Postanowienie z dnia 18 maja 2000 r.
II UKN 345/00

Decyzja ZUS w przedmiocie umorzenia zaległości z funduszu alimenta-
cyjnego miała charakter uznaniowy (art. 17 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o fun-
duszu alimentacyjnym, jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200), stąd też
nie służyło od niej odwołanie do sądu (art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 lis-
topada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, jednolity
tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 ze zm.).


Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski, Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar (spra-
wozdawca), Teresa Romer.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 maja
2000 r. sprawy z wniosku Józefa R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-
Oddziałowi w N.S. o świadczenia alimentacyjne, na skutek kasacji wnioskodawcy od
wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 3 listopada 1999 r. [...]

p o s t a n o w i ł :


o d d a l i ć kasację.

U z a s a d n i e n i e

Postanowieniem z dnia 3 listopada 1999 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił
zażalenie wnioskodawcy Józefa R. na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 30 sierpnia 1999 r., odrzucające jego
odwołanie od decyzji pozwanego organu rentowego (Zakładu Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziału w N.S.) z dnia 22 czerwca 1999 r., odmawiającej umorzenia zale-
głości z funduszu alimentacyjnego.
W ocenie Sądu Apelacyjnego, decyzja w przedmiocie umorzenia zaległości z
funduszu alimentacyjnego ma, stosownie do art. 17 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r.
(jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200), charakter uznaniowy, w takiej zaś
sytuacji nie służy od niej odwołanie do sądu.
Powyższe postanowienie zaskarżył kasacją wnioskodawca i zarzucając naru-
szenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art.
17 ustawy o funduszu alimentacyjnym oraz art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 listo-
pada 1986r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst :
Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 ze zm.), wniósł o jego uchylenie i przekazanie
sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania. Według skarżącego, w
sprawach takiego rodzaju decyzje organu rentowego winny być sprawdzone w pos-
tępowaniu sądowym.

Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o organizacji (... ), od decyzji oddziału w
sprawach świadczeń z funduszu alimentacyjnego przysługuje odwołanie do właści-
wego sądu ,,z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy", a więc także przepisu
ust. 4 wyłączającego odwołanie w sprawach, w których decyzja zależy od swobodne-
go uznania. Decyzja w przedmiocie umorzenia należności funduszu alimentacyjnego
,,w szczególnie uzasadnionych wypadkach", jak stanowi art. 17 ustawy o funduszu
alimentacyjnym, ma charakter uznaniowy. Przepis ten bowiem nie określa kryteriów
dla podjęcia takiej decyzji, a więc nie służy od niej odwołanie do sądu, co trafnie
przyjął Sąd Apelacyjny.
Odmienne stanowisko zajęte w kasacji nie ma uzasadnienia prawnego, stąd
też podlega ona oddaleniu na podstawie art. 39312 KPC.
========================================