32/3/A/2010

POSTANOWIENIE

z dnia 16 marca 2010 r.

Sygn. akt SK 57/08

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Rzepliński - przewodniczący

Maria Gintowt-Jankowicz

Mirosław Granat

Marek Kotlinowski - sprawozdawca

Mirosław Wyrzykowski,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca 2010 r., wniosku pełnomocnika skarżących Marii i Romana Majchrzaków, adwokata Wojciecha Tomczyka, o zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

Pełnomocnik skarżących wraz ze złożeniem skarg konstytucyjnych z 2 stycznia 2008 r. i 9 stycznia 2008 r. wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zasądzenie od Sejmu RP oraz Ministra Finansów na rzecz skarżących zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem także w przypadku nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej.

Postanowieniem z 16 marca 2010 r. Trybunał umorzył postępowanie na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku. To znaczy, że skargi konstytucyjne Marii i Romana Majchrzaków nie zostały uwzględnione.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o TK „Wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną, Trybunał orzeka w drodze postanowienia na rzecz wnoszącego skargę konstytucyjną zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem od organu, który wydał akt normatywny będący przedmiotem skargi konstytucyjnej. W uzasadnionych przypadkach Trybunał może orzec zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem również wówczas, gdy nie uwzględnił skargi konstytucyjnej”. Orzeczenie o zwrocie kosztów postępowania przed Trybunałem mimo nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy jako odstępstwo od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK, zaś przesłanką jego wydania jest zaistnienie „uzasadnionego przypadku”.

Trybunał, rozpoznając wniosek w niniejszej sprawie, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

2