121/2/B/2009

POSTANOWIENIE

z dnia 10 marca 2009 r.

Sygn. akt Ts 227/07

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Adam Jamróz,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Marka Jarockiego, Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej TYSOVIA w sprawie zgodności:

art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137, ze zm.) z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 176 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej zarzucono, że art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137, ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 176 Konstytucji. Zdaniem skarżącego zaskarżony przepis narusza jego prawo do zaskarżania orzeczeń, gdyż na mocy tego przepisu w składzie orzekającym sądu odwoławczego zasiadał sędzia delegowany z sądu niższej instancji.

Przedstawiony w skardze konstytucyjnej stan faktyczny jest wewnętrznie sprzeczny, gdyż wskazane w niej orzeczenia oraz daty ich wydania nie w pełni pokrywają się z orzeczeniami załączonymi do skargi konstytucyjnej. Z uzasadnienia skargi konstytucyjnej można wnosić, że orzeczeniem naruszającym prawa skarżącego w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji, jest postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 10 lutego 2006 r. (sygn. akt I 1 ACz 164/06).

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Będący przedmiotem skargi konstytucyjnej art. 63 ust. 1 i 3 ustawy z 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych został uchylony wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.). Wbrew twierdzeniom skarżącego zawartym w piśmie procesowym z 19 grudnia 2007 r. przepis ten nie był podstawą wydania postanowienia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 10 lutego 2006 r. ani postanowienia tegoż Sądu z 21 września 2007 r. (sygn. akt I ACz 824/07). W tym ostatnim postanowieniu Sąd Apelacyjny w Katowicach przywołał jedynie art. 77 § 8 obowiązującego obecnie p.u.s.p. Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że zaskarżony przepis nie był podstawą wydania orzeczenia o prawach skarżącego - w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji - i z tego względu skarga konstytucyjna jest niedopuszczalna.

Na marginesie należy zauważyć, że skarga konstytucyjna, mimo że została sporządzona przez radcę prawnego, zawiera rażące błędy. W uzasadnieniu skargi przywołane zostało postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z 27 lipca 2007 r., którego kopia nie została załączona do skargi i wątpliwe jest, czy w ogóle takie postanowienie zostało względem skarżącego wydane. Ponadto skarżący czyni przedmiotem skargi konstytucyjnej przepis nieobowiązujący, wskazując na orzeczenia, które nie zostały wydane na jego podstawie.

Mając powyższe na względzie, należało orzec jak w sentencji.