Wyrok SN - III RN 185/98
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:III RN 185/98
Typ:Wyrok SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 2000/4/129
Data wydania:1999-04-09

Wyrok z dnia 9 kwietnia 1999 r.
III RN 185/98

W przypadku odprawy celnej czasowej dwuletni termin przedawnienia
wymiaru należności celnych rozpoczyna się z upływem ustalonego terminu
wywozu za granicę towaru będącego przedmiotem czasowego przywozu.


Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski.

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara
Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 1999 r. sprawy ze skargi Barbary K.
na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 30 kwietnia 1996 r. [...] w
przedmiocie wymiaru cła, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości
[...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w
Gdańsku z dnia 6 lutego 1998 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Admi-
nistracyjnemu-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania.

U z a s a d n i e n i e


Zaskarżonym rewizją nadzwyczajną Ministra Sprawiedliwości wyrokiem z dnia
6 lutego 1998 r. Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku
stwierdził nieważność decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 30 kwietnia 1996
r. oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w G. z dnia 22 kwietnia
1995 r. uznającej odprawę celną czasową z dnia 25 listopada 1992 r. należącego do
Barbary K. towaru (tkanin i dodatków krawieckich) za odprawę celną ostateczną i
wymierzającej należności celne w łącznej kwocie 7.455,00 zł.

Podstawę tego wyroku stanowi ustalenie, że zaskarżone decyzje wymierzają-
ce należności celne zostały wydane z rażącym naruszeniem wynikającej z art. 83
ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r.
Nr 71, poz. 312 ze zm.) zasady przedawnienia wymiaru należności celnych po upły-
wie 2 lat od dnia, w którym powstał obowiązek ich uiszczenia. Według NSA sytuacja
taka zachodzi w rozpatrywanej sprawie, skoro odprawa czasowa nastąpiła w dniu 25
listopada 1992 r., a - jak twierdzą organy celne - strona nie dopełniła warunków od-
prawy czasowej. Zdaniem NSA, należy przyjąć, że odprawa ta - zgodnie z art. 18
Prawa celnego - stała się odprawą ostateczną już od dnia 25 listopada 1992 r. Od
dnia następnego zatem po tym terminie biegł dwuletni termin przedawnienia, który
upłynął z dniem 26 listopada 1994 r. Decyzja celna z dnia 22 kwietnia 1995 r. wyda-
na po upływie przedawnienia jest nieważna w myśl art. 156 § 1 pkt 2 KPA. Przyjmu-
jąc taką podstawę rozstrzygnięcia NSA nie rozpatrywał zgłoszonych w skardze za-
rzutów dotyczących błędnego - zdaniem skarżącej - ustalenia organów celnych, że
nie dokonała ona wywozu towarów za granicę z zachowaniem warunków odprawy
celnej czasowej.

Minister Sprawiedliwości zarzucił powyższemu wyrokowi rażące naruszenie
art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
(Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) oraz art. 83 ust. 1 w związku z art. 18 ustawy z dnia
28 grudnia 1989 r. Prawo celne.

Według Ministra Sprawiedliwości Naczelny Sąd Administracyjny z rażącym
naruszeniem zasad odprawy celnej czasowej określił termin przedawnienia wymiaru
przedmiotowych należności celnych po upływie 2 lat od dnia dokonania tej odprawy
chociaż określony został wówczas termin powrotnego wywozu za granicę do dnia 30
kwietnia 1993 r. Dopiero po tym dniu określającym obowiązek wywiezienia towaru
powstał obowiązek zapłaty cła i od tej daty należy liczyć upływ dwuletniego terminu
przedawnienia określonego w art. 83 ust. 1 Prawa celnego.

Wniosek rewizji nadzwyczajnej zawierał żądanie uchylenia zaskarżonego wy-
roku i oddalenia skargi.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Naczelny Sąd Administracyjny wziął pod uwagę wyłącznie daty czynności cel-
nych, tj. datę odprawy celnej warunkowej (25 listopada 1992 r.) i datę decyzji o wy-
miarze cła (22 kwietnia 1995 r.). Stwierdzenie, że między wymienionymi czynnoś-
ciami upłynęło więcej niż 2 lata doprowadziło NSA do oceny, że należności celne
zostały wymierzone z naruszeniem określonego w art. 83 ust. 1 Prawa celnego za-
kazu wydania decyzji w sprawie wymiaru należności celnych.

Zasadnie zarzucił Minister Sprawiedliwości rażące naruszenie wskazanych
przepisów prawa materialnego, gdyż błędne było utożsamienie w zaskarżonym wyro-
ku daty wydania decyzji o odprawie czasowej z początkiem biegu dwuletniego termi-
nu, o którym mowa w art. 83 ust. 1 Prawa celnego. Stosownie bowiem do tego prze-
pisu początkowym dniem przedmiotowego terminu jest dzień, w którym powstał obo-
wiązek uiszczenia należności celnych. W przypadku zaś odprawy celnej czasowej -
stosownie do art. 18 i art. 68 ust. 2 Prawa celnego - zobowiązanie do uiszczenia cła
przywozowego (opłaty manipulacyjnej dodatkowej) powstaje jeżeli w ustalonym ter-
minie podmiot zobowiązany nie wywiózł z powrotem za granicę towaru będącego
przedmiotem czasowego przywozu. W przedmiotowej sprawie termin wywozu został
ustalony w decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru na polski obszar celny na dzień
30 kwietnia 1993 r. W stosunku do tego terminu do dnia podjęcia decyzji o wymiarze
cła (22 kwietnia 1995 r.) nie upłynąłby jeszcze dwuletni termin, o którym mowa w art.
83 ust. 1 Prawa celnego.

W konsekwencji przyjęcia wadliwych założeń co do wskazanych przepisów
prawa materialnego Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznał zarzutów przeds-
tawionych w skardze na zaskarżoną decyzję. Powoduje to konieczność uchylenia
wyroku wobec usprawiedliwionej podstawy rewizji nadzwyczajnej i przekazania
sprawy do ponownego rozpoznania (art. 39313 § 1 KPC w związku z art. 10 ustawy z
dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego... Dz.U. Nr 43, poz.
189 ze zm.).
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] III RN 135/03   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/16/274
2003-12-12 
[IA] III RN 45/03   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/11/185
2003-07-22 
[IA] III RN 36/03   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/12/201
2003-07-31 
[IA] III RN 17/03   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/11/186
2003-07-31 
[IA] III RN 12/03   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/13/218
2003-08-12 
  • Adres publikacyjny: