Postanowienie z dnia 6 grudnia 2005 r.
III SPP 145/05

Wadliwe złożenie skargi na przewlekłość postępowania i podejmowanie
przez stronę czynności opóźniających rozpoznania sprawy są okolicznościami,
które sąd bierze pod uwagę, rozpoznając drugą skargę na przewlekłość postę-
powania złożoną przez tę stronę (art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o
skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843).

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Roman Kuczyński, Zbigniew Myszka.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia
2005 r. sprawy ze skargi Józefa G. na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyj-
nego w Gdańsku [...]

o d d a l i ł skargę.

U z a s a d n i e n i e


Dnia 3 października 2005 r., skarżący Józef G. wniósł o stwierdzenie przewle-
kłości w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Apelacyjnym-Sądem Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku [...]. Jednocześnie domagał się wydania zale-
cenia Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku jak najpilniejszego rozpoznana sprawy, to
jest w terminie czternastu dni od dnia otrzymania orzeczenia Sądu Najwyższego oraz
zasądzenia na jego rzecz kwoty 10.000 zł. W ocenie skarżącego, sformułowane żą-
dania są w pełni uzasadnione, albowiem apelacja, wniesiona przez niego w dniu 18
października 2004 r. nie została do chwili wniesienia skargi rozpatrzona.

Prezes Sądu Apelacyjnego w Gdańsku wniosła o oddalenie skargi.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje.


Skarga podlega oddaleniu, ponieważ jest nieuzasadniona. Prawo do rozpo-
znania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki uregulowane zostało w ustawie z dnia 17
czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843).

Wprawdzie zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 22 marca
2005 r. (III SPP 52/05) władze krajowe mają obowiązek zorganizowania warunków
należnego sprawowania władzy jurysdykcyjnej, w tym zapewnienia optymalnej ob-
sady kadrowej sądów odwoławczych orzekających w sprawach z zakresu prawa
pracy i ubezpieczeń społecznych, aby nie dochodziło do przewlekłości postępowań w
sprawach sądowych uznanych za istotne z punktu widzenia szczególnej potrzeby
społecznej zagwarantowania sprawności i szybkości ich osądzenia, lecz nie zmienia
to faktu, że skarżący powinien skorzystać - w celu przyspieszenia rozpoznawania
sprawy - z przysługujących mu środków prawnych, jak również nie przyczyniać się
do powstawania przewlekłości. Tymczasem przewlekłość, jaką zarzuca skarżący,
została spowodowana, między innymi, wskutek wadliwego wniesienia przez niego
skargi po raz pierwszy, w wyniku czego akta sprawy przekazane zostały do Sądu
Najwyższego i następnie wraz ze skargą zwrócone (zarządzenie Sądu Najwyższego
z dnia 14 lipca 2005 r., III SPP 128/05) oraz przez podejmowanie czynności proce-
sowych, niezwiązanych z istotą rozpoznawanego sporu (wystąpienie o adwokata z
urzędu w celu wniesienia skargi na przewlekłość postępowania). W tym czasie Sąd
Apelacyjny nie był zatem w stanie rozstrzygnąć istoty sporu, co sprawia, że przy roz-
patrywaniu drugiej skargi trzeba wziąć pod uwagę, iż to zachowanie strony wpływa
na skrócenie faktycznego okresu rozpatrywania sprawy, podlegającego ocenie z
punktu widzenia art. 2 ust. 2 powołanej ustawy. W tym kontekście Sąd Najwyższy nie
stwierdza przewlekłości w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Apelacyjnym w
Gdańsku. Należy też nadmienić, że skarżący mógł również - wskazując stosowne
powody - domagać się przyspieszenia rozpoznania sprawy i zwrócić się do Sądu z
odpowiednim wnioskiem, czego jednak nie uczynił. W tych okolicznościach postępo-
wanie trwające niecały rok nie jest przewlekłe.

Mając na względzie powyższe, należało zatem - stosownie do art. 12 ust. 1
powołanej ustawy - orzec jak w sentencji.
========================================