24/2/A/2006

POSTANOWIENIE

z dnia 22 lutego 2006 r.

Sygn. akt K 4/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Safjan - przewodniczący

Jerzy Ciemniewski - sprawozdawca

Teresa Dębowska-Romanowska

Marian Grzybowski

Adam Jamróz

Wiesław Johann

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska

Ewa Łętowska

Marek Mazurkiewicz

Andrzej Mączyński

Janusz Niemcewicz

Jerzy Stępień

Mirosław Wyrzykowski

Marian Zdyb

Bohdan Zdziennicki,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 lutego 2006 r., wniosku grupy posłów o zabezpieczenie powództwa na podstawie art. 187 § 2 i/lub art. 730 w związku z art. 732 oraz art. 755 § 1 k.p.c., a także w związku z art. 20 i art. 32 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz w związku z art. 10 ust. 1 i 2 Konstytucji, złożonego wraz z wnioskiem z dnia 2 lutego 2006 r. o zbadanie zgodności ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 267, poz. 2258) z Konstytucją,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku o zabezpieczenie powództwa.

UZASADNIENIE:

I

Grupa posłów na Sejm V kadencji wraz z wnioskiem złożonym 2 lutego 2006 r. do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 267, poz. 2258) wniosła o zabezpieczenie powództwa, poprzez zakazanie Prezydentowi RP powoływania Przewodniczącego KRRiT w trybie art. 6 pkt 2 lit. b powołanej ustawy. Jako podstawę prawną wniosku o zabezpieczenie wskazano art. 187 § 2 i/lub art. 730 w związku z art. 732 oraz art. 755 § 1 k.p.c., a także w związku z art. 20 i art. 32 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz w związku z art. 10 ust. 1 i 2 Konstytucji.

II

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) w sprawach nie uregulowanych w ustawie do postępowania przed Trybunałem stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania cywilnego oznacza, że niektóre z tych przepisów w ogóle nie znajdują zastosowania bądź z uwagi na odmienną regulację danego zagadnienia w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym, bądź z powodu ich nieadekwatności (bezprzedmiotowości) w tym postępowaniu. Nie budzi przy tym wątpliwości fakt, że odesłanie do art. 20 ustawy ma charakter pomocniczy (zob. A. Zieliński, Zakres stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, „Palestra” z. 7-8/1998, s. 54; Z. Czeszejko-Sochacki, L. Garlicki, J. Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 79; M. Masternak-Kubiak, Procedura postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej [w:] J. Trzciński red., Skarga konstytucyjna, Warszawa 2000, s. 171).

Jak podkreślił Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu z 17 lipca 2003 r., sygn. K 13/02: „Formuła <> (mutatis mutandis) stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego nakazuje - mocą postanowienia ustawy o Trybunale Konstytucyjnym - uwzględnienie, w zakresie i w sposobie sięgania po instytucje i procedury regulowane w tym kodeksie, specyfiki i funkcji postępowania przed Trybunałem, w tym zwłaszcza odmienności rozstrzygania i orzekania o zgodności aktów prawa z Konstytucją (i z aktami wyższej mocy prawnej). Sądzić należy, że instytucje i reguły postępowania stosowane w sądowym postępowaniu cywilnym mogą - w oparciu o dyspozycję art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym - znaleźć zastosowanie do postępowania przed Trybunałem tylko o tyle, o ile pozwala na to specyfika orzekania przez Trybunał Konstytucyjny oraz spraw będących przedmiotem kognicji i rozstrzygania Trybunału” (OTK ZU nr 6/A/2003, poz. 72, s. 847).

Zgodnie z art. 187 § 2 k.p.c. pozew może zawierać m.in. wniosek o zabezpieczenie powództwa. Udzielenia zabezpieczenia można zażądać w każdej sprawie cywilnej, podlegającej rozstrzygnięciu przez sąd lub sąd polubowny (art. 730 § 1 k.p.c.).

Szczególny charakter postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym powoduje, że przepisy kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu zabezpieczającym są nieadekwatne do niniejszego postępowania (por. postanowienie TK z 24 października 2001 r., sygn. SK 28/01, OTK ZU nr 1/A/2002, poz. 8, s. 118). Powołane przez wnioskodawców przepisy służą zabezpieczeniu roszczeń, których można dochodzić przed sądem powszechnym lub przed sądem polubownym (art. 730 w związku z art. 732 i art. 755 k.p.c.). Z oczywistych względów wskazane przepisy nie znajdują zastosowania w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, którego kognicja obejmuje badanie aktów normatywnych pod kątem zgodności z przepisami Konstytucji.

Stwierdzając niedopuszczalność zastosowania w niniejszej sprawie powołanych przez wnioskodawców przepisów kodeksu postępowania cywilnego, Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że ustawa o TK przewiduje możliwość wydania przez Trybunał Konstytucyjny postanowienia tymczasowego w związku z toczącym się przed Trybunałem postępowaniem. Regulacja ta ma jednak zastosowanie tylko w sprawach skarg konstytucyjnych. Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o TK, Trybunał może wydać postanowienie tymczasowe o zawieszeniu lub wstrzymaniu wykonania orzeczenia w sprawie, której skarga dotyczy, jeżeli wykonanie wyroku, decyzji lub innego rozstrzygnięcia mogłoby spowodować skutki nieodwracalne, wiążące się z dużym uszczerbkiem dla skarżącego lub gdy przemawia za tym ważny interes publiczny lub inny ważny interes skarżącego.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

3