240

POSTANOWIENIE

z dnia 16 lipca 2003 r.

Sygn. akt Ts 70/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Lokatorsko-Własnościowej Spółdzielni Mieszkaniowej „Morena” w sprawie zgodności:

§ 3 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnych zasad udzielania kredytu bankowego na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 1989 r. Nr 1, poz. 1) z art. 64 ust. 2 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej Lokatorsko-Własnościowej Spółdzielni Mieszkaniowej „Morena” z 17 kwietnia 2003 r. zarzucono, iż § 3 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnych zasad udzielania kredytu bankowego na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 1989 r. Nr 1, poz. 1) jest niezgodny z art. 64 ust. 2 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Skarżąca wskazała, iż wyrokiem z 13 czerwca 2002 r. (sygn. akt IC 1853/01) Sąd Rejonowy w Gdańsku oddalił powództwo skarżącej, w którym na zasadzie regresu domagała się od byłych członków Spółdzielni zwrotu umorzonej części kredytu bankowego, którą wcześniej zobowiązana była spłacić na rzecz Skarbu Państwa wobec zbycia przez pozwanych spółdzielczego prawa do lokalu przed upływem 15 lat. Od powyższego wyroku skarżąca złożyła apelację, która została oddalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 30 grudnia 2002 r. (sygn. akt III Ca 1181/02).

Zdaniem skarżącej, zakwestionowana przez nią regulacja prawna prowadzi do nierównego traktowania członków spółdzielni jako osób fizycznych oraz spółdzielni jako osoby prawnej, z oczywistym pokrzywdzeniem tej ostatniej. Regulacja ta zobowiązuje spółdzielnie do jednorazowej spłaty umorzonej części kredytu zaciągniętego na budowę mieszkań dla członków w przypadku, gdyby doszło do sprzedaży takiego mieszkania przed upływem 15 lat. W przypadku uzyskania przez członka spółdzielni własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu spółdzielnia mieszkaniowa nie ma żadnego wpływu na to, kiedy dojdzie do sprzedaży lokalu. Skarżąca podniosła także, iż orzekające w jej sprawie sądy zignorowały fakt złożenia przez pozwanych członków spółdzielni oświadczenia, w którym przyjęli na siebie obowiązek zwrotu umorzonej części kredytu w przypadku zbycia lokalu przed upływem 15 lat.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Podniesione w skardze konstytucyjnej zarzuty należy uznać za oczywiście bezzasadne. Jak słusznie wskazały sądy orzekające w sprawie stanowiącej podstawę wystąpienia ze skargą konstytucyjną, podmiotem zaciągającym kredyt bankowy na cele mieszkaniowe była spółdzielnia mieszkaniowa, a nie bezpośrednio jej członkowie. Z tego tytułu była także obciążona obowiązkiem ewentualnej spłaty umorzonej części kredytu w przypadku sprzedaży mieszkania przed upływem 15 lat. Zakwestionowana przez skarżącą regulacja prawna w żadnym zakresie nie ograniczała, ani nie wykluczała możliwości wprowadzenia przez spółdzielnię wewnętrznych uregulowań, określających sposób partycypowania jej członków w spłacie zaciągniętego kredytu i stwarzających podstawę dla roszczeń regresowych wobec członków spółdzielni, którzy zbyli swoje mieszkanie w okresie karencji umorzonej części kredytu. Brak stosownych uregulowań w tym zakresie w rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnych zasad udzielania kredytu bankowego na cele mieszkaniowe nie oznacza więc, iż akt ten pozbawił skarżącą możliwości ochrony swoich interesów majątkowych. Ochronę tę skarżąca mogła realizować na zasadach ogólnych. Nieuzasadniony jest więc zarzut, iż doszło do naruszenia konstytucyjnej zasady ochrony własności i praw majątkowych.

Sformułowany w skardze konstytucyjnej zarzut „nierównego traktowania” pomija okoliczność, iż odniesiony został do podmiotów posiadających inny status prawny. Tymczasem o naruszeniu zasady równości można mówić wówczas, gdy akt normatywny prowadzi do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji prawnej podmiotów posiadających tę samą cechę istotną. Skarżąca wszakże nie wskazała na taką cechę, która mogłaby łączyć spółdzielnie mieszkaniowe i ich członków.

Podniesiony przez skarżąca zarzut pominięcia przez orzekające w sprawie sądy, faktu złożenia przez członków spółdzielni oświadczenia o przyjęciu obowiązku zwrotu umorzonej części kredytu, dotyczy praktyki stosowania prawa, w szczególności domniemanych błędów w postępowaniu dowodowym. Zarzut ten wykracza wszakże poza konstytucyjnie określony przedmiot skargi konstytucyjnej, którym jest niezgodność aktu normatywnego z Konstytucją RP. Orzekanie o ewentualnych uchybieniach w postępowaniu sądowym wykracza poza kognicję Trybunału Konstytucyjnego.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak w sentencji.

2