Wyrok SN - I PRN 85/95
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:I PRN 85/95
Typ:Wyrok SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/1/9
Orzecznictwo Sądów Polskich 1997/7 - 8/337-339
Data wydania:1996-01-16
Wyrok z dnia 16 stycznia 1996 r.
I PRN 85/95

W okresie przed rejestracją związku zawodowego organem uprawnionym
do reprezentowania nowo powstałego związku zawodowego jest komitet
założycielski i tylko jego członkowie korzystają z ochrony przed rozwiązaniem
stosunku pracy przewidzianej w art. 32 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 23
maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.). Ochrona
stosunku pracy pracowników wybranych w tym czasie na członków zarządu lub
komisji rewizyjnej nowo powstałego związku zawodowego rozpoczyna się od
dnia rejestracji związku.


Przewodniczący SSN: Józef Iwulski, Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski,
Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca),

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 1996 r. sprawy z powództwa
Zbigniewa R. przeciwko Państwowemu Przedsiębiorstwu Użyteczności Publicznej
"P.P.", Zakład Transportu Samochodowego [...] w W. o przywrócenie do pracy, na
skutek rewizji nadzwyczajnej Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych od
wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z
dnia 20 marca 1995 r., [...]

u c h y l i ł zaskarżony wyrok w punktach 1 i 3 oraz poprzedzający go wyrok
Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Sądu Pracy z dnia 29 marca 1994 r. w punkcie
2 w części zasądzającej na rzecz powoda od pozwanego Przedsiębiorstwa wy-
nagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie przekraczającej 1.627,65 zł
(jeden tysiąc sześćset dwadzieścia siedem złotych i 65/100) i w tym zakresie przekazał
sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi-Sądowi Pracy do ponownego
rozpoznania, pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania rewizyjnego.


U z a s a d n i e n i e

Powód Zbigniew R. powołując się na ochronę jego stosunku pracy wynikającą z
art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych wniósł o
przywrócenie go do pracy w Państwowym Przedsiębiorstwie Użyteczności Publicznej
"P.P." - Zakład Transportu Samochodowego [...] w W. i o zasądzenie wynagrodzenia za
czas pozostawania bez pracy w kwocie 15.150.000 zł z odsetkami, to jest za okres 3
miesięcy.
Uzasadniając powyższe roszczenia powód podał, że w dniu 14 grudnia 1992 r.
został wybrany przewodniczącym Komisji Rewizyjnej nowo powstałego w zakładzie
pracy Związku Zawodowego Pracowników Transportu Samochodowego, tymczasem
dyrektor zakładu pracy bez zgody tego Związku dokonał rozwiązania umowy o pracę
bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 KP. Nastąpiło to dnia 25 stycznia 1993 r.
Poza tym pismo o rozwiązaniu umowy o pracę nie wskazywało przyczyny uzasad-
niającej decyzję zakładu pracy.
Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa wyjaśniając, że przyczyną
rozwiązania umowy o pracę było nienależyte wykonywanie obowiązków pracowniczych
przez powoda, gdy zaś chodzi o zgodę na rozwiązanie umowy o pracę, uzyskała ją od
Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność", gdyż ten Związek działał na terenie zakładu
pracy.
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy dla Warszawy Pragi wyrokiem z dnia 29 marca 1994 r.
przywrócił Zbigniewa R. do pracy w pozwanym Przedsiębiorstwie na poprzednich
warunkach i zasądził wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy w kwocie
77.222.950 zł, pod warunkiem podjęcia pracy.
Sąd I instancji ustalił, że powód podjął pracę w pozwanym Przedsiębiorstwie dnia
6 czerwca 1988 r., a ostatnio pracował na stanowisku kierownika stacji obsługi. W dniu
14 grudnia 1992 r. powstał w pozwanym Przedsiębiorstwie - obok istniejącego już
Związku Zawodowego NSZZ "Solidarność" - Związek Zawodowy Transportu
Samochodowego, który na posiedzeniu tego samego dnia wyłonił Zarząd i Komisję
Rewizyjną. Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został powód. Nowy Związek Zawo-
dowy został zarejestrowany dnia 22 stycznia 1993 r. Pismem z tej samej daty strona
pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP nie
podając przyczyny swej decyzji. Nie zwróciła się również do zarządu nowo powstałego
Związku Zawodowego o zgodę na rozwiązanie z powodem umowy o pracę. Są to
uchybienia, które w myśl art. 56 KP uzasadniają roszczenie o przywrócenie do pracy i
zasądzenie wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy. Wprawdzie przez
kilka lat powód był członkiem Związku Zawodowego NSZZ "Solidarność", lecz w dniu 14
grudnia 1992 r. zrezygnował z przynależności do tego Związku, o czym zawiadomił tego
samego dnia stosownym pismem, które złożył w siedzibie Związku w obecności
przewodniczącego i innych członków. Również dyrektor strony pozwanej Krystyna S.
została formalnie zawiadomiona przez przewodniczącego zarządu zakładowej
organizacji nowego Związku Zawodowego Jerzego D. o powstaniu tego Związku i o
składzie jego organów, a także około 15 stycznia 1993 r. otrzymała teczkę z
odpowiednią dokumentacją.
Zdaniem Sądu Rejonowego, skoro w dniu rozwiązania stosunku pracy powód był
członkiem i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Związku Zawodowego Pracowników
Transportu Samochodowego, a nie członkiem Związku Zawodowego "Solidarność",
niedopuszczalne było rozwiązanie umowy o pracę bez zgody Związku, do którego
powód należał. Okoliczność, że rejestracja tego Związku nastąpiła później, nie ma
znaczenia z punktu widzenia ochrony stosunku pracy pracownika będącego członkiem
zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie roz-
poznając rewizję od wyroku Sądu I instancji złożoną przez stronę pozwaną, w wyroku z
dnia 20 marca 1995 r. uznał, że powód nie korzysta z ochrony przewidzianej w art. 32
ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 334),
gdyż Związek Zawodowy Pracowników Transportu Samochodowego nie był za-
rejestrowany, a zatem nie miał osobowości prawnej w dniu rozwiązania z powodem
umowy o pracę. Ochrona taka przysługiwałaby powodowi wtedy, gdyby był członkiem
komitetu założycielskiego i mogłaby trwać nie dłużej niż 6 miesięcy. Gdy zaś chodzi o
ochronę członków komisji rewizyjnej lub zarządu zakładowej organizacji związkowej, to
przysługuje ona dopiero od dnia rejestracji danego związku zawodowego.
Wychodząc z tych założeń Sąd Wojewódzki zmienił zaskarżony wyrok w części
zasądzającej na rzecz powoda wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w ten
sposób, że zasądzoną kwotę 77.222.950 zł obniżył do 1.627,65 zł (nowych) i oddalił
rewizję w pozostałej części. Wymieniona kwota odpowiada wynagrodzeniu za 3
miesiące pozostawania bez pracy, a jej zasądzenie wynika z faktu, że rozwiązanie z
powodem umowy o pracę w trybie natychmiastowym było wadliwe ze względu na
niemożność przypisania postępowania, które stanowiłoby ciężkie naruszenie
obowiązków pracowniczych.
Od wymienionego wyroku wniosło rewizję nadzwyczajną Ogólnopolskie Poro-
zumienie Związków Zawodowych domagając się zmiany wyroku w części uwzględ-
niającej rewizję strony pozwanej, tj. w części oddalającej powództwo o zapłatę kwoty
60.946,450 zł - przez oddalenie tej rewizji w całości.
Zdaniem wnoszącego rewizję nadzwyczajną, ochrona stosunku pracy pracow-
nika będącego członkiem zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji
związkowej rozpoczyna się od dnia powstania danego związku zawodowego, a więc od
dnia podjęcia uchwały o jego utworzeniu, nie zaś od daty rejestracji związku i nabycia
przezeń osobowości prawnej. Tym samym, skoro powód od dnia 14 grudnia 1992 r. był
przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Związku Zawodowego Pracowników Transportu
Samochodowego, do rozwiązania umowy o pracę konieczne było zastosowanie art. 32
ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, natomiast pominięcie trybu uzyskania zgody
na to rozwiązanie sprawia, że wypowiedzenie narusza przepisy prawa i oprócz
roszczenia o przywrócenie do pracy daje powodowi roszczenie o wynagrodzenie za
cały czas pozostawania bez pracy, stosownie do art. 57 § 2 KP.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Rewizja nadzwyczajna podlega uwzględnieniu, choć z innych przyczyn niż w niej
wskazane.
1. Jest w sprawie niesporne, że na mocy uchwały z dnia 14 grudnia 1992 r.
powstał w pozwanym zakładzie pracy Związek Zawodowy Pracowników Transportu
Samochodowego. W tym samym dniu został wybrany Komitet Założycielski oraz uch-
walony statut Związku. Obecni na zebraniu pracownicy podjęli również uchwałę o upo-
ważnieniu Komitetu Założycielskiego do dokonania rejestracji Związku. Powód Zbigniew
R. nie został wybrany na członka Komitetu Założycielskiego. Został natomiast wybrany
na członka Komisji Rewizyjnej (przewodniczącego). Na tymże zebraniu został bowiem
dokonany także wybór władz Związku Zawodowego, tj. przewodniczącego, zarządu i
komisji rewizyjnej. W dniu 17 grudnia 1992 r. Komitet Założycielski nowo powstałego
Związku Zawodowego upoważnił - między innymi powoda - do reprezentowania
Komitetu w postępowaniu rejestrowym przed Sądem Wojewódzkim w Warszawie. Jest
również niesporne, że w dniu 22 stycznia 1993 r. w Sądzie Wojewódzkim - Wydział
Cywilny i Rejestrowy w sprawie VII Ns.Rej. ZZ 259/92 został zarejestrowany Związek
Zawodowy Pracowników Transportu Samochodowego w Warszawie.
Istotne dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy zagadnienie sprowadza się do
pytania, od jakiej chwili powód, jako członek Komisji Rewizyjnej, korzystał ze szcze-
gólnej ochrony przed rozwiązaniem stosunku pracy przewidzianej w art. 32 ust. 1
ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze
zm.) dla członków zarządu i komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej. Nowo
powstały Związek Zawodowy został bowiem zarejestrowany dnia 22 stycznia 1993 r.,
natomiast wybór powoda na członka Komisji Rewizyjnej nastąpił na zebraniu
pracowników-założycieli Związku w dniu 14 grudnia 1992 r., kiedy to wybrano jedno-
cześnie Komitet Założycielski i organy Związku Zawodowego, w tym także Komisję
Rewizyjną. Inaczej mówiąc, chodzi w sprawie o to, czy istnieje ochrona trwałości
stosunku pracy członka komisji rewizyjnej (zarządu zakładowej organizacji związkowej)
wtedy, gdy nie nastąpiła jeszcze rejestracja związku i gdy w imieniu związku działa
komitet założycielski.
Udzielenie odpowiedzi na powyższe zagadnienie wymaga uprzedniego roz-
ważenia, jaką rolę spełnia komitet założycielski nowo powstałego związku zawodowego
oraz jakie znaczenie ma rejestracja związku zawodowego z punktu widzenia ochrony
stosunku pracy członków jego statutowych organów.
Zgodnie z rozdziałem 2 pod nazwą "Tworzenie związków zawodowych" ustawy z
dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.)
tworzenie związku zawodowego odbywa się etapami. Pierwszy z nich stanowi podjęcie
uchwały o powstaniu związku zawodowego przez co najmniej 10 osób uprawnionych do
tworzenia związków zawodowych, uchwalenie przez te osoby statutu i wybór komitetu
założycielskiego (art. 12 ust. 1 i 2 ustawy). Drugim etapem jest złożenie przez komitet
założycielski lub przez osoby przezeń uprawnione wniosku o zarejestrowanie związku
we właściwym sądzie wojewódzkim (art. 14 ust. 1 ustawy i § 6 ust. 1 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie postępowania dotyczącego
rejestracji związków zawodowych - Dz. U. Nr 77, poz. 340). Po wpisaniu związku do
rejestru rozpoczyna się kolejny etap, w którym sam związek zawodowy składa wniosek
o wpis do rejestru osób wybranych zgodnie ze statutem do organu uprawnionego do
reprezentowania związku. Wniosek ten powinien być złożony w ciągu 14 dni od wyboru
organu uprawnionego do reprezentowania związku (§ 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia).
Z powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 sierpnia
1991 r. również wynika, że do wniosku o wpis związku zawodowego do rejestru,
którego złożenie należy do komitetu założycielskiego (lub do osób przez niego upoważ-
nionych), powinny być dołączone: uchwała o założeniu związku, wykaz osób wcho-
dzących w skład komitetu założycielskiego i statut związku (§ 6 pkt 1 i 2). Sam wniosek
powinien zawierać między innymi informację o liczbie założycieli oraz podpisy członków
komitetu założycielskiego (§ 6 pkt 1). Powyższa regulacja, a w szczególności
przyznanie komitetowi założycielskiemu uprawnienia do złożenia wniosku o rejestrację,
są konsekwencją nadania komitetowi założycielskiemu przez prawodawcę statusu
organu upoważnionego do reprezentowania związku (§ 5). Z przepisów rozporządzenia
nie wynika przy tym, by na tym etapie tworzenia się związku zawodowego powstawały i
działały inne organy, którym przepisy nadałyby znaczenie prawne. O wyłącznej roli
komitetu założycielskiego jako organu uprawnionego do reprezentowania związku w
okresie przed rejestracją związku świadczy także sankcja przewidziana w art. 14 ust. 1
ustawy za niezłożenie przez komitet założycielski w ustawowym terminie 30 dni wniosku
o rejestrację. Mianowicie w takiej sytuacji uchwała o utworzeniu związku zawodowego
traci moc. Jest niewątpliwe, że tego rodzaju konsekwencje mogą wynikać tylko z
niedotrzymania terminu przez organ działający w imieniu związku, a nie jakikolwiek
inny.
Przede wszystkim jednak zwraca uwagę konstrukcja przepisu art. 32 ustawy o
związkach zawodowych, w którym ochrona członków komitetu założycielskiego została
ujęta oddzielnie (§ 3) od ochrony członków zarządu i komisji rewizyjnej zakładowej
organizacji związkowej (§ 1), choć zakres przedmiotowy ochrony jest taki sam.
Charakterystyczne jest zwłaszcza unormowanie czasu trwania ochrony. Według bo-
wiem ust. 3 art. 32 ustawy ochrona członka komitetu założycielskiego rozpoczyna się
od dnia utworzenia komitetu i trwa przez okres 6 miesięcy, natomiast stosownie do ust.
1 art. 32 ustawy ochrona członka zarządu i komisji rewizyjnej rozpoczyna się od dnia
uzyskania przez niego mandatu i trwa do wygaśnięcia mandatu, a także w okresie roku
po tym fakcie.
Powyższy sposób regulacji w powiązaniu z kolejnością poszczególnych etapów
powstawania związku zawodowego przemawia na rzecz wniosku, że okresy ochrony
podmiotów nią objętych nie trwają jednocześnie. Czas ochrony członków komitetu
założycielskiego jest wcześniejszy w stosunku do czasu ochrony członków zarządu i
komisji rewizyjnej, który następuje dopiero po nim. Na tle omawianych przepisów rysuje
się więc dość wyraźnie założenie ustawodawcy, w myśl którego komitet założycielski
ma działać wtedy, gdy jeszcze nie działają organy statutowe. W związku z tym trzeba
też stwierdzić, że dopóki działa komitet założycielski, którego członkowie podlegają
ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy, dopóty nie jest możliwa ochrona
członków innych organów, tj. członków zarządu i komisji rewizyjnej zakładowej
organizacji związkowej, choćby ich wybór formalnie nastąpił. Zadaniem komitetu
założycielskiego wynikającym jednoznacznie z omawianych przepisów ustawy o
związkach zawodowych i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 sierpnia
1991 r. jest doprowadzenie do rejestracji związku zawodowego i statutu określającego
jego organy. Jeżeli to nastąpi, działalność komitetu założycielskiego ustaje, a w jego
miejsce pojawiają się organy uprawnione do reprezentowania związku wskazane w
statucie. Z tego właśnie względu ważna jest data rejestracji związku zawodowego, a nie
data nabycia przezeń osobowości prawnej. Data ta oddziela bowiem czas ochrony
stosunku pracy członków komitetu założycielskiego od czasu ochrony stosunku pracy
członków zarządu i komisji rewizyjnej.
Na rzecz przedstawionego stanowiska przemawia ponadto argument wypły-
wający z celu, dla którego ustawodawca wprowadził szczególną ochronę pracowników
pełniących określone funkcje w organach związku zawodowego. Jest przecież
oczywiste, że zadania, jakie stoją przed związkami zawodowymi, rodzą niejednokrotnie
konflikty i nieporozumienia między kierownictwem zakładu pracy a pracownikami -
"działaczami związkowymi". Są to dla zakładu pracy zjawiska niepożądane, które mogą
wzbudzać chęć zwalniania tych pracowników z pracy, pomijania w nagrodach,
awansach itp. Dlatego właśnie, by takim sytuacjom zapobiegać, w art. 32 ustawy o
związkach zawodowych ustawodawca wprowadził szczególną ochronę stosunku pracy
tych osób. Można więc zasadnie twierdzić, że skoro ujemne dla pracownika kon-
sekwencje wiążą się z faktem jego działalności w komitecie założycielskim jako organie
reprezentującym związek zawodowy, to tylko członkom tego organu przysługuje
szczególna ochrona przed rozwiązaniem stosunku pracy. Przyznanie jej pracownikom,
którzy przed rejestracją związku zawodowego zostali wybrani do organów wskazanych
w statucie, nie ma racjonalnego uzasadnienia. Do czasu rejestracji związku
zawodowego nie działają bowiem poza komitetem założycielskim inne jego organy.
Podsumowując tę część rozważań należy stwierdzić, że przed dniem zarejes-
trowania Związku Zawodowego Pracowników Transportu Samochodowego w
Warszawie, powodowi, jako członkowi Komisji Rewizyjnej tego Związku, nie przysług-
iwała szczególna ochrona stosunku pracy przewidziana w art. 32 ust. 1 ustawy o
związkach zawodowych.
2. Przedstawiony wyżej pogląd jest co do jego skutków zbieżny ze stanowiskiem
Sądu Wojewódzkiego zawartym w zaskarżonym wyroku, a odmienny od stanowiska
wyrażonego w rewizji nadzwyczajnej. Mimo to rewizja podlega uwzględnieniu. Z art.
420 § 1 KPC wynika bowiem, że Sąd Najwyższy nie jest związany podstawami rewizji
nadzwyczajnej, co oznacza, że w razie dostrzeżenia rażących uchybień w zakresie
prawa materialnego lub przepisów o postępowaniu Sąd Najwyższy ma prawo rozważyć
je, ocenić i orzec stosownie do art. 421 i art. 422 KPC.
W rozpoznawanej sprawie budzą zastrzeżenia ustalenia dotyczące daty roz-
wiązania z powodem stosunku pracy. Sąd Rejonowy przyjmując, że nastąpiło to "pis-
mem z dnia 22 stycznia 1993 r. i z tym dniem" nie wskazał, na jakich dowodach oparł
swoje ustalenie oraz jak ocenił dowody. Tymczasem w myśl art. 328 § 2 KPC uza-
sadnienie wyroku powinno podawać fakty, które sąd uznał za udowodnione, dowody, na
których się oparł i przyczyny, dla których odmówił wiarygodności innym dowodom.
Wprawdzie pismo strony pozwanej z dnia 22 stycznia 1993 r. zawiera jej oświadczenie
o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę z tym dniem, jednak nie ulega przecież
wątpliwości, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, tak jak i oświadczenie o
rozwiązaniu stosunku pracy w trybie niezwłocznym, staje się skuteczne z chwilą, w
której dotarło do adresata. Ta zaś chwila w przedmiotowej sprawie jest niejasna.
Z zeznań świadków Krystyny R. i Zdzisławy J. wynika, że dnia 22 stycznia 1993
r. rano dyrektor strony pozwanej poprosiła do swego gabinetu powoda i zapytała go,
"czy wie, jaka była sytuacja z akumulatorami" oraz oznajmiła, że "jest zmuszona
rozwiązać umowę o pracę dyscyplinarnie", na co powód zareagował wyjściem z pokoju.
Nie wręczyła mu jednak pisma o rozwiązaniu umowy, a z relacji świadka Remigiusza T.
wynika, że powód jedynie "mógł wnioskować, że jest zwolniony dyscyplinarnie". Taką
wersję przebiegu rozprawy podał też powód. Z jego przesłuchania w charakterze strony
bowiem wynika, że dyrektor strony pozwanej oznajmiła mu, że za zaniedbania w
gospodarce akumulatorami "będzie z nim rozwiązana umowa o pracę w trybie
dyscyplinarnym", zastrzegł jednak, że po wypowiedzeniu tych słów dyrektor opuściła
gabinet udając się do telefonu w innym pokoju, po czym do nawiązania rozmowy już nie
doszło, gdyż powód po odczekaniu kilku minut - udał się do Sądu Wojewódzkiego na
posiedzenie wyznaczone dla rejestracji Związku Zawodowego. Fakt przerwania
rozmowy z powodem i opuszczenia gabinetu potwierdziła świadek Krystyna R., a także
sama dyrektor Krystyna S. Według wyjaśnień powoda w charakterze strony, dyrektor
nie złożyła mu oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę, natomiast z przesłuchania
Krystyny S. w charakterze strony wynika, że dyrektor przeczytała powodowi treść pisma
z dnia 22 stycznia 1993 r. Zeznania świadków na ten temat są rozbieżne i dość
niejasne. Na przykład Krystyna R. oświadczyła, że "w tym dniu dyrektor na pewno miała
w ręku pismo rozwiązujące umowę o pracę" i to w taki sposób, że "powód mógł
zapoznać się z jego treścią", lecz nie stwierdziła, że pismo to było powodowi odczytane.
Natomiast świadek Zdzisława J., która była w gabinecie podczas rozmowy dyrektor
Krystyny S. z powodem, nie zeznała nic na temat odczytania treści pisma stwierdzając
tylko, że jego wręczenie było niemożliwe, gdyż "powód wyszedł, co oznacza, że
odmówił przyjęcia". Relacja świadka Zdzisławy J. jest sprzeczna z zeznaniami świadka
Krystyny R., która wyjaśniła, że przyczyną niewręczenia powodowi pisma była
konieczność opuszczenia gabinetu przez dyrektor Krystynę S.
Z analizy treści wymienionych dowodów wynika zatem, że na temat daty złożenia
powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę istnieją rozbieżne zeznania
świadków i wyjaśnienia stron. Wymagało to od Sądu Rejonowego dokonania wnikliwej
ich oceny (art. 233 § 1 KPC) i wszechstronnego rozważenia wszystkich istotnych
okoliczności sprawy. Sąd Rejonowy uchybił powyższemu obowiązkowi, czym naruszył
art. 3 § 2 KPC oraz art. 316 § 1 KPC, natomiast Sąd Wojewódzki zaakceptował ten stan
rzeczy. Prawidłowe ustalenie daty rozwiązania stosunku pracy jest dlatego ważne, że
jeżeli nastąpiło dnia 25 stycznia 1993 r., powód byłby objęty szczególną ochroną
przewidzianą w art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, jeżeli natomiast dnia 22
stycznia 1993 r. - nie korzystałby z ochrony wynikającej z tego przepisu.
W celu wyjaśnienia tej istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności konieczne
stało się uchylenie wyroku Sądu Wojewódzkiego w punktach I i II oraz poprzedzającego
go wyroku Sądu Rejonowego w punkcie 2 w części zasądzającej na rzecz powoda
wynagrodzenie przekraczające kwotę 1.627.65 zł. (odpowiadającą wynagrodzeniu za
czas pozostawania bez pracy przez 3 miesiące) i przekazanie sprawy Sądowi I instancji
do ponownego rozpoznania (art. 422 § 2 KPC).

========================================

Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] I PRN 118/96   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/6/95
1996-08-21 
[IA] I PRN 103/96   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/6/93
1996-07-11 
[IA] I PRN 101/96   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/11/190
1996-11-07 
[IA] I PRN 99/96   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/9/151 Prawo Pracy 1997/3/34
1996-10-30 
[IA] I PRN 98/96   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1997/9/150
1996-10-30 
  • Adres publikacyjny: