Konosament
Art. 129 Kodeksu Morskiego precyzuje, że konosament to dokument stwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu. Przewoźnik może wydać taki dokument załadowcy przed lub po przyjęciem ładunku na statek przyjęciu ładunku do przewozu. Jeżeli poprzednio zostały wydane na ten ładunek kwity sternika, przewoźnik może uzależnić wydanie konosamentu od ich zwrotu. Konosament stanowi dowód przyjęcia ładunku w celu jego przewozu i jest dokumentem legitymującym jego dysponowanie i do jego odbioru.
Rodzaje konosamentu
Konosament może być wystawiony:
1) na imiennie określonego odbiorcę (konosament imienny);
2) na zlecenie załadowcy lub wskazanej przez niego osoby (konosament na zlecenie);
3) na okaziciela.
Jeżeli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na którą konosament został wystawiony, uważa się, że został wystawiony na zlecenie załadowcy. Konosament może być przeniesiony na inną osobę, która przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do jego odbioru.
Przeniesienie konosamentu następuje przez:
1) przelew wierzytelności (konosament imienny);
2) indos (konosament na zlecenie);
3) wydanie konosamentu (konosament na okaziciela).
Art. 135 Kodeksu Morskiego wymienia, co musi wchodzić w skład konosamentu:
1) oznaczenie przewoźnika;
2) oznaczenie załadowcy;
3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie, że konosament został wystawiony na zlecenie albo na okaziciela;
4) nazwę statku;
5) określenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz - stosownie do okoliczności - jego miary, objętości, liczby sztuk, ilości lub wagi;
6) określenie zewnętrznego stanu ładunku i jego opakowania;
7) znaki główne niezbędne dla stwierdzenia tożsamości ładunku, podane przez załadowcę na piśmie przed rozpoczęciem ładowania, jeżeli je wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowaniu;
8) oznaczenie frachtu i innych należności przewoźnika albo wzmiankę, że ich zapłata w całości już nastąpiła lub powinna nastąpić stosownie do postanowień zamieszczonych w innym dokumencie;
9) nazwę miejsca załadowania;
10) nazwę miejsca wyładowania albo określenie, kiedy lub gdzie nastąpi wskazanie miejsca wyładowania;
11) liczbę wydanych egzemplarzy konosamentu;
12) datę i miejsce wystawienia konosamentu;
13) podpis przewoźnika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela przewoźnika.
Art. 129 Kodeksu Morskiego precyzuje, że konosament to dokument stwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu. Przewoźnik może wydać taki dokument załadowcy przed lub po przyjęciem ładunku na statek przyjęciu ładunku do przewozu. Jeżeli poprzednio zostały wydane na ten ładunek kwity sternika, przewoźnik może uzależnić wydanie konosamentu od ich zwrotu. Konosament stanowi dowód przyjęcia ładunku w celu jego przewozu i jest dokumentem legitymującym jego dysponowanie i do jego odbioru.
Rodzaje konosamentu
Konosament może być wystawiony:
1) na imiennie określonego odbiorcę (konosament imienny);
2) na zlecenie załadowcy lub wskazanej przez niego osoby (konosament na zlecenie);
3) na okaziciela.
Jeżeli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na którą konosament został wystawiony, uważa się, że został wystawiony na zlecenie załadowcy. Konosament może być przeniesiony na inną osobę, która przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do jego odbioru.
Przeniesienie konosamentu następuje przez:
1) przelew wierzytelności (konosament imienny);
2) indos (konosament na zlecenie);
3) wydanie konosamentu (konosament na okaziciela).
Art. 135 Kodeksu Morskiego wymienia, co musi wchodzić w skład konosamentu:
1) oznaczenie przewoźnika;
2) oznaczenie załadowcy;
3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie, że konosament został wystawiony na zlecenie albo na okaziciela;
4) nazwę statku;
5) określenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz - stosownie do okoliczności - jego miary, objętości, liczby sztuk, ilości lub wagi;
6) określenie zewnętrznego stanu ładunku i jego opakowania;
7) znaki główne niezbędne dla stwierdzenia tożsamości ładunku, podane przez załadowcę na piśmie przed rozpoczęciem ładowania, jeżeli je wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowaniu;
8) oznaczenie frachtu i innych należności przewoźnika albo wzmiankę, że ich zapłata w całości już nastąpiła lub powinna nastąpić stosownie do postanowień zamieszczonych w innym dokumencie;
9) nazwę miejsca załadowania;
10) nazwę miejsca wyładowania albo określenie, kiedy lub gdzie nastąpi wskazanie miejsca wyładowania;
11) liczbę wydanych egzemplarzy konosamentu;
12) datę i miejsce wystawienia konosamentu;
13) podpis przewoźnika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela przewoźnika.