Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r.
I PKN 712/00

Nauczycielowi mianowanemu, przeniesionemu na własną prośbę lub za
jego zgodą do innej szkoły nie przysługuje odprawa, o której mowa w art. 20
ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst:
Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), także wówczas, gdy szkoła, w której był
zatrudniony przed przeniesieniem, uległa likwidacji.


Przewodniczący SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2001 r. sprawy z powódz-
twa Hanny K. przeciwko Urzędowi Gminy i Miasta w D. o odprawę pieniężną i wyna-
grodzenie, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Radomiu z dnia 25 maja 2000 r. [...]

o d d a l i ł kasację,
zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 100 (sto) zł tytułem
zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

U z a s a d n i e n i e


Wyrokiem z dnia 10 grudnia 1999 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Przysusze
oddalił powództwo Hanny K. (nauczyciela mianowanego przeciwko) Urzędowi Gminy
i Miasta w D. o odprawę pieniężną z tytułu rozwiązania stosunku pracy z powodu li-
kwidacji Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w D. Sąd ustalił, że dnia 14 maja 1999
r. powódka, będąc mianowanym nauczycielem Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1
w D. złożyła do dyrektora Publicznej Szkoły Nr 2 w D. prośbę o przeniesienie jej do
tej Szkoły od dnia 1 września 1999 r., zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycz-
nia 1982 r. Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.)
i prośba ta została uwzględniona. Nie nastąpiło zatem rozwiązanie stosunku pracy w
warunkach, o jakich mowa w przepisie art. 20 ust. 1 i 2 Karty Nauczyciela, przeto żą-
danie odprawy pieniężnej nie znajduje uzasadnienia.

Stanowisko Sądu Rejonowego podzielił Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Radomiu, który wyrokiem z dnia 25 maja 2000 r. oddalił apela-
cję powódki.

Kasacja powódki zarzuca powyższemu wyrokowi naruszenie prawa material-
nego - art. 20 ust. 1 i 2 Karty Nauczyciela.


Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:


Kasacja jest nieuzasadniona i podlega oddaleniu. Zauważyć przede wszyst-
kim należy, że zgodnie z art. 39311 KPC Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w jej
granicach, a to oznacza, iż zgłoszenie jedynie zarzutów naruszenia prawa material-
nego powoduje, że Sąd Najwyższy związany jest ustalonym w sprawie stanem fak-
tycznym. Z kolei z ustaleń faktycznych dokonanych w przedmiotowej sprawie wynika,
że zmiana zatrudnienia powódki nastąpiła na jej własną prośbę (art. 18 ust. 1 Karty
Nauczyciela). Przepis ten nie przewiduje dla nauczyciela przenoszonego na własną
prośbę odprawy pieniężnej. Odprawę taką przewiduje przepis art. 20 ust. 2 Karty
Nauczyciela, jednakże w sytuacji, gdy dyrektor szkoły rozwiązuje z nauczycielem
mianowanym stosunek pracy na jego wniosek z powodu likwidacji szkoły. Celem ta-
kiego uregulowania prawnego jest złagodzenie sytuacji nauczyciela, który z powodu
likwidacji szkoły traci w ogóle pracę. Odprawa taka nie przysługuje już wówczas, gdy
z powodu likwidacji szkoły nauczyciel przenoszony jest w stan nieczynny, podczas
którego zachowuje prawo do wynagrodzenia do czasu rozwiązania stosunku pracy; z
upływem sześciomiesięcznego pozostawania w stanie nieczynnym stosunek pracy
wygasa. Tymczasem przeniesienie nauczyciela mianowanego na jego własną
prośbę nie powoduje, ani rozwiązania ani wygaśnięcia stosunku pracy (zmienia się
tylko pracodawca), zachowane zostaje zatem źródło egzystencji z tytułu zatrudnie-
nia, wobec czego brak jest tego celu, jakiemu służy odprawa z art. 20 ust. 2 Karty
Nauczyciela w razie definitywnego rozwiązania stosunku pracy.

Z powyższych motywów Sąd Najwyższy nie znalazł usprawiedliwionych pod-
staw do uwzględnienia kasacji i w oparciu o art. 39312 KPC orzekł jak w sentencji wy-
roku.
========================================