Repertorium: | Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu. |
Sygnatura: | Ts 71/00 |
Tytuł: | Postanowienie-Zażalenie z dnia 2000-10-06 |
Publikacja w Z.U. | Z.U. 2001 / 6 / 178 |
178
POSTANOWIENIE*
z dnia 6 października 2000 r.
Sygn. Ts 71/00
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Safjan - przewodniczący
Jerzy Stępień - sprawozdawca
Marian Zdyb
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 1 sierpnia 2000 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Zenona P.,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić zażalenia.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Zenona P. z 10 maja 2000 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) zarzucono, iż art. 62 ust. 1 pkt 1c oraz ust. 3, art. 66, art. 69 ust. 1 oraz art. 70 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) są niezgodne z art. 31 ust. 2 oraz art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego zakwestionowane regulacje nie zawierają sankcji związanych z przeprowadzaniem okresowych kontroli przewodów kominowych, a przez to nie gwarantują w sposób dostateczny ochrony zdrowia i życia skarżącego, jak również jego własności.
Skarżący wskazał, iż wyrokiem Sądu Rejonowego dla K.-P. w K. z 13 maja 1997 r. (sygn. akt II K 135/97/P) został skazany za przestępstwo z art. 160 § 1 kodeksu karnego, a wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w K. z 20 sierpnia 1997 r. (sygn. akt IV Ka 626/97), zaś kasacja skarżącego została uznana za oczywiście bezzasadną postanowieniem Sądu Najwyższego z 22 lutego 2000 r. (sygn. akt IV KKN 15/98).
Postanowieniem z 1 sierpnia 2000 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, wskazując iż została ona złożona po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, a ponadto skarżący nie wykazał, że zakwestionowany w skardze konstytucyjnej akt normatywny stanowił podstawę wskazanych w tej skardze orzeczeń sądowych.
Na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego pełnomocnik skarżącego wniósł zażalenie, w którym nie odnosząc się do kwestii przekroczenia terminu do złożenia skargi konstytucyjnej stwierdził jedynie, iż skarżący przedstawił w pismach kierowanych do Trybunału Konstytucyjnego argumenty przemawiające za tym, że kwestionowane przez niego przepisy prawa budowlanego stanowiły podstawę orzeczeń sądowych, z którymi łączy on naruszenie przysługujących mu praw i wolności konstytucyjnych.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Podstawą odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej było przekroczenie dwumiesięcznego terminu do jej złożenia wynikającego z treści art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. W swoim zażaleniu pełnomocnik skarżącego w ogóle nie odniósł się do tej okoliczności. Nie zakwestionował także - sformułowanego w piśmie uzupełniającym skargę konstytucyjną - stwierdzenia, iż niemożliwe jest wykazanie związku normatywnego pomiędzy powołanymi w skardze konstytucyjnej przepisami prawa budowlanego a wskazanymi w niej orzeczeniami sądowymi.
W tym stanie rzeczy, uznając za w pełni uzasadnione postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 1 sierpnia 2000 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, należało nie uwzględniać zażalenia złożonego na to postanowienie.
dokument | publikacja | Ts 93/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02 |
Z.U. 2012 / 1B / 132 | Ts 93/11 Postanowienie z dnia 2011-07-04 |
Z.U. 2012 / 1B / 131 | Ts 9/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15 |
Z.U. 2012 / 1B / 107 | Ts 9/11 Postanowienie z dnia 2011-04-14 |
Z.U. 2012 / 1B / 106 | Ts 85/11 Postanowienie z dnia 2011-12-05 |
Z.U. 2012 / 1B / 130 |