 1992
r. Rozważania Sądu Wojewódzkiego w całości dotyczyły niezaskarżonej decyzji
emerytalnej z dnia 1 czerwca 1994 r., odnoszącej się do waloryzacji emerytury
wnioskodawcy na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. Trafnie zatem Sąd
Apelacyjny - oddalając apelację wnioskodawcy - stwierdził, że przedmiotem orzeka-
nia nie mogły być inne zagadnienia niż związane z emeryturą za marzec 1992 r. Wy-
nika stąd, że kasacja zarzucająca naruszenie przepisów ustawy z dnia 18 lutego
1994 r., które w ogóle nie miały zastosowania do obliczenia emerytury wnioskodawcy
za marzec 1992 r., kwestionująca jedynie prawidłowość niezaskarżonej decyzji orga-
nu rentowego, podlega odrzuceniu.

Z tych względów na podstawie art. 3938 § 1 w związku z art. 3935 KPC orze-
czono jak w sentencji.
========================================