Pytanie: Córka, przed wyjazdem za granicę w 2001 r., udzieliła nam notarialnego pełnomocnictwa do dysponowania jej kontem bankowym, do zakupu wg. naszego uznania mieszkania i wszelkich czynności z tym związanych i ewentualnego zbycia tego mieszkania pobrania ceny itp. W 2002 r. mieszkanie na podstawie tego pełnomocnictwa, po uprzednim pobraniu pieniędzy z konta córki, kupiliśmy prawo do własnościowego lokalu mieszkalnego. Akt notarialny został sporządzony u innego notariusza niż pełnomocnictwo. W tym roku postanowiliśmy mieszkanie sprzedać i przekazać córce, cały czas mieszkającej za granicą, pieniądze. Po znalezieniu nabywcy, przedstawiliśmy wymagane dokumenty: wypis aktu notarialnego kupna sprzedaży, wypis aktu notarialnego pełnomocnictwa, zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej, u tego samego notariusza, który sporządził akt pełnomocnictwa. Żadnych zastrzeżeń co do kompletności dokumentów nie było. Data sporządzenia aktu notarialnego została wyznaczona za kilka dni. Przy czytaniu aktu notariusz
zadał pytania czy córka nie odwołała pełnomocnictwa, czy wyszła za mąż i czy zmieniła nazwisko. Po odpowiedzi, że nie odwołała, wyszła za mąż, zmieniła nazwisko (mąż córki jest cudzoziemcem) stwierdził, że musimy dostarczyć akt małżeństwa, zalegalizować go w Polsce oraz otrzymać od córki nowe pełnomocnictwo, ponieważ w takim stanie prawnym nie może sporządzić aktu notarialnego. Czy żądania notariusza były zasadne?
Odpowiedź: Nie ma wątpliwości co do tego, iż w niniejszej sytuacji konieczne jest przedstawienie uznanego w Polsce aktu małżeństwa córki i sporządzenie umowy sprzedaży...
