7

POSTANOWIENIE TYMCZASOWE

z dnia 26 września 2001 r.

Sygn. SK 28/01

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Janusz Niemcewicz - przewodniczący

Krzysztof Kolasiński

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska

Andrzej Mączyński - sprawozdawca

Marian Zdyb

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 26 września 2001 r. wniosku Jana Kiliszkowskiego o wstrzymanie wykonania wyroku NSA w Warszawie z 5 kwietnia 2001 r. (sygn. akt II SA 725/00), złożonego w związku ze skargą konstytucyjną o stwierdzenie, że:

1) art. 74 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1 i 2, art. 51 ust. 1 i 2 oraz art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP;

2) art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 32 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP;

3) art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) jest niezgodny z art. 2 oraz art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP

w trybie art. 50 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643; zm.: z 2000 r. Nr 48, poz. 552, Nr 53, poz. 638)

p o s t a n a w i a:

nie wstrzymywać wykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2001 r. w sprawie II SA 725/00.

Uzasadnienie

I

Wraz ze skargą konstytucyjną skarżący skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o wstrzymanie wykonania wyroku NSA w Warszawie z 5 kwietnia 2001 r. (sygn. akt II SA 725/00). W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z 16 lutego 2000 r., którą to uchwałą Prezydium NRA postanowiło pozostawić bez uwzględnienia odwołanie skarżącego od uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej w Wałbrzychu z 16 lipca 1999 r. o skreśleniu z listy adwokatów.

Uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania wyroku NSA skarżący stwierdził, że wykonanie tego wyroku mogłoby spowodować nieodwracalne skutki ze względu na specyfikę zawodu adwokata, opierającego się na zaufaniu klientów i innych ludzi. Skreślenie skarżącego z listy adwokatów naraża go na “usunięcie z rynku” oraz na uszczerbek finansowy. Zdaniem skarżącego wstrzymanie wykonania powołanego wyroku NSA leży także w interesie publicznym, ponieważ są inni adwokaci, którzy - tak jak skarżący - zostali skreśleni z listy w trybie art. 74 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 ze zm.) i czekają na termin rozprawy przed NSA.

II

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym postanowienie tymczasowe o zawieszeniu lub wstrzymaniu wykonania wyroku, decyzji lub innego orzeczenia w sprawie, której skarga dotyczy, może zostać wydane, jeżeli wykonanie tego orzeczenia mogłoby spowodować skutki nieodwracalne, wiążące się z dużym uszczerbkiem dla skarżącego lub gdy przemawia za tym ważny interes publiczny albo inny ważny interes skarżącego.

Skarga konstytucyjna ma charakter uzupełniający wobec innych środków ochrony wolności i praw człowieka i obywatela. Tym bardziej charakter taki przyznać trzeba postanowieniu tymczasowemu o wstrzymaniu lub zawieszeniu wykonania orzeczenia. Środek ten na etapie poprzedzającym merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy powinien być wykorzystywany jedynie wyjątkowo. Określone ustawowo przesłanki jego zastosowania muszą być interpretowane ściśle. Wynika to z samej roli Trybunału, jako “sądu nad prawem”, oraz z przyjętej w naszym systemie konstrukcji skargi konstytucyjnej, która nie jest skierowana bezpośrednio przeciwko orzeczeniu zapadłemu w sprawie skarżącego, ale przeciwko przepisowi stanowiącemu podstawę wydania tego orzeczenia.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego okoliczności niniejszej sprawy nie dają podstawy do skorzystania z możliwości przewidzianej w art. 50 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Skarżący został skreślony z listy adwokatów na podstawie uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej, przy czym uchwała ta stała się skuteczna z chwilą wydania wyroku NSA. Przytoczone przez skarżącego argumenty nie uzasadniają oceny, że skutki wywołane skreśleniem go z listy adwokatów mają charakter nieodwracalny. Ponadto nie znajduje uzasadnienia powołanie się przez skarżącego na przesłankę “interesu publicznego”. Pozytywne rozstrzygnięcie niniejszego wniosku o wstrzymanie wykonania wyroku NSA w żaden sposób nie wpłynęłoby bowiem na sytuację innych adwokatów, znajdujących się w analogicznej jak skarżący sytuacji.

Wobec powyższego Trybunał Konstytucyjny orzekł jak na wstępie.