6

POSTANOWIENIE

z dnia 6 stycznia 1998 r.

Sygn. Ts 9/97

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Krzysztof Kolasiński

na posiedzeniu niejawnym po wstępnym rozpoznaniu na mocy art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) skargi konstytucyjnej Koła Emerytów “C” S.A., w sprawie:

zgodności ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.) z art. 2 oraz art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 oraz art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643)

p o s t a n o w i ł:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej skarga konstytucyjna może być wniesiona wyłącznie w sprawie aktu normatywnego, na podstawie którego organ władzy publicznej orzekł ostatecznie o wolnościach, prawach lub konstytucyjnych obowiązkach skarżącego.

W wykonaniu zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 26 listopada 1997 r., wzywającego do usunięcia braków formalnych złożonej skargi konstytucyjnej, pełnomocnik skarżącego w piśmie z 6 grudnia 1997 r. wskazał, iż o konstytucyjnych prawach skarżącego ostatecznie orzeczono w piśmie z 9 października 1997 r. z Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz w decyzjach Ministra Skarbu Państwa z 28 kwietnia 1997 r. oraz 16 maja 1997 r., a także w piśmie wicedyrektora Sekretariatu Prezesa Rady Ministrów z 27 czerwca 1997 roku.

Jeżeli chodzi o pismo z 9 października 1997 r. z Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, to zawiera ono wyłącznie wyjaśnienie o zakresie stosowania ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.) i w żaden sposób nie rozstrzyga ono o prawach lub wolnościach konstytucyjnych skarżącego Koła Emerytów “C” S.A. Niezależnie bowiem od faktu, iż pismo to nie nosi żadnych znamion decyzji administracyjnej lub innego władczego rozstrzygnięcia określającego sytuację prawną skarżącego, treść pisma odnosi się do emerytów i rencistów spółki “C” S.A., nie zaś do Koła Emerytów “C”, które we własnym imieniu złożyło skargę konstytucyjną.

Podobnie wyłącznie informacyjny charakter ma wskazane przez skarżącego pismo wicedyrektora Sekretariatu Prezesa Rady Ministrów z 27 czerwca 1997 roku.

Z kolei wskazane przez skarżącego pisma Ministerstwa Skarbu Państwa z 28 kwietnia 1997 r. i 16 maja 1997 r. nie odnoszą się w sposób władczy do praw lub wolności skarżącego. W pismach tych podkreślono natomiast, iż merytoryczną decyzję w zakresie uprawnień do nabycia nieodpłatnie akcji prywatyzowanej spółki “C” podjęło Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy uchwałą z 24 grudnia 1996 r., działając w oparciu o kodeks handlowy. Uchwała taka nie podlega kontroli w trybie postępowania administracyjnego, lecz zgodnie z art. 413 * 1 kodeksu handlowego, może być zaskarżona w postępowaniu sądowym.

Pisma Ministra Skarbu nie mogą więc być traktowane jako decyzje administracyjne, odmawiające weryfikacji uchwały Walnego Zgromadzenia, lecz co najwyżej, jako wyjaśnienie obowiązującego stanu prawnego i przedstawienie opinii Ministerstwa Skarbu Państwa na temat sposobu stosowania przepisów ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Dopóki działanie organów sądowych czy administracyjnych nie przybierze władczego charakteru określającego sytuację prawną konkretnego podmiotu, dopóty nie można jeszcze mówić o określonym w art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ostatecznym rozstrzygnięciu o przysługujących skarżącemu konstytucyjnych prawach, wolnościach lub obowiązkach.

W tym stanie rzeczy należało uznać, iż nie zostały spełnione określone w art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przesłanki merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej, w szczególności zaś wskazane w skardze konstytucyjnej pisma nie miały charakteru ostatecznego rozstrzygnięcia o przysługujących Kołu Emerytów “C” S.A. prawach lub wolnościach konstytucyjnych. W związku z tym, na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 oraz art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643), należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.