Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 2006-10-11 - Ts 116/06
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 116/06
Tytuł:Postanowienie z dnia 2006-10-11
Publikacja w Z.U.Z.U. 2007 / 1B / 50

50/1/B/2007

POSTANOWIENIE

z dnia 11 października 2006 r.

Sygn. akt Ts 116/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Adam Jamróz,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego POLPURE Spółka z o.o. o zbadanie zgodności:

art. 401 pkt 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) z art. 45 w zw. z art. 2, art. 8 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej złożonej 12 maja 2006 r. zarzucono, że art. 401 pkt 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) jest niezgodny z art. 45 w zw. z art. 2, art. 8 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji. Zdaniem skarżącej naruszenie jej praw polega na tym, że zaskarżony przepis uniemożliwia wszczęcie postępowania sądowego przed sądami krajowymi, pomimo wydania w jej sprawie wyroku przez Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdzającego naruszenie art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Naruszenie wskazanego przepisu przez sądy krajowe polegało na pozbawieniu skarżącej prawa do sądu.

Skarga konstytucyjna została złożona w oparciu o następujący stan faktyczny. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu wyrokiem z 26 lipca 2005 r. uznał, że art. 6 § 1 Konwencji o ochronnie praw człowieka i podstawowych wolności został naruszony w ten sposób, że wymagane opłaty od apelacji stworzyły niewspółmierne ograniczenia w jej rozpatrzeniu. Skarżąca wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego z 10 czerwca 1999 r. (sygn. akt III KN 378/99). Zdaniem skarżącej, żądanie opłat od apelacji stwarzające wskazane wyżej ograniczenia pozbawiły ją możliwości działania, co daje podstawę do wznowienia postępowania w oparciu o art. 399 i art. 401 k.p.c. Sąd Najwyższy postanowieniem z 19 października 2005 r. (sygn. akt V CO 16/05) odrzucił skargę o wznowienie postępowania. Postanowienie to zostało doręczone skarżącej 22 listopada 2005 r. Zdaniem Sądu Najwyższego orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stwierdzające naruszenie Konwencji nie może stanowić podstawy skargi o wznowienie postępowania, gdyż nie zostało wskazane wśród okoliczności, o których mowa w art. 401 pkt 1 i 2 k.p.c. Skarżąca złożyła zażalenie na powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie i wznowienie postępowania. Postanowieniem z 22 grudnia 2005 r. (sygn. akt V CO 16/06) doręczonym skarżącej 13 lutego 2006 r. Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie. W uzasadnieniu wskazano, że Sąd Najwyższy nie jest sądem drugiej instancji, dlatego też wydane przez ten sąd postanowienia w przedmiocie odrzucenia środka zaskarżenia wyczerpują tok instancji i są niezaskarżalne. Wniesienie zażalenia był niedopuszczalne i podlegało odrzuceniu.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zbadanie zgodności z Konstytucją aktu normatywnego wskazanego w skardze konstytucyjnej jest dopuszczalne, o ile zostaną spełnione wymogi sformułowane w art. 79 Konstytucji oraz wymogi sformułowane w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym. Niespełnienie tych wymogów skutkuje odmową nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, nawet, gdy formułuje ona istotny problem konstytucyjny i uprawdopodabnia naruszenie konstytucyjnych praw skarżącego. Ze względu na sformułowaną w art. 66 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym zasadę skargowości Trybunał Konstytucyjny nie może podjąć z urzędu postępowania w sprawie zbadania sformułowanych w skardze konstytucyjnej zarzutów.

W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego ostatecznym orzeczeniem o prawach skarżącej, w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji jest postanowienie Sądu Najwyższego z 19 października 2005 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. W świetle obowiązujących przepisów postanowienie to jest niezaskarżalne, należy więc przyjąć, że od doręczenia skarżącej tego postanowienia biegł termin do złożenia skargi konstytucyjnej. Skarga konstytucyjna została złożona 12 maja 2006 r., a więc z przekroczeniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. W myśl tego przepisu skarga konstytucyjna powinna być złożona po wyczerpaniu drogi prawnej, o ile droga taka jest przewidziana. W rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z orzeczeniem o prawach skarżącej i brakiem drogi prawnej, w której orzeczenie to mogłoby być zaskarżone.

Wymóg wyczerpania drogi prawnej nakłada na skarżących obowiązek skorzystania z wszystkich przysługujących im środków prawnych w celu uzyskania prawomocnego orzeczenia lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia. W ten sposób realizowana jest zasada subsydiarności skargi konstytucyjnej. Równocześnie jednak w pojęciu wyczerpania drogi prawnej nie mieszczą się próby wnoszenia przez skarżących środków prawnych, które w świetle obowiązującego prawa im nie przysługują (por. postanowienie z 16 marca 2005 r., sygn. SK 41/03, OTK ZU nr 3/A/2005, poz. 31). Próby takie nie mają też wpływu na bieg trzymiesięcznego terminu do wniesienia skargi konstytucyjnej. Należy, więc stwierdzić, że wniesienie przez skarżącą zażalenia na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania, nie ma znaczenia dla biegu wskazanego terminu. Dla biegu tego terminu nie ma też znaczenia wydanie przez Sąd Najwyższy postanowienia o odrzuceniu zażalenia. Wbrew twierdzeniom skarżącej termin do wniesienia skargi konstytucyjnej nie może być liczony od doręczenia tego postanowienia 13 lutego 2006 r.

Mając powyższe na względzie, należało orzec jak w sentencji.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: