Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 2004-03-22 - Ts 199/03
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 199/03
Tytuł:Postanowienie z dnia 2004-03-22
Publikacja w Z.U.Z.U. 2004 / 3B / 200

200

POSTANOWIENIE

z dnia 22 marca 2004 r.

Sygn. akt Ts 199/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Mazurkiewicz

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Jana Feliksa,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej Jana Feliksa sformułowano zarzut niezgodności art. 394 § 1 kodeksu postępowania cywilnego z art. 178 i 176 Konstytucji. W piśmie procesowym złożonym 20 stycznia 2004 r. skarżący zmodyfikował zarzut skargi oświadczając, iż nie zaskarża żadnego aktu normatywnego, lecz przedmiotem skargi czyni niezgodność z Konstytucją wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z 22 kwietnia 2002 r., pisma Ministra Sprawiedliwości z 30 czerwca 2002 r. oraz pisma Rzecznika Praw Obywatelskich z 7 października 2003 r. Uzasadniając wysunięte zarzuty skarżący podkreślił, iż wyrok sądu oraz wskazane pisma naruszają art. 2 i 78 Konstytucji, art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w związku z art. 87 i 91 Konstytucji oraz art. 321 k.p.c.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie zarzut niezgodności ustawy lub innego aktu normatywnego z Konstytucją. W skardze konstytucyjnej Jana Feliksa nie sformułowano wszakże takiego zarzutu, jednoznacznie żądając stwierdzenia niezgodności z Konstytucją wyroku sądu. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji.

Na marginesie należy podkreślić, iż nawet gdyby skarga zawierała zarzut naruszenia praw konstytucyjnych skarżącego przez akt normatywny i tak należałoby odmówić nadania jej dalszego biegu, gdyż została ona złożona po terminie. Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 4 kwietnia 2002 r., z którym skarżący łączy naruszenie swych konstytucyjnych praw, został mu doręczony „po 15 kwietnia 2002 r.”. Zażalenie na zawarte w tym wyroku rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zostało odrzucone postanowieniem Sądu Okręgowego w Katowicach z 22 kwietnia 2002 r., które zostało skarżącemu doręczone 8 maja 2002 r. Zważywszy, iż skarga konstytucyjna została złożona 26 listopada 2003 r., należy stwierdzić, iż stało się to ze znacznym przekroczeniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Należy podkreślić, że orzeczeniami o prawach skarżącego w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji nie są pisma kierowane do niego przez Ministra Sprawiedliwości, Rzecznika Praw Obywatelskich czy inne organy państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.

2

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: