34

Uchwa?a

Trybuna?u Konstytucyjnego

z dnia 18 listopada 1992 r.

Sygn. akt (W. 7/92)

w sprawie wyk?adni art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85)

Trybuna? Konstytucyjny w pe?nym sk?adzie:

Przewodnicz?cy: prezes TK Mieczys?aw Tyczka

S?dziowie TK: Czes?aw Bakalarski (sprawozdawca)

Tomasz Dybowski

Kazimierz Dzia?ocha

Maria ?abor-Soroka

Leonard ?ukaszuk

Remigiusz Orzechowski

Janina Zakrzewska

Andrzej Zoll

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 18 listopada 1992 r. w trybie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r Nr 109, poz. 470) wniosku Prokuratora Generalnego o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85) w części dotyczącej prowadzenia przez organy kontroli skarbowej postępowań przygotowawczych o przestępstwach na szkodę Skarbu Państwa - przez ustalenie, że przedmiotem postępowań przygotowawczych prowadzonych przez organy kontroli skarbowej na podstawie art. 6 ust. 2 powołanej ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej są przestępstwa popełnione na szkodę Skarbu Państwa w mieniu pozostającym w bezpośrednim jego władztwie z wyłączeniem przedsiębiorstw i organizacji państwowych posiadających osobowość prawną,

ustali?:

przedmiotem post?powa? przygotowawczych prowadzonych przez organy kontroli skarbowej na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85) s? przest?pstwa pope?nione na szkod? Skarbu Pa?stwa z wy??czeniem przest?pstw pope?nionych na szkod? przedsi?biorstwa i organizacji pa?stwowych posiadaj?cych osobowoœae prawn?.

UZASADNIENIE

Prokurator Generalny w dniu 18 marca 1992 roku wyst?pi? z wnioskiem o ustalenie powszechnie obowi?zuj?cej wyk?adni art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85) w cz?œci dotycz?cej prowadzenia przez organy kontroli skarbowej post?powa? przygotowaw­czych o przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa. Prokurator Generalny wniós? w szczególnoœci o ustalenie, ?e przedmiotem post?powa? przygotowawczych prowa­dzonych przez organy kontroli skarbowej na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r Nr 21, poz. 85) s? przest?pstwa pope?niane na szkod? Skarbu Pa?stwa w mieniu pozos­taj?cym w bezpoœrednim jego w?adztwie z wy??czeniem przedsi?biorstw i organizacji pa?stwowych posiadaj?cych osobowoœae prawn?.

Zdaniem Prokuratora Generalnego szeroko okreœlony zakres uprawnie? organów kontrolnych w zakresie post?powa? kontrolnych (art. 1 i 2 ustawy o kontroli skar­bowej) nie pokrywa si? z zakresem uprawnie? tych organów do prowadzenia po­st?powania przygotowawczego. W tym sensie art. 6 ust. 2 jest przepisem szczególnym i nie podlega wyk?adni rozszerzaj?cej. Dyrektywa ta ma istotne znaczenie w zwi?zku z mo?liwoœci? dwojakiego rozumienia poj?cia “Skarbu Pa?stwa”. Zdaniem Prokuratora Generalnego mo?liwe jest bowiem obj?cie tym poj?ciem ca?ego maj?tku pa?stwowego, b?dŸ te? przypisanie mu w??szego znaczenia, zgodnie z którym Skarb Pa?stwa obej­mowa?by jedynie ten maj?tek pa?stwowy, wraz z wierzytelnoœciami i zobowi?zaniami, który pozostaje w bezpoœrednim zarz?dzie Skarbu Pa?stwa i jego organów.

Prokurator Generalny opowiada si? za tym drugim znaczeniem. Jakkolwiek bowiem nie powsta?a jeszcze ustawa precyzuj?ca dok?adnie poj?cie Skarbu Pa?stwa, to z sze­regu regulacji prawnych mo?na wywnioskowaae, ?e Skarb Pa?stwa stanowi odr?bny podmiot w stosunku do innych pa?stwowych osób prawnych. W tym kontekœcie Prokurator Generalny powo?uje przepisy znowelizowanego kodeksu cywilnego, ustawy z dnia 29 wrzeœnia 1990 r o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wyw?aszczaniu nieruchomoœci (Dz.U. Nr 79, poz. 464), ustawy z dnia 25 wrzeœnia 1981 r. o przed­si?biorstwach pa?stwowych (tj. Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80; zm.: Nr 75, poz. 329; Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464), ustawy z dnia 19 lipca 1991 r. o zmianie ustawy o przedsi?biorstwach pa?stwowych oraz o gospodarce finansowej przedsi?biorstw pa?stwowych (Dz.U. Nr 75, poz. 329), a tak?e ustawy z dnia 19 paŸdziernika 1991 roku o zagospodarowaniu nieruchomoœciami rolnymi Skarbu Pa?stwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 107, poz. 464).

Zaw??aj?ca wyk?adnia art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85) powinna wynikaae tak?e z odpowiednich przepisów kodeksu post?powania karnego, który najszersz? kompetencj? w zakresie post?powania karnego przyznaje prokuratorowi. Uprawnienia organu kontroli skarbowej s? w tym zakresie uprawnieniami wyj?tkowymi i powinny podlegaae wyk?adni œcis?ej.

Zdaniem Prokuratora Generalnego tak?e wyk?adnia celowoœciowa przemawia za tym, by kompetencj? organów kontroli skarbowej w zakresie prowadzenia post?po­wania przygotowawczego, ograniczyae jedynie do takich sytuacji, w których wymagana jest wiedza fachowa i specjalistyczna. Sytuacja taka nie zachodzi w przypadku przest?pstw niegospodarnoœci i niedoborów maj?tkowych.

Trybuna? Konstytucyjny zwa?y? co nast?puje:

Ustawa z dnia 28 wrzeœnia 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442; zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85) dokona?a zmiany art. 265 kodeksu post?powania karnego.

Przepis § 2 tego artyku?u brzmia?, jak nast?puje: “Dochodzenia w sprawach o przes­t?pstwa pope?nione na szkod? pa?stwa lub jednostki gospodarki uspo?ecznionej ujaw­nione przez organy ministra finansów w zakresie kontroli i rewizji finansowej mog? prowadziae te organy”.

Po dokonanej zmianie treœae tego przepisu jest nast?puj?ca “Dochodzenie w spra­wach o przest?pstwa pope?nione na szkod? Skarbu Pa?stwa, ujawnione przez organy kontroli skarbowej mog? prowadziae te organy”.

Z kolei § 3 powo?anego artyku?u mia? nast?puj?c? redakcj?: “Organy kontroli i re­wizji finansowej maj? w zakresie dochodzenia uprawnienia procesowe Milicji Obywa­telskiej, a w wypadku œledztwa stosuje si? odpowiednio art. 264 § 2 pkt 2 i 3”.

Po uwzgl?dnieniu zmiany dokonanej powo?an? ustaw? o kontroli skarbowej prze­pis ten brzmi, jak nast?puje: “Organy kontroli skarbowej maj? w zakresie dochodzenia uprawnienia procesowe Milicji Obywatelskiej, a w wypadku œledztwa stosuje si? od­powiednio art. 264 § 2 pkt 2 i 3”.

Dokonane zmiany dowodz? przede wszystkim jak obowi?zuj?cy do czasu ich dokonania tekst kodeksu post?powania karnego ukierunkowany by? na ochron? w?asnoœci spo?ecznej. Z uprzywilejowania w?asnoœci spo?ecznej zerwa?a zarówno Konstytu­cja (por. art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej Dz.U. nr 75, poz. 444), jak i Kodeks cywilny (por. art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 28 lipca 1990 o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 55, 126 poz. 321). Zmiany dokonane w przepisach kpk s? w tym zakresie dostosowane do zmian dokonanych ju? w Konstytucji i kc.

Powo?ana ustawa o kontroli skarbowej nie zawiera jednak definicji “przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa”.

Pod poj?ciem przest?pstwa nale?y rozumieae czyn zabroniony, zagro?ony w wy­padku jego pope?nienia kar? okreœlon? w art. 5 kodeksu karnego. W kodeksie karnym zwrot “dzia?anie na szkod?” lub “przest?pstwa pope?nionego na szkod?” okreœlonego podmiotu mo?na odnaleŸae w kilku przepisach (m.in. artyku? 129, 132, 203 § 3, 205 § 3, 206, 246). Zwrot taki w prawie karnym nie oznacza koniecznie wyrz?dzenia szkody materialnej, ale mo?e byae rozumiany jako “uszczerbek w jakichkolwiek prawnie chro­nionych interesach”. W tym sensie ka?de przest?pstwo jest dzia?aniem na szkod?, poniewa? oparte jest na naruszeniu lub niebezpiecze?stwie naruszenia okreœlonego, prawem chronionego interesu. Wyodr?bnienie w art. 6 ust. 2 ustawy o kontroli skar­bowej pewnej grupy przest?pstw dokonuje si? wi?c za poœrednictwem kryterium pod­miotowego. Przest?pstwa te maj? byae pope?nione na szkod? Skarbu Pa?stwa, a wi?c skierowane przeciwko prawnie chronionym interesom tego podmiotu.

W zwi?zku z powy?szym, aby udzieliae odpowiedzi na czym mo?e polegaae uszczerbek poniesiony przez Skarb Pa?stwa, nale?y najpierw sprecyzowaae to ostatnie poj?cie. W systemie prawnym brak jest definicji legalnej “Skarbu Pa?stwa”. Przepis art. 44 § 1 kodeksu cywilnego stwierdza, ?e w?asnoœae i inne prawa maj?tkowe stanowi?ce mienie pa?stwowe przys?uguj? Skarbowi Pa?stwa albo innym pa?stwowym osobom prawnym. Oznacza to, ?e Skarb Pa?stwa jest podmiotem, któremu przys?uguje okreœlona cz?œae mienia pa?stwowego, a wi?c w?asnoœae i inne prawa maj?tkowe. Wedle brzmienia § 2 art. 44¹ kc Skarb Pa?stwa posiada ponadto inne jeszcze uprawnienia maj?tkowe, w szczególnoœci wzgl?dem pa?stwowych osób prawnych, co okreœlaj? odr?bne przepisy. Zgodnie z art. 33 kc Skarb Pa?stwa jest osob? prawn? i z kolei zgodnie z art. 34 kc w stosunkach cywilno-prawnych jest przedmiotem praw i obowi?zków, które dotycz? mienia pa?stwowego nie nale??cego do innych pa?stwowych osób prawnych.

Rozró?nienie mi?dzy pa?stwowymi osobami prawnymi oraz Skarbem Pa?stwa zak?adaj? tak?e inne regulacje ustawowe.

Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1990 roku o zwrocie korzyœci uzyskanych nies?usznie kosztem Skarbu Pa?stwa lub innych pa?stwowych osób prawnych (Dz.U. Nr 44, poz. 255; zm.: Dz.U. z 1 991 r. Nr 75 poz. 331 ) rozró?nia maj?tek Skarbu Pa?stwa oraz maj?tek innej pa?stwowej osoby prawnej. Rozró?nienie to nie by?oby potrzebne, gdyby ustawodawca nie wprowadza? wyraŸnej granicy mi?dzy prawami maj?tkowymi przys?uguj?cymi Skarbowi Pa?stwa oraz przys?uguj?cymi innej pa?stwowej osobie prawnej.

Ustawa z dnia 29 wrzeœnia 1 990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wyw?aszczaniu nieruchomoœci (Dz.U. Nr 79, poz. 464) wyraŸnie rozró?nia grunty i budynki (lokale, inne urz?dzenia) stanowi?ce w?asnoœae Skarbu Pa?stwa od w?asnoœci gruntów i budynków stanowi?cych w?asnoœae gminy lub pa?stwowej osoby prawnej (art. 2). Ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wyw?aszczaniu nieruchomoœci (tekst jednolity Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127; zm.: z 1991 r. Nr 83, poz. 373; Nr 103, poz. 446; nr 107 poz. 464) reguluje m.in. problematyk? przenoszenia w?asnoœci gruntów i innych nieruchomoœci stanowi?cych mienie Skarbu Pa?stwa. Regulacje te dotycz? tak?e przenoszenia w?asnoœci na rzecz pa?stwowych osób praw­nych. Art. 19 ust. 1 stanowi, i? dokonuje si? to w drodze umowy. Zgodnie z art. 7 ustawy w sprawach w niej nieuregulowanych stosuje si? kodeks cywilny, nale?y przeto przyj?ae, ?e cywilistyczna droga przenoszenia w?asnoœci gruntów, stanowi?cych mienie Skarbu Pa?stwa, musi zak?adaae, i? przedmiot ten posiada odr?bn? osobowoœae prawna, bo tylko wtedy móg?by wyst?powaae jako strona stosunków cywilno-prawnych z pa?­stwowymi osobami prawnymi.

W ustawie z dnia 25 wrzeœnia 1981 r. o przedsi?biorstwach pa?stwowych (tj. Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 zm.: Nr 75, poz. 329; Nr 101, poz. 444; Nr 107, poz. 464) art. 1 stanowi, i? przedsi?biorstwo pa?stwowe jest samodzielnym, samorz?dnym i samofi­nansuj?cym si? podmiotem gospodarczym posiadaj?cym osobowoœae prawna. Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy organy pa?stwowe mog? podejmowaae decyzje w zakresie dzia?alnoœci przedsi?biorstwa pa?stwowego tylko w wypadkach przewidzianych prze­pisami ustawowymi. Z kolei ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsi?biorstw pa?stwowych (tekst jednolity, Dz.U. z 1992 r., Nr 6, poz. 27) w roz­dziale 3 okreœla uprawnienia maj?tkowe Skarbu Pa?stwa wobec przedsi?biorstwa pa?­stwowego, w szczególnoœci w art. 12 ust. 1 ustanawia obowi?zek przekazywania dy­widendy. Wszelka jednak ingerencja Skarbu Pa?stwa w gospodark? finansow? przed­si?biorstwa ogranicza si? do sytuacji œciœle okreœlonych w przepisach ustawowych, co zak?ada odr?bnoœae podmiotowoœci prawnej Skarbu Pa?stwa oraz przedsi?biorstwa pa?stwowego.

W ustawie z dnia 19 lipca 1991 r. o oprocentowaniu kapita?u w jednoosobowych spó?kach Skarbu Pa?stwa (Dz.U. Nr 75, poz. 330; zm.: z 1992 r. Nr 45, poz. 200) art. 1 okreœla uprawnienie maj?tkowe jakie przys?uguje Skarbowi Pa?stwa wobec jedno­osobowej spó?ki Skarbu Pa?stwa, która pozostaje odr?bna osoba prawna na mocy regulacji kodeksu handlowego. W stosunku do takiej spó?ki, b?d?cej pa?stwow? osoba prawna, Skarb Pa?stwa wyst?puje jako osobny podmiot w granicach œciœle okreœ­lonych przepisami prawa. Takie okreœlenie relacji mi?dzy Skarbem Pa?stwa a utworzo­na przeze? jednoosobowa spó?ka zak?ada podmiotowoœae Skarbu Pa?stwa odr?bna od podmiotowoœci pa?stwowej osoby prawnej.

Wspomniane wy?ej regulacje prawne daj? podstaw? do stwierdzenia, ?e istniej?c? ju? konstrukcja prawna instytucji Skarbu Pa?stwa tworzy ze? odr?bny podmiot, sto­sunku do innych pa?stwowych osób prawnych.

Uprawnienia maj?tkowe Skarbu Pa?stwa nie wynikaj? jedynie ze stosunków cywil­nych. W szczególnoœci ustawa karno-skarbowa przewiduje pewne zachowania nara?aj?ce interes maj?tkowy Skarbu Pa?stwa w zwi?zku z nie wykonaniem okreœlonych obowi?zków podatkowych, celnych lub dewizowych. Zachowania te równie? mog? stanowiae podstaw? wspomnianych uprawnie?.

W zwi?zku z istniej?c? ju? pewn? konstrukcj? Skarbu Pa?stwa nie budzi w?tpli­woœci, i? jest to odr?bny podmiot w stosunku do np. przedsi?biorstwa pa?stwowego, jednoosobowej spó?ki Skarbu Pa?stwa, czy te? innej pa?stwowej osoby prawnej (np. wy?szej uczelni). Pozostaje jednak nadal do rozwa?enia, czy ze wzgl?du na istniej?ce interesy maj?tkowe Skarbu Pa?stwa przest?pstwo pope?nione na szkod? tej innej osoby nie jest równoczeœnie przest?pstwem pope?nionym na szkod? Skarbu Pa?stwa. W szczególnoœci wi?c chodzi o takie przest?pstwo, które skierowane jest bezpoœrednio przeciwko interesom (uprawnieniom) maj?tkowym przys?uguj?cym innemu, ni? Skarb Pa?stwa podmiotowi prawnemu, które to jednak przest?pstwo nara?a lub narusza równoczeœnie poœrednio uprawnienia (interesy) maj?tkowe Skarbu Pa?stwa.

Zwrot “przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa” mo?na wi?c interpretowaae na gruncie wyk?adni j?zykowej rozszerzaj?co. Obejmuje on wówczas takie dzia?ania, które prowadz? bezpoœrednio do uszczerbku w interesach maj?tkowych pa?stwowej osoby prawnej, niemniej równoczeœnie poœrednio naruszaj? lub zagra?aj? interesom maj?t­kowym Skarbu Pa?stwa (uniemo?liwiaj?c np. wyp?acenie przez przedsi?biorstwo pa?­stwowe dywidendy w okreœlonej kwocie lub prowadz?c do uszczuplenia mienia przej­mowanego przez Skarb Pa?stwa w wypadku likwidacji pa?stwowej osoby prawnej).

Zwrot ten mo?na interpretowaae tak?e w?sko i wówczas b?dzie oznacza? jedynie takie dzia?ania, które w sposób bezpoœredni naruszaj? uprawnienia maj?tkowe Skarbu Pa?stwa, a wi?c w zakresie mienia przys?uguj?cego samemu Skarbowi Pa?stwa.

Ustawa o kontroli skarbowej rozró?nia przest?pstwa karno-skarbowe oraz prze­st?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa. Zastosowano tutaj ró?ne kryteria. Przest?pstwa karno-skarbowe wyodr?bniono kryterium formalnym - s? to przest?pstwa okreœlone w ustawie karno-skarbowej. Wyodr?bnienie dodatkowej grupy “przest?pstw na szkod? Skarbu Pa?stwa” oznacza, i? chodzi o inne przest?pstwa, nie okreœlone w ustawie karno-skarbowej, a wyodr?bnione kryterium materialnym.

Przepis art. 1 ustawy o kontroli skarbowej wyznacza cel kontroli skarbowej stwier­dzaj?c, ?e jest nim ochrona interesów i praw maj?tkowych Skarbu Pa?stwa. Ponadto w ust. 2 stwierdza si?, ?e celem tym jest tak?e badanie zgodnoœci z prawem gos­podarowania mieniem innych pa?stwowych osób prawnych.

Takie rozró?nienie zak?ada co najmniej, i? nie ka?de niezgodne z prawem gos­podarowanie mieniem pa?stwowych osób prawnych oznaczaae musi naruszenie praw lub interesów Skarbu Pa?stwa. W przeciwnym wypadku ust. 2 by?by zb?dny. Sama wi?c ju? ustawa o kontroli skarbowej nie uto?samia ka?dego niezgodnego z prawem gospodarowania mieniem pa?stwowych osób prawnych z naruszeniem interesów Skarbu Pa?stwa.

Z kolei art. 6 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej odsy?a do innych przepisów, które maja decydowaae o trybie i zasadach prowadzenia dochodzenia przez organy kontroli skarbowej. Takim przepisem w szczególnoœci jest art. 265 § 2 kpk. Przepis ten, po nowelizacji dokonanej ustaw? o kontroli skarbowej, pos?uguje si? identycznym zwrotem: “przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa”. Znaczenie tego zwrotu musi byae jednak interpretowane w kontekœcie przepisów post?powania karnego. Kodeks ten jako zasad? stanowi, ?e dochodzenie prowadzone jest przez Policj? (art. 265 § 1 ). W przepisie § 2 ustanawia wyj?tkowe rozszerzenie kompetencji do prowadzenia dochodzenia tak?e na organy kontroli skarbowej. Jako wyj?tek musi byae wi?c przepis ten interpretowany zaw??aj?co. W wypad­ku wi?c rozbie?noœci w rezultatach osi?gni?tych na poziomie wyk?adni j?zykowej nale?y w zwi?zku z tym wybraae alternatyw? zaw??aj?ca zakres stosowania art. 265 § 2, a wi?c w kierunku proponowanego przez Prokuratora Generalnego.

Za zaw??aj?c? wyk?adni? przemawia tak?e zasada, w myœl której wszelkie regulacje, okreœlaj?ce kompetencje organów pa?stwowych do ingerencji w sfer? praw i wolnoœci obywatelskich lub ich organizacji, musza byae interpretowane zaw??aj?co. W zakresie czynnoœci sk?adaj?cych si? na dochodzenie znajduje si? szereg dzia?a? ograniczaj?cych sfer? praw i wolnoœci obywatelskich. Przyznanie takich kompetencji nowemu organowi pa?stwowemu stanowi rozszerzenie mo?liwego zakresu ingerencji organów pa?stwo­wych w t? stref?, musi wi?c podlegaae œcis?ej i zaw??aj?cej interpretacji.

Ustalone znaczenie art. 265 § 2 kodeksu post?powania karnego ma tak?e wp?yw na zrozumienie analogicznego zwrotu w ustawie o kontroli skarbowej zawartego w art. 6 ust. 1. Jest tak w szczególnoœci dlatego, ?e przepis ten nie mo?e stanowiae samodzielnej podstawy kompetencyjnej dla prowadzenia dochodzenia przez organy kontroli skarbo­wej w zakresie szerszym, ni? jest to ustalone na gruncie kodeksu post?powania karnego.

Rozszerzenie zaœ kompetencji organów kontroli skarbowej do prowadzenia do­chodzenia w szerokim zakresie, ni? wynika to z przepisów ustawy karno-skarbowej narusza zasad?, ?e dochodzenie jest prowadzone przez Policj? (art. 26 § 1 kpk). Tak, jak w przypadku przest?pstw skarbowych, rozszerzenie kompetencji ma dotyczyae jedy­nie czynów, które godz? w interesy i uprawnienia maj?tkowe Skarbu Pa?stwa. Typy przest?pstw opisanych w ustawie karno-skarbowej naruszaj? bezpoœrednie interesy maj?tkowe Skarbu Pa?stwa. Nale?y wi?c wnosiae, ?e zwrot “przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa” dotyczyae ma tylko takich przest?pstw.

Argumentacja przemawiaj?ca za w?skim rozumieniem “przest?pstwa na szkod? Skarbu Pa?stwa”, nie obejmuj?cym poœredniego naruszenia lub nara?ania interesów lub uprawnie? maj?tkowych Skarbu Pa?stwa wynika równie? z analizy poj?cia po­krzywdzonego okreœlonego w art. 40 kodeksu post?powania karnego. W szczególnoœci pokrzywdzonym jest podmiot, którego dobro prawne (interes prawny) zosta?o bezpo­œrednio naruszone lub zagro?one przez przest?pstwo. W przypadku przest?pstwa pope­?nionego na szkod? pa?stwowej osoby prawnej, co do której maj?tku np. w wypadku likwidacji posiada pewne uprawnienia maj?tkowe tak?e Skarb Pa?stwa, nie mo?na przyj?ae, by Skarb Pa?stwa by? pokrzywdzonym.