Pytanie: Rozważamy z mężem możliwość wspólnego rozliczania się wobec fiskusa. Ja prowadzę od kilku lat jednoosobową działalność gospodarczą (książka i VAT-owiec), nie osiągając wystarczających do opodatkowania dochodów. Moje dodatkowe źródło przychodu to około 1 tys złotych renty na syna po zmarłym pierwszym mężu (od nastepnego roku syn rozliczał będzie ją w swoim własnym zeznaniu podatkowym, jako że ukończył 18 lat we wrześniu 2008 r.). Mąż nigdy nie rozliczał się w Polsce, w której nigdy nie podejmował żadnego płatnego zatrudnienia lub jakiejkolwiek innej działalności mającej na celu osiągnięcie dochodu. Od wielu lat pracuje na zagranicznych statkach pasażerskich obcych armatorów. Do niedawna był to armator morski obsługujący statki zarejestrowane pod tanimi banderami, ale faktyczny zarząd firmy znajduje się w USA. Od marca 2008 do końca grudnia 2008 r. mąż pracował dla innej firmy, oferującej wakacje na pasażerskich statkach rzecznych pływających między innymi po europejskich wodach śródlądowych
(firma również z faktycznym zarządem w USA, lecz zarejestrowana w Luksemburgu, dokąd odprowadzała za męża podatek, ubezpieczenie i składkę emerytalną). Przez cały okres kontraktu mąż znajdował się na pokładzie pasażerskiej jednostki oferującej rejsy wakacyjne na Renie. Ostatnimi czasy doszedł do nas zbyt duży szum informacyjny w związku z lutową datą końca abolicji podatkowej i zaczynamy się niepokoić, że umyka naszej uwadze jakiś istotny element tej podatkowej łamigłówki, który może nas negatywnie dotknąć. Czy mąż powinien w ogóle brać pod uwagę jakiekolwiek kontakty z naszym fiskusem, jeżeli nie osiągnął nigdy żadnego przychodu w Polsce, i czy rzeczywiście istnieją jakiekolwiek przesłanki korzyści, jakie moglibyśmy odnieść w wyniku wspólnego rozliczania?
Odpowiedź: W przypadku osoby, która przez wiele lat stale pracuje za granicą, kluczowa jest odpowiedź na pytanie, czy osoba ta jest jeszcze polskim rezydentem podatkowym,...
