Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 1999-10-05 - Ts 50/99
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 50/99
Tytuł:Postanowienie z dnia 1999-10-05
Publikacja w Z.U.Z.U. 1999 / 7 / 200

200

POSTANOWIENIE

z dnia 5 października 1999 r.

Sygn. Ts 50/99

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Dębowska-Romanowska

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Jerzego M., w sprawie zgodności:

art. 137 oraz art. 138 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602) z art. 2, art. 7 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej Jerzego M. sporządzonej 29 marca 1999 r. zarzucono niezgodność art. 137 oraz art. 138 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602) z art. 2, art. 7 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego, zakwestionowane regulacje przewidują możliwość zatrzymania prawa jazdy, nie przewidując równocześnie możliwości jego zwrotu w sytuacji, gdy minął już okres na jaki orzeczono karę zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w orzeczeniu kolegium do spraw wykroczeń, od którego złożono odwołanie do sądu. Ponadto skarżący uczynił przedmiotem skargi konstytucyjnej brak odpowiednich regulacji prawnych dotyczących obowiązku zwrotu zatrzymanego prawa jazdy po upływie okresu na jaki orzeczono zakaz, w sytuacji gdy orzeczenie nie jest jeszcze prawomocne, lecz organy orzekające są związane zakazem reformationis in peius.

Skarżący wskazał, iż postanowieniem z 7 lipca 1998 r. Przewodniczący Kolegium ds. Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w W. zatrzymał z dniem 7 lipca 1998 r. prawo jazdy skarżącego z uwagi na możliwość orzeczenia względem niego kary zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za popełnione wykroczenie drogowe. Postanowienie to utrzymał w mocy Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z 5 sierpnia 1998 r. 9 września 1998 r. Kolegium ds. Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w W. uznało skarżącego winnym zarzucanego mu wykroczenia drogowego i wymierzyło mu za nie m.in. karę “zakazu prowadzenia pojazdów - samochodów osobowych w ruchu lądowym na okres 6 miesięcy”, zaliczając na poczet tej kary okres faktycznego zatrzymania prawa jazdy od 7 lipca 1998 r. Od orzeczenia Kolegium ds. Wykroczeń skarżący złożył odwołanie do Sądu Rejonowego w W., a następnie pismem z 19 stycznia 1999 r. zwrócił się do Prezesa Sądu Rejonowego w W. oraz Sądu Rejonowego w W. o wydanie zatrzymanego prawa jazdy wskazując, iż upłynął już okres, na który Kolegium ds. Wykroczeń orzekło wobec niego karę zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. W odpowiedzi na to wystąpienie skarżący otrzymał pismo od Prezesa Sądu Rejonowego w W. z 15 marca 1999 r. w którym stwierdził on, iż brak jest podstaw do wydania skarżącemu zatrzymanego prawa jazdy, z uwagi na to, iż nie można wykonywać nieprawomocnego orzeczenia Kolegium ds. Wykroczeń z 9 września 1998 r. Podobnie Sąd Rejonowy pismem z 4 lutego 1999 r. odmówił skarżącemu zwrotu prawa jazdy z uwagi na to, iż zostało ono zatrzymane na mocy “prawomocnego postanowienia Kolegium ds. Wykroczeń z dnia 10 lipca 1998 r.” i nie może zostać skarżącemu zwrócone do momentu prawomocnego zakończenia sprawy, a więc do momentu zakończenia postępowania w przedmiocie odwołania skarżącego od orzeczenia Kolegium ds. Wykroczeń z 9 września 1998 r.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem skargi konstytucyjnej jest wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny stanowiący podstawę wydania orzeczenia o przysługujących skarżącemu prawach lub obowiązkach konstytucyjnych. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, skarżący czyni w istocie przedmiotem swojej skargi brak określonej regulacji prawnej, na podstawie której zwrócono by mu prawo jazdy przed prawomocnym zakończeniem postępowania. Zaniechanie ustawodawcy nie może być wszakże przedmiotem skargi konstytucyjnej, co powoduje, iż jej merytoryczne rozpoznanie w tym zakresie przez Trybunał Konstytucyjny jest niedopuszczalne.

Przedmiotem merytorycznego rozpoznania nie może być także podniesiony w skardze konstytucyjnej zarzut niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej art. 137 oraz 138 ust. 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Przepisy te nie stanowiły bowiem podstawy prawnej odmowy zwrotu zatrzymanego prawa jazdy jaką zawierało pismo Prezesa Sądu Rejonowego w W. z 15 marca 1999 r. oraz pismo Sądu Rejonowego w W. z 4 lutego 1999 r. Zakwestionowany art. 137 prawa o ruchu drogowym odnosi się bowiem do rozstrzygnięcia o zatrzymaniu prawa jazdy, nie zaś do odmowy jego zwrotu. Z kolei art. 138 ust. 2 prawa o ruchu drogowym obliguje do zwrotu zatrzymanego prawa jazdy po ustaniu przyczyn zatrzymania, a więc z istoty swojej nie może on stanowić podstawy do odmowy tego zwrotu. Wydaje się więc, iż skarżący w rzeczywistości nie tyle zarzuca niezgodność art. 138 ust. 2 prawa o ruchu drogowym z konstytucją, co niezastosowanie przez sąd tego przepisu (choćby w drodze analogii) przy rozpoznawaniu jego wniosku o zwrot prawa jazdy.

Ponieważ jednak zarzut naruszenia przez sąd regulacji ustawowych, polegający chociażby na niezgodnej z Konstytucją RP ich interpretacji, nie może stanowić samodzielnego przedmiotu skargi konstytucyjnej, także i w tym zakresie nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym stanie rzeczy należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: