136

POSTANOWIENIE

z dnia 31 marca 2003 r.

Sygn. akt Ts 167/02

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Wiesław Johann

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Ewy Bosiackiej-Kubickiej w sprawie zgodności:

§ 6 ust. 2 uchwały Rady Miasta Krakowa Nr LVIII/471/00 z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta Krakowa z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej z 25 listopada 2002 r. skarżąca zakwestionowała zgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej § 6 ust. 2 uchwały Rady Miasta Krakowa Nr LVIII/471/00 z 13 lipca 2000 r. w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta Krakowa, zmienionej uchwałą Nr LXXXIII/724/01 z 11 lipca 2001 r. oraz uchwałą Nr CXVIII/1091/02 z 10 lipca 2002 r. Zaskarżonemu przepisowi skarżąca zarzuciła niezgodność z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji RP.

Skarga sformułowana została w oparciu o następujący stan faktyczny. Skarżąca złożyła wniosek do Gminy Kraków o sprzedaż lokalu mieszkalnego, którego jest najemcą, z bonifikatą w wysokości 90% wartości tego lokalu. Gmina Kraków odpowiedziała na wniosek skarżącej odmownie pismem z 19 sierpnia 2002 r. Uznając, że pismo to stanowi ostateczne rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 79 ust. 1 Konstytucji, skarżąca skierowała skargę konstytucyjną przeciwko § 6 ust. 2 opisanej wyżej uchwały Rady Miasta.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 13 stycznia 2003 r. wezwano pełnomocnika skarżącej do usunięcia braków skargi konstytucyjnej. Usunięcie braków winno nastąpić m.in. przez wskazanie, jakie konstytucyjne wolności lub prawa, i w jaki sposób - zdaniem skarżącej - zostały naruszone przez zakwestionowany w skardze przepis. Jak to wynika z treści potwierdzenia odbioru, powyższe zarządzenie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej 16 stycznia 2003 r.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Skardze konstytucyjnej nie może być nadany dalszy bieg.

Zgodnie z art. 49 w zw. z art. 36 ust. 2 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), jeżeli skarga konstytucyjna nie odpowiada warunkom formalnym, sędzia Trybunału wzywa do usunięcia braków w terminie 7 dni, od daty zawiadomienia. Z kolei w myśl art. 36 ust. 3 tej ustawy, jeżeli braki nie zostały usunięte w określonym terminie, sędzia Trybunału wydaje postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu.

Zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 13 stycznia 2003 r., wzywające pełnomocnika skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi konstytucyjnej zostało doręczone pełnomocnikowi 16 stycznia 2003 r. Z uwagi na nieusunięcie braków w określonym w zarządzeniu terminie 7 dni, należało wydać postanowienie o odmowie nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.

Biorąc powyższe pod uwagę, działając na podstawie art. 49 w zw. z art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), orzeka się jak w sentencji.