Pytanie: Z pracownikiem, który pracował 4 lata w zakładzie została rozwiązana umowa o prace za porozumieniem stron. W trakcie swojego okresu pracy nigdy nie zgłaszał pracodawcy, że wykonywał swoją pracę w godzinach nadliczbowych. Po zwolnieniu wystąpił z pozwem o zapłatę za ilość X godzin, jednak w pozwie poza liczba godzin nie wskazał w jakie dni wykonywała była rzekoma ta praca nadliczbowa tylko wskazane jest, że wykonywane były w całym okresie zatrudnienia. Pracodawca jednak wie, że nigdy ten pracownik nie wykonywał żadnych godzin nadliczbowych, jednak z tamtego okresu tj. 4,3,2 lata wstecz nie posiada już list obecności. Posiada tylko za ostatni rok, z którego wynika, że nie było żadnych nadliczbowych godzin. Indywidualne karty czasu pracy nie były prowadzone. Po czyjej stronie leży udokumentowanie w sądzie pracy faktu takich nadgodzin, czy po stronie pracownika, że je wykonywał czy po stronie pracodawcy, że ich nie było? Czy w takim przypadku fakt, że pracownik nigdy nie domagał się od pracodawcy
zapłaty za nadgodziny lub dni wolnych może stanowić dowód w sprawie? Jak brak szczegółowego wykazu pracownika ma się do 3 letniego okresu przedawnienia roszczenia?
Odpowiedź: Zgodnie z art. 149 kodeksu pracy pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń...
