Pytanie: Jestem mężatką od 8 lat. Mamy 6-letnią córeczkę. Nasze małżeństwo nie należy do udanych. Przez wiele lat czułam się zaniedbywana i musiałam liczyć tylko na siebie. Dla męża jego praca i koledzy byli ważniejsi niż ja. Uczucie wygasło. Starałam się jakoś żyć. Rok temu w moim życiu pojawił się nowy mężczyzna, pokochałam go. Mój romans wyszedł na jaw, nie chciałam już dłużej udawać, oszukiwać, kłamać. Od tej pory nie mam spokoju. Mój mąż nie chce dać mi rozwodu, wszyscy stanęli przeciwko mnie (nawet moja rodzina), oskarżają mnie, że chcę rozbić rodzinę. A ja po prostu dłużej nie potrafię już żyć u jego boku. Kocham swoją córeczkę ponad życie, nie chcę jej skrzywdzić ale także nie chcę, aby żyła w zakłamaniu, w fikcyjnej rodzinie. Nasza córeczką jest bardzo związana emocjonalnie ze swoim tatą, on to wykorzystuje, czasami buntuje ją przeciwko mnie. Mówi ciągle, że chcę zrujnować dziecku życie. Ja nie potrafię dłużej tak żyć. Czy możliwy jest rozwód, jeżeli on nie wyrazi zgody? Co z opieką nad naszą
córeczką?
Odpowiedź: Polskie prawo przewiduje, iż małżeństwo może być rozwiązane przez rozwód, jeśli doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. Wątek ten rozwija...
