POSTANOWIENIE Z DNIA 10 KWIETNIA 2001 R.
( WZ 17/01 )


W myśl art. 625 k.p.k. nie pobiera się należnych Skarbowi Państwa
kosztów sądowych od żołnierzy posiadających określony w tym przepisie status
tylko w chwili wydania orzeczenia skazującego lub warunkowo umarzającego
postępowanie.

Przewodniczący : sędzia SN płk E. Matwijów

Sędziowie SN : ppłk J. Dołhy, płk A. Kapłon ( sprawozdawca )
Sąd Najwyższy w sprawie szer. rez. Piotra P. w przedmiocie zwolnienia od
opłaty od wniosku o wznowienie postępowania karnego, po rozpoznaniu w dniu
10 kwietnia 2001 r. zażalenia obrońcy Piotra P. na postanowienie Wojskowego
Sądu Okręgowego w W. z dnia 8 marca 2001 r., odmawiające zwolnienia od
wspomnianej opłaty, po odczytaniu pisemnego wniosku prokuratora Naczelnej
Prokuratury Wojskowej

z m i e n i ł zaskarżone postanowienie przez zwolnienie szer. rez. Piotra
P. od opłaty od wniosku o wznowienie postępowania karnego.
U z a s a d n i e n i e

Wojskowy Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 8 marca 2001 r.,
nie uwzględnił wniosku obrońcy o zwolnienie szer. rez. Piotra P. od opłaty od
wniosku o wznowienie postępowania karnego oraz o wstrzymanie wobec niego
wykonania kary 6 miesięcy aresztu wojskowego z wyroku Wojskowego Sądu
Garnizonowego w L. z dnia 26 października 2000 r.

Od tego postanowienia, w części dotyczącej odmowy zwolnienia od
opłaty od wniosku o wznowienie postępowania karnego, złożył zażalenie
obrońca Piotra P., zarzucając obrazę przepisów postępowania przez uznanie,
że szer. rez. Piotrowi P. nie należy się zwolnienie od wyżej wspomnianej
opłaty.

W konkluzji autor zażalenia wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zwolnienie Piotra P. od opłaty.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, iż do skazanego ma
zastosowanie art. 625 k.p.k., bowiem w momencie wydawania wyroku będącego
przedmiotem wniosku o wznowienie postępowania był on żołnierzem ( wyrok
zapadł w dniu 26 października 2000 r. ), zaś na mocy art. 639 k.p.k. przepisy
o kosztach procesu mają odpowiednie zastosowanie w sprawach o wznowienie
postępowania.

Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej złożył pisemny wniosek
o utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje :

Zażalenie jest słuszne co do zasady, natomiast błędne w zakresie
podstawy prawnej i motywacji.

Nie zasługuje na aprobatę zaprezentowany wyżej pogląd autora zażalenia,
iż w niniejszy postępowaniu, w oparciu o art. 639 k.p.k., należy ,, odpowiednio "
zastosować przepis art. 625 k.p.k.

Stwierdzić bowiem należy, iż nie pobiera się należnych Skarbowi
Państwa kosztów sądowych od określonej w tym przepisie kategorii żołnierzy
posiadających ten status tylko w momencie wydania orzeczenia skazującego lub
warunkowo umarzającego postępowanie.

Szer. rez. Piotr P. został zwolniony ze służby wojskowej w grudniu
2000 r., a zatem aktualnie nie jest już żołnierzem i tym samym art. 625 k.p.k. nie
może stanowić podstawy do zwolnienia go od opłaty od wniosku o wznowienie
postępowania.

Natomiast skonstatować się godzi, iż skazany winien być zwolniony od
przedmiotowej opłaty, lecz na innej niż tego domagał się skarżący podstawie.

Motywacja rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji w tym zakresie nie
jest bowiem trafna.

Wprawdzie skarżący nie uzasadnił właściwie swego wniosku, jednakże
w aktach głównych sprawy są dostępne wszelkie informacje co do przesłanek
zawartych w art. 623 k.p.k.

I tak w wyroku ustalono, iż Piotr P. nie posiada majątku, a odbywając
zasadniczą służbę wojskową, a następnie karę aresztu wojskowego, nie ma
praktycznie możliwości uzyskania dochodów.

Z tych też względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.