91

POSTANOWIENIE

z dnia 5 maja 1999 r.

Sygn. Ts 6/99

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Ciemniewski

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Waldemara G. w sprawi zgodności:

1) art. 162 ust. 1 oraz art. 163 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) z art. 2 oraz art. 42 ust. 1 Konstytucji RP oraz

2) art. 171 i 172 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji RP,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej w zakresie dotyczącym art. 163 pkt 1-4 oraz art. 172 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.).

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej Waldemara G., sporządzonej 25 stycznia 1999 r. zarzucono, iż art. 162 ust. 1, art. 163, art. 171 oraz 172 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem skarżącego art. 162 ust. 1 oraz art. 163 nie spełniają wymogu dostatecznej określoności, zaś art. 171 oraz 172 wyłączają drogę sądową kontroli zapadłych orzeczeń dyscyplinarnych w sytuacji, gdy orzeczenia te skutkują pozbawieniem skarżącego prawa do nauki w uczelni wyższej. Skarżący zarzucił ponadto, iż przepisy te statuują stan dyskryminacji proceduralnej i nierówności w sądowej ochronie praw.

Skarżący wskazał, iż orzeczeniem z 7 stycznia 1999 r. Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna dla Studentów Politechniki w W. wymierzyła mu karę dyscyplinarną wydalenia z uczelni.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest naruszenie przysługujących skarżącemu praw lub wolności konstytucyjnych przez ostateczne orzeczenie sądu lub organu administracji publicznej wydane na podstawie zakwestionowanego w skardze aktu normatywnego. Owo naruszenie uzasadnia bowiem dopiero interes skarżącego w domaganiu się od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności z konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego.

Analiza treści orzeczenia Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów Politechniki w W. prowadzi do wniosku, iż podstawę jego wydania stanowił art. 162 ust. 1 oraz 163 pkt 5 ustawy o szkolnictwie wyższym, zaś jego wydanie nastąpiło w trybie przewidzianym w art. 171 ustawy.

Dla podjętego rozstrzygnięcia nie miał natomiast znaczenia art. 163 pkt 1-4 ustawy o szkolnictwie wyższym. Żadna bowiem z kar dyscyplinarnych przewidziana w tych przepisach nie została w stosunku do skarżącego orzeczona.

Nie stanowił także podstawy wydania wskazanego przez skarżącego orzeczenia dyscyplinarnego art. 172 ustawy o szkolnictwie wyższym. Przepis ten reguluje bowiem instytucję rewizji nadzwyczajnej od orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej i ze swojej strony nie mógł być przez tę komisję stosowany.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności należało odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej w zakresie odnoszącym się do art. 163 pkt 1-4 oraz art. 172 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.).