Pytanie: Prowadzę działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów (PKD (2007) - 45.1.z, 45.19.z, 45.32.z, 45.40.z). Rozliczam się na podstawie KPiR, podatek liniowy, jestem płatnikiem VAT. Nie posiadam żadnego tytułu prawnego do nieruchomości, na której mógłbym otworzyć autohandel. Zamierzam kupować samochody osobowe na publicznych licytacjach sądowych i administracyjnych w celu niezwłocznej ich dalszej odsprzedaży. Jako potwierdzenie zakupu samochodu, który należał do osoby fizycznej otrzymam protokół sprzedaży, lub postanowienie o przyznaniu własności. Uważam, że w świetle VII dyrektywy VAT UE polskie przepisy VAT dyskryminują osoby będące w mojej sytuacji. Zmuszają mnie do naliczenia podatku VAT od towaru, w stosunku do którego nie mam prawa odliczyć VAT-u, bo zakup odbywa się na podstawie decyzji sądowej lub administracyjnej i nie otrzymam od organu sprzedającego faktury VAT. Nijak to się ma do neutralności VAT dla przedsiębiorcy. Zmusi mnie to też do doliczenia
niewspółmiernie wysokiego narzutu, abym mógł odprowadzić VAT i uzyskać choćby minimalny zysk. Spowoduje to, że samochody, szczególnie te o niewielkiej wartości przestaną być konkurencyjne cenowo. Ich cena sprzedaży będzie większa nawet o 90 procent od ceny zakupu (przy zachowaniu stałych kwotowo kosztów przygotowania do sprzedaży i stałej kwotowo marży). Ponieważ w dającej się przewidzieć przyszłości nie będę kupował samochodów o wartości przekraczającej 50 tysięcy zł, trudno też uznać te samochody jako towar luksusowy. Czy rzeczywiście moje rozumowanie o sprzeczności polskiej ustawy VAT z VII dyrektywą UE ma tutaj miejsce?
Odpowiedź: Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów...
