Pytanie: W listopadzie 2003 roku komornik wszczął wobec mnie z wniosku wierzyciela postępowanie egzekucyjne. Egzekucja, zgodnie z wnioskiem wierzyciela, została skierowana do ruchomości i rachunków bankowych. Komornik dokonał zajęcia rachunku bankowego. W marcu 2004 komornik dokonał też zajęcia wierzytelności i praw należnych od urzędu skarbowego. Egzekucja była nieskuteczna. Przez kilka lat nic się w tej sprawie nie działo. W czerwcu 2008 roku, mimo, iż wierzyciel nie wystąpił z ponownym wnioskiem o wszczęcie egzekucji, komornik wznowił postępowanie egzekucyjne z własnej inicjatywy. W ciągu kilku tygodni od otrzymania zawiadomienia od komornika zawarłem z wierzycielem ugodę, na podstawie której zapłaciłem 50% należności głównej, a wierzyciel odstąpił od dochodzenia pozostałych należności, odsetek itp. Wierzyciel przesłał następnie do komornika wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. W listopadzie 2008 komornik umorzył postępowanie na zasadzie art. 825 §1 kpc i zażądał ode mnie na podstawie
opłaty stosunkowej w wysokości 15 % od pełnej kwoty głównej zadłużenia powiększonej o odsetki. Czy w opisanych okolicznościach, wobec nieskuteczności egzekucji, zawarcia ugody na 50% kwoty głównej i w świetle zmian, jakie zachodziły w przepisach w czasie, gdy postępowanie się zaczynało i kończyło, komornik ma prawo naliczyć opłatę stosunkową i w jakiej wysokości: 15% czy 5%?
Odpowiedź: W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela komornik pobiera od dłużnika opłatę...
