Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 1999-09-21 - Ts 114/99
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 114/99
Tytuł:Postanowienie z dnia 1999-09-21
Publikacja w Z.U.Z.U. 1999 / 6 / 152

152

POSTANOWIENIE

z dnia 21 września 1999 r.

Sygn. Ts 114/99

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Stępień

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Franciszka S., w sprawie zgodności:

art. 10 ustawy z dnia 24 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547) oraz art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent (Dz.U. Nr 104, poz. 450) z art. 67 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie

W skardze konstytucyjnej Franciszka S. sporządzonej 19 sierpnia 1999 r., zarzucono niezgodność art. 10 ustawy z dnia 24 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547) oraz art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent (Dz.U. Nr 104, poz. 450) z art. 67 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem skarżącego, zakwestionowane przepisy powodują utratę prawa do wliczenia wartości deputatu węglowego do uzyskiwanych przez skarżącego świadczeń emerytalno-rentowych.

Skarżący wskazał, iż decyzją z 30 lipca 1997 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w K. odmówił dokonania doliczenia do podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych otrzymywanych przez skarżącego wartości utraconego deputatu węglowego. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez wyrok Sądu Wojewódzkiego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z 27 lutego 1998 r., zaś apelacja od tego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w G. z 23 czerwca 1998 r. Od wyroku tego skarżący wniósł kasację, która postanowieniem Sądu Najwyższego z 14 kwietnia 1999 r. została odrzucona.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest jej złożenie w Trybunale Konstytucyjnym w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia odnoszącego się do przysługujących mu praw lub wolności konstytucyjnych.

W piśmie z 14 września 1999 r. pełnomocnik skarżącego oświadczył, iż postanowienie Sądu Najwyższego z 14 kwietnia 1999 r. o odrzuceniu kasacji zostało doręczone skarżącemu 8 maja 1999 r. Tymczasem sporządzoną we właściwej formie skargę konstytucyjną z dołączonym znakiem opłaty sądowej złożono w Trybunale Konstytucyjnym dopiero 20 sierpnia 1999 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym w S.).

W tym stanie rzeczy, z uwagi na przekroczenie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: