Repertorium: | Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu. |
Sygnatura: | Ts 201/04 |
Tytuł: | Postanowienie-Zażalenie z dnia 2005-11-21 |
Publikacja w Z.U. | Z.U. 2005 / 6B / 235 |
235/6B/2005
POSTANOWIENIE
z dnia 21 listopada 2005 r.
Sygn. akt Ts 201/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Niemcewicz - przewodniczący
Adam Jamróz - sprawozdawca
Mirosław Wyrzykowski,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 2005 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Krystyny Hulackiej,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić zażalenia.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej zarzucono, że art. 393 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) jest niezgodny z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji. Postanowieniem z 17 maja 2005 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. W uzasadnieniu wskazano, z powołaniem się na wydane 31 marca 2005 r. w pełnym składzie postanowienie Trybunału Konstytucyjnego o sygn. SK 26/02, że zarzuty skargi odnoszą się do sfery stosowania prawa, co powoduje niedopuszczalność merytorycznego jej rozpoznania.
W zażaleniu skarżąca zarzuciła błąd w ocenie, że skarga nie spełnia wymogów formalnych oraz błąd w przyjęciu, że cytowane wyżej postanowienie z 31 marca 2005 r. stanowi o niedopuszczalności niniejszej skargi konstytucyjnej.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Skarżąca w zażaleniu błędnie zarzuca, jakoby postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 31 marca 2005 r. o sygn. SK 26/02 stanowiło o niedopuszczalności niniejszej skargi konstytucyjnej. Stwierdzenie takie nie zostało sformułowane w zaskarżonym postanowieniu z 17 maja 2005 r. o odmowie nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu. Trybunał Konstytucyjny stwierdził jedynie, że zarzuty podniesione w niniejszej skardze konstytucyjnej były już rozpatrywane w sprawie SK 26/02. Sam fakt uznania w sprawie SK 26/02, że zarzuty te odnoszą się do sfery stosowania prawa, nie przesądza automatycznie o niedopuszczalności niniejszej skargi konstytucyjnej.
Niedopuszczalność ta wynika, z tego, że Trybunał Konstytucyjny dokonał takiej samej, jak w sprawie o sygn. SK 26/02, oceny zarzutów mających uzasadniać niekonstytucyjność art. 393 § 1 k.p.c. Aby nie powtarzać ponownie oceny sformułowanej w postanowieniu wydanym w pełnym składzie, Trybunał Konstytucyjny powołał się na postanowienie z 31 marca 2005 r.
Taki sposób postępowania należy uznać za prawidłowy zarówno, co do sposobu odwołania się do postanowienia z 31 marca 2005 r. o sygn. SK 26/02, jak i samej oceny sformułowanych w niniejszej skardze konstytucyjnej zarzutów.
Mając powyższe na względzie należało nie uwzględnić zażalenia.
dokument | publikacja | Ts 93/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02 |
Z.U. 2012 / 1B / 132 | Ts 93/11 Postanowienie z dnia 2011-07-04 |
Z.U. 2012 / 1B / 131 | Ts 9/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15 |
Z.U. 2012 / 1B / 107 | Ts 9/11 Postanowienie z dnia 2011-04-14 |
Z.U. 2012 / 1B / 106 | Ts 85/11 Postanowienie z dnia 2011-12-05 |
Z.U. 2012 / 1B / 130 |