Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie z dnia 1998-07-17 - Ts 72/98
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 72/98
Tytuł:Postanowienie z dnia 1998-07-17
Publikacja w Z.U.Z.U. 1998 / 5 / 83

POSTANOWIENIE

z dnia 17 lipca 1998 r.

Sygn. Ts 72/98

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Zdzisław Czeszejko-Sochacki

na posiedzeniu niejawnym po wstępnym rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Ireny M., w sprawie:

zgodności art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 189) z art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643)

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie

W skardze konstytucyjnej Ireny M., sporządzonej 2 kwietnia 1998 r. zarzucono, iż art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 189) jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącej, zakwestionowany przepis zamyka skarżącej sądową drogę dochodzenia naruszonych praw, z uwagi na to, iż przewidziana w nim kompetencja Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego oraz Rzecznika Praw Obywatelskich do złożenia kasacji nadzwyczajnej ma charakter wyłącznie fakultatywny.

Skarżąca wskazała, iż pismem z 4 lutego 1998 r. (znak RPO/263690/97/VI/JB) została poinformowana, iż Rzecznik Praw Obywatelskich nie znalazł podstaw do zaskarżenia w drodze kasacji prawomocnego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w K. z 21 grudnia 1994 r. (sygn. akt IACr 613/94). Orzeczeniem tym oddalono powództwo skarżącej o zasądzenie odszkodowania z tytułu utraconych korzyści i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483) skargę konstytucyjną można wnosić wyłącznie w sprawach, w których sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o konstytucyjnych wolnościach lub prawach, albo o obowiązkach skarżącego stosując ustawę lub akt normatywny, który zdaniem skarżącego jest niezgodny z Konstytucją RP. Przedstawiona skarga konstytucyjna warunku tego nie spełnia. W szczególności nie można traktować odmowy wniesienia, w trybie art. 12 ust. 1 ustawy z 1 marca 1996 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189 ze zm.), przez Rzecznika Praw Obywatelskich, kasacji w sprawie skarżącej na orzeczenie naruszające jej prawa konstytucyjne.

Na wstępie trzeba przede wszystkim stwierdzić, że skarga konstytucyjna nieznana poprzednio obowiązującemu systemowi prawnemu, została ustanowiona w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., która weszła w życie po upływie 3 miesięcy od daty jej ogłoszenia, tj. 17 października 1997 r. (art. 243).

Warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej przez Trybunał Konstytucyjny jest, stosownie do art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643), wyczerpanie przez skarżącego przysługujących mu w ramach toku instancji środków ochrony jego praw, a także złożenie skargi konstytucyjnej w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia o jego wolnościach lub prawach.

W tych warunkach skarga konstytucyjna może być kierowana do Trybunału Konstytucyjnego jedynie w tej sprawie, w której po spełnieniu wyżej wymienionych przesłanek - po wyczerpaniu toku instancyjnego - skarżącej po 17 sierpnia 1997 r. został doręczony prawomocny wyrok, ostateczna decyzja lub inne ostateczne rozstrzygnięcie.

Obowiązujące w 1994 r. przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie wymieniały kasacji w katalogu środków odwoławczych, bowiem kasację ustawodawca wprowadził dopiero z dniem 1 lipca 1996 r. na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189 ze zm.). Na gruncie ówczesnego stanu prawnego, ostatecznym rozstrzygnięciem w rozpatrywanej sprawie jest wyrok Sądu Apelacyjnego z 21 grudnia 1994 r. (sygn. akt IAcr 613/94).

Starania skarżącej o wniesienie rewizji nadzwyczajnej przez Ministra Sprawiedliwości, a następnie o skorzystanie przez Rzecznika Praw Obywatelskich z prawa do wniesienia kasacji w trybie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189 ze zm.), nie zmienia faktu, że ostateczne orzeczenie w tej sprawie nastąpiło w wyżej powołanym wyroku Sądu Apelacyjnego z 21 grudnia 1994 r. Dlatego też upłynął już przewidziany w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) dwumiesięczny termin do wniesienia skargi konstytucyjnej.

Trybunał Konstytucyjny pragnie zauważyć, że odmowa skorzystania przez Rzecznika Praw Obywatelskich z przysługującego mu prawa do wniesienia kasacji w trybie art. 12 ust. 1 ustawy z 1 marca 1996 r., nie może być potraktowana w rozumieniu art. 79 ust. 1 konstytucji, jako orzeczenie o przysługujących skarżącej prawach konstytucyjnych.

W związku z tym należało uznać skargę konstytucyjną za oczywiście bezzasadną i odmówić nadania jej dalszego biegu.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: