152/4/B/2006

POSTANOWIENIE

z dnia 27 lipca 2006 r.

Sygn. akt Ts 180/05

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski - przewodniczący

Marek Safjan - sprawozdawca

Jerzy Stępień,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 grudnia 2005 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Jadwigi Tyborowskiej-Białeckiej,

p o s t a n a w i a:

umorzyć postępowanie.

UZASADNIENIE:

W dniu 3 października 2005 r. skarżąca wniosła do Trybunału Konstytucyjnego skargę konstytucyjną na „ponaruszane wolności i prawa konstytucyjne oraz ustawowe w rozumieniu art. 87 ust. 1 Konstytucji oraz art. 190 ust. 4 Konstytucji w postępowaniu Sądu Okręgowego w Białymstoku - I Wydział Cywilny (sygn. akt I C 310/02)”, zakończonego wyrokiem z 27 maja 2005 r. Treść nadesłanej skargi stanowił chaotyczny opis szeregu nieprawidłowości, jakich zdaniem skarżącej, dopuściły się organy orzekające w jej sprawie.

Postanowieniem z 14 grudnia 2005 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu. W uzasadnieniu wskazał, iż wysunięte w niej zarzuty zostały skierowane nie przeciwko przepisom ustawy lub innego aktu normatywnego, tylko dotyczyły przede wszystkim prawidłowości podjętego przez orzekający w sprawie sąd wyroku z 27 maja 2005 r., (błędnie oznaczonego w zaskarżonym postanowieniu jako wyrok z 7 maja 2005 r.). Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż zarzuty wysunięte w skardze dotyczyły przede wszystkim sposobu przeprowadzenia postępowania dowodowego w sprawie.

W złożonym na powyższe postanowienie zażaleniu skarżąca wskazuje, iż złożyła skargę na postępowanie „Organów Państwa, orzeczenia Sądów, bezczynność Organów Prokuratury”, wykazując ponownie popełnione przez nie nieprawidłowości. W zakończeniu zażalenia skarżąca stwierdza, iż złożona przez nią skarga jest przedwczesna. Wnosi zatem o zwrot obu kompletów dokumentów przesłanych przy skardze do Trybunału.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym przesłanką umorzenia postępowania na posiedzeniu niejawnym jest cofnięcie wniosku, pytania prawnego lub skargi konstytucyjnej.

W ostatnich zdaniach wniesionego zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 14 grudnia 2005 r. skarżąca stwierdza, iż jej skarga jest przedwczesna, wnosząc równocześnie m.in. o zwrot obu kompletów dokumentów przesłanych przy skardze do Trybunału. Wskazuje to, w ocenie Trybunału Konstytucyjnego, iż skarżąca cofa wniesioną skargę konstytucyjną, co skutkować musi umorzeniem postępowania.

Na marginesie wskazać tylko należy, iż we wniesionym zażaleniu skarżąca nie ustosunkowała się w ogóle do przesłanek odmowy nadania skardze dalszego biegu, ograniczając się tylko do ponownego przedstawienia nieprawidłowości, jakich dopuściły się ograny wymiaru sprawiedliwości wydając w jej sprawie rozstrzygnięcia.

2