Pytanie: Pracownik złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy. Pracodawca uwzględnił oświadczenie, umowa o pracę została rozwiązana a pracownik otrzymał świadectwo pracy z adnotacją uwzględniającą Art. 55. § 11 k.p. Po upływie 2 lat pracownik złożył powództwo do Sądu Pracy z żądaniem zapłaty odszkodowania. W międzyczasie pracownik w żaden sposób nie żądał odszkodowania. Pracodawca biorąc pod uwagę orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 1999r. (sygn. akt I PKN 614/98 - OSP 1999/11/ 208), orzeczenia Sądu Najwyższego dnia 4 marca 1999 r. (sygn. akt III ZP 3/99 - OSNAP 1999/17/542), oraz wyroku z dnia 29 marca 1978 r. ( I PR 20/78, OSNCP 1978, z. 11, poz. 215) i uchwały Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 1998 r. ( III PZP 8/86, OSNCP 1986, z. 12, poz.194 ), uznał że roszczenie dochodzenia odszkodowania przed Sądem Pracy przedawniło się na podstawie art. 264. § 2 k.p. z upływem 14 dni od dnia wygaśnięcia umowy o pracę. Czy przyjęty przez pracodawcę 14 dniowy
termin przedawnienia (biorąc pod uwagę wskazane uchwały Sądów wyższej instancji) jest prawidłowy i możliwy do zastosowania w powyższej sprawie ?
Odpowiedź: Przyjęty przez pracodawcę 14-dniowy termin przedawnienia jest błędny. Artykuł 264 § 2 k.p. nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Przedmiotem...
