POSTANOWIENIE

z dnia 19 listopada 2008 r.

Sygn. akt SK 51/04

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki - przewodniczący

Stanisław Biernat - sprawozdawca

Marian Grzybowski

Ewa Łętowska

Marek Mazurkiewicz,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 listopada 2008 r., wniosku pełnomocnika skarżących Krzysztofa Podjaskiego, Marii Urbańskiej i Cecylii Gdaniec, adwokata Pawła Piotra Janikowskiego, o zasądzenie na rzecz skarżących kwoty 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego.

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

1. Po rozpoznaniu 21 października 2008 r. skargi konstytucyjnej o sygn. SK 51/04 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 160 § 5 w związku z art. 160 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do czasu jego uchylenia z dniem 1 września 2004 r. przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692), w zakresie, w jakim nie traktuje bezczynności organu administracji publicznej jako przesłanki dopuszczalności sądowego dochodzenia roszczenia odszkodowawczego, jest zgodny z art. 45 ust. 1 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W zakresie dotyczącym badania zgodności z art. 2, art. 91 ust. 2 Konstytucji oraz art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.) Trybunał postanowił umorzyć postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

2. Wraz ze skargą konstytucyjną, pełnomocnik skarżących wniósł o zasądzenie na rzecz skarżących kwoty 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego.

3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) o zwrocie kosztów postępowania przed Trybunałem na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną od organu, który wydał akt normatywny będący przedmiotem skargi konstytucyjnej Trybunał orzeka w drodze postanowienia wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może natomiast orzec zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK). Orzeczenie takie ma zatem charakter wyjątkowy, jako odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK.

Z powodu nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej, przesłanka wynikająca z art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK, uprawniająca do orzeczenia o zwrocie kosztów na rzecz wnoszących skargę konstytucyjną, nie znajduje w niniejszej sprawie zastosowania. Obowiązek wykazania, że pomimo nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej zachodzi uzasadniony przypadek, pozwalający na orzeczenie zwrotu kosztów postępowania, ciąży natomiast na skarżących (pełnomocniku skarżących). W niniejszej sprawie ani skarżący, ani ich pełnomocnik, nie wykazali jednak wystąpienia okoliczności, które uzasadniałyby przyznanie skarżącym kosztów postępowania., mimo nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej. Trybunał, rozpoznając wniosek o zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego nie znalazł podstaw do uznania, że taki uzasadniony przypadek ma miejsce.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

2