Pytanie: Problem dotyczy pracowników drużyn trakcyjnych. Z uwagi na charakter wykonywanej pracy, bardzo często początek pracy przypada w godzinach od 5.00 do 7.00 lub praca kończy się w godzinach pomiędzy 21.00 a 23.00. Wtedy w myśl tych zapisów nie mówimy o zajętej nocy. Oto ten zapis: Par.49 1. Porę nocną określa pracodawca, z zastrzeeżeniem ust.2 2. Pracownikom drużyn trakcyjnych i konduktorskich oraz rewizorom oraz rewizoro pociągów pracę w porze nocnej liczy się zgodnie z przepracowanymi godzinami, nie więcej niż 8 godzin, między godz. 21.00 a 7.00 dnia następnego. 3. Pracę w porze nocnej w sytemie równoważnych norm czasów pracy, dopuszcza się co najwyżej przez dwie kolejne noce. 4. Postanowienie ust. 3 ma zastosowanie, gdy pracownik przepracował w porze nocnej co najmniej 2 godziny podczas zmiany. Czy są jakieś inne przepisy prawa pracy, które pozwoliłby wyegzekwować tak ułożenie indywidualnych rozkładów czasu pracy, aby wyeliminować po wcześniej ewidentnie zajętych dwóch nocach, z uwagi na fakt
bardzo utrudnionych możliwości dojazdu do pracy lub po pracy do miejsc zamieszkania, planowania harmonogramów z początkiem lub końcem w przedziałach czasowych o których powyżej. Wiąże się ta sytuacja z przybyciem do pracy np. o godz.23.30, a jej początek ma miejsce o godz.5.15. Jak to się ma do zapisu o pracy w porze nocnej i do właściwego, (do czego pracownik jest bezwzględnie zobowiązany), stanu psychofizycznego pracownika przystępującego do pracy? Jednym z powodów takiego zapisu §49 pkt.4, jest brak możliwości zaplanowania wymaganej ilości dni wolnych w indywidualnym rozkładzie czasu pracy pracownika. Co w przypadku jeśli zapisy Regulaminu pracy w zakładzie są mniej korzystne dla pracownika od zapiów Par.49?
Odpowiedź: W opisanym stanie faktycznym sugerujemy powołać się przede wszystkim na przepisy regulujące obowiązkowy okres odpoczynku. Zgodnie z art. 133 Kodeksu pracy,...
