Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 2001-04-18 - Ts 23/01
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 23/01
Tytuł:Postanowienie z dnia 2001-04-18
Publikacja w Z.U.Z.U. 2001 / 5 / 152

152

Postanowienie

z dnia 18 kwietnia 2001 r.

Sygn. Ts 23/01

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Krzysztof Kolasiński

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Elżbiety Ż. w sprawie zgodności:

§ 1 ust. 1 pkt 2; § 10 ust. 1, 2, 8, 9, 11; § 13 ust. 1, 3, 4; § 14 ust. 2; § 18 ust. 1; § 19 ust. 10 pkt 1, 2, 4, 6; § 19 ust. 11 i 12; § 24; § 28 ust. 1 pkt 1; § 40 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2000 r. w sprawie warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami, i substancjami dodatkowymi (Dz.U. Nr 30, poz. 377; zm.: Nr 108, poz. 1155) z art. 20, art. 22 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej Elżbiety Ż. zakwestionowano zgodność § 1 ust. 1 pkt 2; § 10 ust. 1, 2, 8, 9, 11; § 13 ust. 1, 3, 4; § 14 ust. 2; § 18 ust. 1; § 19 ust. 10 pkt 1, 2, 4, 6; § 19 ust. 11 i 12; § 24; § 28 ust. 1 pkt 1; § 40 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2000 r. w sprawie warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami, i substancjami dodatkowymi (Dz.U. Nr 30, poz. 377; zm.: Nr 108, poz. 1155) z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279; zm.: z 1971 r. Nr 12, poz. 115; z 1974 r. Nr 47, poz. 280; z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198; z 1997 r. Nr 60, poz. 369; z 1998 r. Nr 106, poz. 668; z 2000 r. Nr 12, poz. 136) oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245; zm.: z 1971 r. Nr 12, poz. 115; z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192; z 1992 r. Nr 33; poz. 144 i Nr 91, poz. 456, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz z art. 20, art. 22 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącej ustanowione w zaskarżonych przepisach wymogi higieniczno-sanitarne, jakie powinien spełniać zakład wprowadzający do obrotu artykuły spożywcze, naruszają konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej, rozumianą jako publiczne prawo podmiotowe o charakterze negatywnym, które może zostać ograniczone wyłącznie przez przepis ustawy lub na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 13 marca 2001 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do uzupełnienia braków formalnych złożonej skargi, w szczególności wskazanie orzeczenia sądu lub innego organu władzy publicznej, które to orzeczenie narusza przysługujące skarżącej prawa lub wolności konstytucyjne.

W piśmie procesowym z 22 marca 2001 r. pełnomocnik skarżącej stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie zapadło żadne orzeczenie sądu lub organu władzy publicznej.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest wskazanie przez skarżącego, iż wydane na podstawie zakwestionowanego w skardze aktu normatywnego rozstrzygnięcie sądu lub organu administracji publicznej, narusza przysługujące mu prawa lub wolności o charakterze konstytucyjnym. Wskazanie takiego orzeczenia aktualizuje dopiero interes prawny skarżącego w uzyskaniu od Trybunału Konstytucyjnego orzeczenia o konstytucyjności ustawy lub innego aktu normatywnego zastosowanego wobec skarżącego. Brak wskazania takiego orzeczenia wyklucza możliwość merytorycznego rozpoznania zarzutów podniesionych w skardze konstytucyjnej. Nadto zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym wyczerpanie przez skarżącego drogi prawnej, stanowi konieczny element treści skargi konstytucyjnej, a jego brak ma charakter braku formalnego.

Jak wynika z treści skargi konstytucyjnej będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego, jak również pisma procesowego dołączonego w celu wykonania zarządzenia sędziego w kwestii uzupełnienia braków formalnych złożonej skargi, pełnomocnik skarżącej, formułując zarzut naruszenia konstytucji, stwierdził iż w niniejszej sprawie nie zapadło żadne orzeczenie.

Brak takiego orzeczenia powoduje niemożność rozpoznania zarzutów sformułowanych w skardze konstytucyjnej, co stanowi przesłankę uzasadniającą odmowę nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej ze względu na nie spełnienie przez nią wymogu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Należy podkreślić, że na gruncie art. 79 ust. 1 Konstytucji RP nie przysługuje skarga konstytucyjna bezpośrednio na akt normatywny.

Nie przesądzając merytorycznego rozstrzygnięcia, jakie mogłoby zapaść w toku ewentualnego postępowania sądowego lub administracyjnego, uznać należy, że skarżąca nie wyczerpała przysługujących jej środków prawnych. W tym stanie rzeczy skarga konstytucyjna jest przedwczesna i dlatego Trybunał Konstytucyjny postanowił nie nadawać jej dalszego biegu.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: