Money.plPrawoOrzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny

Postanowienie-Zażalenie z dnia 1999-02-23 - Ts 135/98
Repertorium:Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu.
Sygnatura:Ts 135/98
Tytuł:Postanowienie-Zażalenie z dnia 1999-02-23
Publikacja w Z.U.Z.U. 1999 / 2 / 29

29

POSTANOWIENIE

z dnia 23 lutego 1999 r.

Sygn. Ts 135/98

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - przewodnicząca

Andrzej Mączyński - sprawozdawca

Jadwiga Skórzewska-Łosiak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia Władysławy W. z 4 grudnia 1998 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 3 listopada 1998 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej wniesionej 29 września 1998 roku.

p o s t a n a w i :a

nie uwzględnić zażalenia.

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej Władysławy W. zarzucono niezgodność:

- ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich w całości (Dz.U. Nr 21, poz. 123 ze zm.) z art. 80 i 208 Konstytucji RP;

- art. 7 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 93, poz. 569) z art. 32, 33 i 67 Konstytucji RP,

- art. 327 § 2 kpc z art. 78 i 79 Konstytucji RP,

- art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. Nr 7, poz. 25) z art. 2 i 31 Konstytucji RP.

Do skargi załączono m.in. postanowienie Sądu Wojewódzkiego w K. z 25 maja 1998 r., odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia apelacji od wyroku tegoż Sądu z 5 marca 1998 roku.

Postanowieniem z 3 listopada 1998 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania biegu skardze konstytucyjnej. W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, że skarżący nie wyczerpał przysługującego mu toku instancji, albowiem nie złożywszy w przepisowym terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia pozbawił się możliwości wniesienia apelacji od niekorzystnego dla niego wyroku. Wyjaśniono także, że Trybunał Konstytucyjny nie jest powołany do oceny zasadności stanowiska zajętego przez rozstrzygający sprawę skarżącego Sąd Wojewódzki. Na postanowienie to skarżący wniósł zażalenie, datowane 4 grudnia 1998 roku.

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

Ani w zażaleniu, ani w uzupełniającym je piśmie z 5 grudnia 1998 r. skarżący nie zawarł danych podważających prawidłowość ustaleń dokonanych w uzasadnieniu postanowienia z 3 listopada 1998 roku.

Trybunał Konstytucyjny podziela stanowisko, według którego w sytuacji, gdy kończące sprawę orzeczenie stało się prawomocne wskutek tego, że skarżący nie zachował terminu do wniesienia przysługującego mu środka odwoławczego, nie jest spełniona przewidziana w art. 46 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym przesłanka “wyczerpania toku instancyjnego”. W tej sytuacji nie ma znaczenia, który z zaskarżonych przepisów ustawowych stanowił podstawę niekorzystnego dla skarżącej rozstrzygnięcia.

Nadto Trybunał Konstytucyjny wziął pod uwagę fakt, że skarga konstytucyjna została wniesiona po upływie dwumiesięcznego terminu, przewidzianego w powołanym wyżej art. 46 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.

W tym stanie rzeczy brak warunków do merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej.

Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - inne orzeczenia:
dokumentpublikacja
Ts 93/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02
 
Z.U. 2012 / 1B / 132
Ts 93/11   Postanowienie z dnia 2011-07-04
 
Z.U. 2012 / 1B / 131
Ts 9/11   Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15
 
Z.U. 2012 / 1B / 107
Ts 9/11   Postanowienie z dnia 2011-04-14
 
Z.U. 2012 / 1B / 106
Ts 85/11   Postanowienie z dnia 2011-12-05
 
Z.U. 2012 / 1B / 130
  • Adres publikacyjny: