POSTANOWIENIE

z dnia 7 październik 2008 r.

Sygn. akt SK 55/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Adam Jamróz - przewodniczący

Stanisław Biernat

Zbigniew Cieślak

Marian Grzybowski - sprawozdawca

Ewa Łętowska,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 października 2008 r., wniosku pełnomocnika skarżącej, adwokata Marcina Radwana-Röhrenschefa, o orzeczenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

1. Adwokat Marcin Radwan-Röhrenschef, jako pełnomocnik skarżącej Anety Mroczkowskiej wniósł, na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) o orzeczenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym.

2. Postanowieniami z 18 lipca 2007 r. oraz z 7 października 2008 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej skarżącej Anety Mroczkowskiej umorzył, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o TK, postępowanie w sprawie zbadania zgodności art. 398⁹ § 1 pkt 1, 2 i 4 oraz art. 398⁹ § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z powołanymi przepisami Konstytucji.

3. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym: „koszty postępowania przed Trybunałem, z zastrzeżeniem ust. 2, ponosi Skarb Państwa”. Z ust. 2 zdanie pierwsze tego przepisu wynika, że Trybunał Konstytucyjny orzeka zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W uzasadnionych przypadkach Trybunał może orzec zwrot kosztów postępowania również wówczas, gdy nie uwzględnił skargi konstytucyjnej (art. 24 ust. 2 zdanie drugie).

Zwrot kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, że mimo umorzenia postępowania, a więc nawet wtedy, gdy skarga nie mogła zostać skierowana do rozpoznania na rozprawie, istnieje uzasadniona podstawa do zwrotu kosztów.

Trybunał Konstytucyjny, rozpoznając wniosek pełnomocnika skarżącej, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

2