Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach
Zgodnie z art. 306e ustawy o niezaleganiu w podatkach zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości wydaje się na podstawie dokumentacji danego organu podatkowego oraz informacji otrzymanych od innych organów podatkowych. Przed wydaniem zaświadczeń ustala się, czy w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie mające na celu ustalenie lub określenie wysokości jego zobowiązań podatkowych. Jeżeli takie postępowanie jest prowadzone i zgromadzony materiał dowodowy pozwala na jego zakończenie, powinna być niezwłocznie wydana decyzja ustalająca lub określająca wysokość zobowiązań podatkowych, w celu wykazania ich w zaświadczeniu.

Jednocześnie nie można odmówić wydania zaświadczenia, jeżeli nie jest możliwe zakończenie postępowania, przed upływem 7 dni od złożenia wniosku o jego wydanie. Wydając zaświadczenie, organ podaje informacje o prowadzonym postępowaniu.

W zaświadczeniu o niezaleganiu w podatkach mogą być zawarte następujące informacje:
1) czy w stosunku do wnioskodawcy prowadzone jest:
a) postępowanie mające na celu ujawnienie jego zaległości podatkowych i określenie ich wysokości,
b) postępowanie egzekucyjne w administracji, również w zakresie innych niż podatkowe zobowiązań wnioskodawcy,
c) postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe;
2) dotyczące:
a) okresów, z których pochodzą zaległości, i ich tytułów,
b) podatków, których termin płatności został odroczony lub których płatność została rozłożona na raty.
Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:
1) przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego,
2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
Przepis ten reguluje przesłanki, w jakich następuje wydanie zaświadczenia.